Ο χώρος της τέχνης, ο χώρος του θεάτρου και εν γένει του πολιτισμού, δεν είναι προφανώς ο μόνος που “διώκεται” από κορωνοϊό και καραντίνα. Είναι όμως ένας από τους χώρους όπου οι ήδη δυσχερείς συνθήκες προ κορωνοϊού, έφτασαν στο απόγειο τους.
Σε μια χρονιά που σε επίπεδο εισπράξεων δεν πήγαινε ούτως ή άλλως καλά, αυτό το απότομο κλείσιμο μπορεί να είναι η ευκαιρία για να φυτρώσει κάτι πιο δυνατό πάνω από την καμένη γη. Κι αυτό δεν είναι δική μου επαγωγή, αλλά συμπέρασμα από τον τρόπο που επιχειρούν να εκφραστούν αυτές τις ημέρες της καραντίνας όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου.
Μεταξύ τους είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν ζυμώσεις όταν τελειώσει όλο αυτό για να δουν πως θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν ότι κανένας κορωνοϊός και περισσότερο καμία από τις άλλες συνθήκες δεν θα τους οδηγήσει στο κατώφλι μιας ζητιανιάς.
Οι περισσότεροι ωθούνται να προωθούν πέραν του επιθυμητού τους ορίου τις δουλειές τους και από την ελάχιστη επαφή μαζί τους, γίνεται κατανοητό ότι θα ήθελαν να αρκεστούν στην πίστη τους ότι έχουν να προσφέρουν μια καλή παράσταση στο κοινό. Σε σχέση με το κράτος και την ανάγκη στήριξης, επίσης θα υπάρξουν κινήσεις.
Αυτό όμως που παραμένει το πιο ζείδωρο προς τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες, τους δημιουργούς έργων, είναι η επαφή με το κοινό. Κι αυτή βρήκε εξ ανάγκης έναν νέο δίαυλο επικοινωνίας, που προσωπικά θα ήθελα να μην πάψει μετά την καραντίνα και οι παραγωγές να διατίθενται online για θέαση μετά το θεατρικό τους ανέβασμα με ένα χαμηλότερο αντίτιμο, ώστε να μη χρειάζεται το κοινό να μπαίνει σε δίλημμα και να μην χάνει λόγω απόστασης και ωραρίων την παράσταση που θέλει να δει.
Σίγουρα η οθόνη του υπολογιστή δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για την απόλαυση μιας παράστασης, η οποία ούτως ή άλλως φτιάχνεται για τη φυσική παρουσία, για έναν τρισδιάστατο χώρο. Τις αρκετές παραστάσεις που κυκλοφορούν πλέον online είτε δωρεάν είτε με ένα πολύ μικρό αντίτιμο, να τις κρίνετε σαν να είστε παρόντες σε μια αίθουσα.
Μάζεψα κάποιες απ΄αυτές που έχω δει είτε στο θεατρικό τους ανέβασμα είτε online και μπορούν να σας προσφέρουν την ίδια ουσιαστική συντροφιά που θα σας προσέφερε μια ταινία, ή ακόμα πιο ταιριαστά μια εκπομπή που βλέπετε φανατικά στο Youtube.
Η Φθορά
Ανέβηκε στον καφενέ των Εξαρχείων στην Καλλιδρομίου πίσω στο 2015, αν δεν απατώμαι. Ο σκηνοθέτης Ορέστης Τάστης την ανάρτησε στο Youtube και είναι πραγματικά ένας μονόλογος σπουδαίος, παρόλο που τον διαπράττει ο ηθοποιός Στάθης Κόκκορης σε ένα εσχατολογικά λιτό σκηνικό. Ένα μικρόφωνο, ένα μπουζούκι να τον συνοδεύει, ένας μεζές, ένα ποτήρι κρασί και η μυσταγωγία ξεκινά. Αν έχεις διαβάσει ή ακούσει Χρόνη Μίσσιο, τούτος ο μονόλογος από τον ήρωα Ραφαήλ Εσθητό περί φθοράς που έγραψε ο Δημήτρης Τσεκούρας, είναι πολύ κοντά σε φιλοσοφικό επίπεδο.
Οι παραστάσεις του Θεάτρου Πορεία
Το Θέατρο Πορεία ανασκαλίζει το αρχείο του και δίνει τη δυνατότητα για δωρεάν θέαση παραστάσεων από το παρελθόν του, με κάθε μία να είναι διαθέσιμη σε διαφορετική ημερομηνία και για μόνο 24 ώρες.
Σήμερα μπορείτε να δείτε το Κτήνος Στο Φεγγάρι που σκηνοθέτησε το 2009 ο Στάθης Λιβαθινός. Αναλυτικά το πρόγραμμα των παραστάσεων και τα links των παραστάσεων μπορείτε να τα βρείτε εδώ.
Μόλλυ Σουήνη
Το θεατρικό παρελθόν του Αργύρη Ξάφη είναι πλούσιο σε παραστάσεις που έγιναν αντικείμενο θετικής συζήτησης τις χρονιές που ανέβηκαν. Ειδικά σε αυτές που ανέβασε η θεατρική ομάδα της οποίας είναι μέλος, οι ΠΥΡ. Μια απ΄αυτές τις περιπτώσεις είναι και το Μόλλυ Σουήνη που ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου πριν από δύο χρόνια.
Ο Ξάφης έχει ξεκινήσει να αναρτά παραστάσεις στο κανάλι του στο Youtube για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα την κάθε μία. Πριν λίγες ημέρες μπορούσε κανείς να βρει το Mistero Buffo του Θωμά Μοσχόπουλου που είχε ανέβει το 2012 στο Θησείον ή το 8 Γυναίκες του Καραθάνου, μια παράσταση-σταθμός για το ελληνικό θέατρο της περασμένης δεκαετίας, που είχε ανέβει το 2010.
Το Μόλλυ Σουήνη εν προκειμένω δεν έχει ανέβει ως παράσταση, αλλά ως audiobook, όμως και πάλι αξίζει. Γενικώς έχετε το νου σας στα social media του ηθοποιού, γιατί σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλα ανεβάσματα.
Μέσα του Δημήτρη Παπαϊωάννου
Αυτό το μπενχουρικό δημιούργημα του Δημήτρη Παπαϊωάννου είχε ανακινήσει πολλές συζητήσεις περί της τέχνης του θεάτρου πίσω στο 2011, όλες τους γόνιμες όσο δεν πάει. Το Μέσα αναρτήθηκε από τον ίδιο τον σπουδαίο σκηνοθέτη στο Vimeo χωρίς μοντάζ, όπως ακριβώς παρουσιάστηκε τότε, αυτές τις 6 ώρες της διάρκειας όπου υπέβαλλε το κοινό σε ένα ιδιότυπο πείραμα.
Αβελάρδος και Ελοΐζ
Το 2014 ο Γιάννης Καλαβριανός παρουσίασε στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου το σε δικό του κείμενο έργο Αβελάρδος & Ελοΐζ, που πραγματεύεται τη σχέση του μεσαιωνικού Γάλλου φιλοσόφου με την κυρία της υψηλής κοινωνίας της Αρζεντέιγ.
Το Γάλα
Το Εθνικό Θέατρο διαθέτει έναν σημαντικό αριθμό παραστάσεων του με ελεύθερη πρόσβαση στο αρχείο του εδώ, ενώ έχει αναρτηθεί στο Youtube το Γάλα του Βασίλη Κατσικονούρη που ανέβηκε το 2006.
Ο Βυσσινόκηπος
Πίσω στο 2013 ο Παντελής Δεντάκης ανέβασε την δική του εκδοχή του έργου του Τσέχωφ που μέσα στην περασμένη δεκαετία πρέπει να είδε τουλάχιστον 12 ανεβάσματα του σε κάποια σκηνή ελληνικού θεάτρου.
Ο θείος Βάνιας
Αντίστοιχα πολυανεβασμένο είναι και αυτό το έργο του Τσέχωφ, με τη Μαρία Μαγκανάρη να παρουσιάζει την δική της οπτική στο Bios πριν από ένα χρόνο.
Metropolis
Ο Αργύρης Πανταζάρας αναρτά κι αυτός κάποιες από τις επιτυχημένες δουλειές του. Στο κανάλι του στο Vimeo μπορείτε να δείτε είτε το Ένας Καλός Λόγος που ανέβηκε στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων το 2018 είτε το Metropolis που ανέβηκε στο Σύγχρονο Θέατρο το 2017 και παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2016 στη Μικρή Επίδαυρο.
On demand Θέατρο Τέχνης
Το Θέατρο Τέχνης υπό την διεύθυνση της Μαριάννας Κάλμπαρη, έκανε την αρχή σε αυτό που ενδέχεται να αποτελέσει σημαντική προέκταση και οικονομική ενίσχυση του ελληνικού θεάτρου και μετά την καραντίνα, προσφέροντας μέσα από την πλατφόρμα του Θεάτρου on demand τις φετινές παραστάσεις. Μεταβαίνοντας εδώ, μπορείτε να επιλέξετε ποια θέλετε να δείτε δίνοντας μόλις 3.5 ευρώ. Η δική μου πρόταση είναι το Edmond που σκηνοθετεί η ίδια η κυρία Κάλμπαρη.