Όταν τον περασμένο Μάρτιο ήρθε με τόσο απότομο τρόπο το lockdown και οι χώροι ψυχαγωγίας έκλεισαν επ΄αόριστον, ήταν λογικό οι άνθρωποι που βιοπορίζονται από την ψυχαγωγία να πάθουν ένα σοκ.
Δεν ήταν εύκολο καθόλου να αντισταθμίσουν τα συμπαρομαρτούντα της πανδημίας στον χώρο τους, ιδίως σε επίπεδο θεατρικό, όπου δεν έχουμε συμπαρουσία θεατών μεταξύ τους, αλλά συμπαρουσία θεατών με έναν ολόκληρο θίασο και τόσους ανθρώπους που λειτουργούν επί και γύρω από τη σκηνή.
Το lockdown άρθηκε, το καλοκαίρι είχαμε τα ανοιχτά θέατρα και τις περιοδείες, οι παραστάσεις δεν είχαν ένα σταθερό σημείο αναφοράς, οπότε κάπως βγήκαν τα πράγματα. Με πολλούς περιορισμούς σαφώς, αλλά έστω κι έτσι λειτούργησε ο χώρος του θεάτρου.
Στις αρχές Οκτωβρίου πολλές θεατρικές σκηνές είχαν προγραμματίσει παραστάσεις, λιγότερες τον αριθμό προφανώς, μα καθόλα έτοιμες παραγωγές για να απευθυνθούν στο κοινό. Δεν πέρασαν παρά 2 βδομάδες λειτουργίας και χωρίς κανένα απτό στοιχείο, λοιμωξιολόγοι και κυβέρνηση έκλεισαν τα θέατρα, πριν καν τεθεί το lockdown στις αρχές Νοεμβρίου.
Αυτή τη φορά δεν διαφαινόταν φως στον ορίζοντα και οι αριθμοί σε νεκρούς και κρούσματα έκαναν πολλές παραγωγές να αναζητήσουν τρόπους σύνδεσης με το κοινό. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, μα γιατί είχαν ήδη στηθεί, είχαν γίνει πρόβες τόσες βδομάδες και θα ήταν κρίμα να πάει στράφι τόση δουλειά.
Είδαμε λοιπόν από τα μέσα Δεκεμβρίου κι έπειτα κάποιες παραγωγές να επιλέγουν το live streaming για 2-3 παραστάσεις το πολύ.
Αυτή η νέα μορφή επικοινωνίας σίγουρα έδωσε κάποια δεδομένα πίσω στους ανθρώπους του θεάτρου ως προς τα επόμενα βήματα τους ως το καλοκαίρι, μιας και δύσκολα θα δούμε ανοιχτές τις αίθουσες σε θέατρα κλειστού χώρου πριν τον επόμενο Οκτώβριο.
Μιλήσαμε με την υπεύθυνη επικοινωνίας θεατρικών παραγωγών Εύα Σκρομπόλα (Ο Ραφτάκος των Λέξεων, Θέατρο Σταθμός) και την ηθοποιό Ειρήνη Φαναριώτη (Η Μεγάλη Χίμαιρα) για την απήχηση στο κοινό αυτής της προσπάθειας, για το πώς βλέπουν στον χώρο τους τη συνθήκη του live streaming, που σημαίνει μια εντελώς άλλη τοποθέτηση θεατρικά, αλλά και για εναλλακτικούς τρόπους επαφής με το κοινό.