Η ημερομηνία δείχνει 1η Νοεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι έχεις ακόμα 10 μέρες για να πας να δεις την παράσταση Το Έξυπνο Πουλί στο θέατρο Tempus Verum. Αν δεν έτυχε να είσαι απ΄αυτούς που την είδαν πέρσι όταν ανέβηκε για πρώτη φορά ή φέτος στις προηγούμενες παραστάσεις. Η λέξη «έτυχε» δεν χρησιμοποιείται εδώ με την ανάλαφρη χρήση της. Αντιθέτως, παίρνει την απόλυτη έννοια της όταν στοιχίζεται αντάμα με το Έξυπνο Πουλί.
Γιατί είναι πραγματική τύχη να βρίσκεσαι στην θέση του θεατή. Είτε πας γιατί έχεις ακούσει τα πολύ καλά λόγια που περιφέρονται από πέρσι για το δημιούργημα των Βαβαδάκη-Κατσή είτε πας εντελώς στα τυφλά. Αν και, εδώ που τα λέμε, αρκεί να δεις τα ονόματα των παιδιών που αποτελούν τον θίασο. Τα λεφτά του εισιτηρίου είναι money in the bank. Μη σου πω κι ότι είναι σα να ληστεύεις εσύ την τράπεζα.
Για να σε βάλω στο κλίμα, Το Έξυπνο Πουλί είναι μια προσαρμογή του έργου του Ζορζ Φεϊντό, με τους δύο σκηνοθέτες να μην περιορίζουν καθόλου τους εαυτούς τους και τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Απόψε αυτοσχεδιάζουμε, αλλά σχεδιάζουμε κιόλας. 6 άνθρωποι στο Παρίσι. Δύο παντρεμένα ζευγάρια, ένας μόνος άντρας που φλερτάρει με τη μία παντρεμένη και μια Γερμανίδα ερωμένη που έρχεται εκτάκτως στο Παρίσι για να συναντήσει έναν από τους δύο άντρες.
Οι 5 τους περνούν ένα βράδυ στο σπίτι του ζεύγους Βατλέν. Η Λουσιέν είναι η γυναίκα που έχει βάλει στα φουστάνια της τον Ποντανιάκ και τον Ρεντιγιόν. Είναι όμως παντρεμένη με τον Βατλέν. Δεν έχει σκεφτεί να τον απατήσει. Θα το κάνει μόνο αν εκείνος την απατήσει. Ο Βατλέν βέβαια είναι ένας άντρας που κάνει τις αταξίες του. Με τον Ποντανιάκ είναι φίλοι από τη λέσχη και λένε τα μυστικά τους. Ο Ποντανιάκ θα έχει την ευκαιρία να προδώσει τον φίλο του όταν μαθαίνει πως θα συναντηθεί με τη Γερμανίδα ερωμένη του στο ξενοδοχείο Corte Flirt. Η γυναίκα του Ποντανιάκ έχει μπει με τη σειρά της στο κόλπο. Ο Ρεντιγιόν είναι εκείνος με τον οποίο οι δύο γυναίκες θέλουν να εκδικηθούν τους άπιστους συζύγους. Το βράδυ που θα περάσουν όλοι στο ίδιο δωμάτιο θα αναδείξει την αφέλεια και την καρικατουρίστικη σκέψη τους.
Όλοι τους αναζητούν να επιβεβαιώσουν την σεξουαλικότητα τους. Σε μια Γαλλία άλλων ηθών και εθίμων. Μια Γαλλία που δεν τη χειρίζονται ως χώρα. Μόνο ως κοινωνικό πλαίσιο. Κατά τ΄άλλα την χρησιμοποιούν ως όχημα μετάβασης στις εποχές και τις κοινωνίες. Γιατί το εκεί δεν είναι μοναδικό, ούτε απαραίτητα πρωτόγνωρο. Το αντίθετο ισχύει περισσότερο. Το ίδιο το κείμενο του Φεϊντό σχεδόν εκμαυλίζει και τρολάρει την έννοια της αγάπης. Έτσι όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνονται ο αστισμός και ο καθωσπρεπισμός. Η γαμήλια σύμβαση είναι ο άυλος παντεπόπτης που διατηρεί τους ανθρώπους σε όσα αποδέχεται η κοινωνία, αλλά όχι οι ίδιοι. Και γι΄αυτό ταράζονται όταν ταράζεται και η δημόσια εικόνα τους. Τρέμουν και οδηγούνται σε ανεξέλεγκτες συμπεριφορές κι εκφράσεις.
Οι 6 ηθοποιοί μπερδεύουν αρμονικά τις ικανότητες τους. Φαίνεται να έχουν ως μοναδικό στόχο να γίνουν σκαλοπάτια για τους υπόλοιπους και όχι να ερμηνεύσουν απλώς. Άλλωστε γνωρίζονται καλά μεταξύ τους και είναι κι αυτό μέρος της μαγείας της παράστασης. Να βλέπεις 6 νέα παιδιά που έχουν πετύχει ήδη σπουδαία πράγματα θεατρικά, να σου δείχνουν κάθε ικμάδα της εξέλιξης τους.
Είναι κι αυτό ένα μερίδιο στο κομμάτι του θεάτρου. Ο ηθοποιός απομονωμένος από το πλαίσιο της παράστασης ως καθρέφτισμα του εαυτού του μέσα στον ρόλο. Και στο Έξυπνο Πουλί αυτό είναι κάτι που γίνεται πιο εύκολα κατανοητό, μιας και οι ηθοποιοί σπάνε συχνά τον 4ο τοίχο. Βοηθάει αυτή η ελευθερία, βοηθάει και το σκηνικό. Οι ξύλινες κάσες που λειτουργούν σαν πόρτες είναι μεν κενές, αλλά είναι και σαν πύλες «βαπτίσματος». Μόλις περάσουν από την μέσα μεριά είναι ο Ποντανιάκ ή Λουσιέν, ο Βατλέν. Μόλις βγουν απ΄έξω είναι ελάχιστα αυτό και περισσότερο ο Γιώργος, η Χαρά, η Κατερίνα, ο Μάνος, η Στέλλα και ο Πάνος. Αυτός ο τελευταίος είναι μια ιστορία από μόνος του. Σε κάνει να νιώθεις πως το κωμικό του ταλέντο μπορεί να γεμίσει 10 θέατρα ταυτόχρονα. Πολλές εκφάνσεις του θυμίζουν κάτι από Νίκο Σταυρίδη. Ίδιο ενθουσιασμό μου προκάλεσε και η Στέλλα Βογιατζάκη με την αρτιότητα στις γκριμάτσες και τα σκαμπανεβάσματα της φωνής της.
Όλα αυτά είναι στοιχεία που κάνουν άξια πέρα ως πέρα την θέαση, την εμπειρία του να είσαι αυτός στον οποίο απευθύνονται. Να είσαι ο αποδέκτης αυτών των ταλαντούχων παιδιών.
Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης & Γιώργος Κατσής
Παίζουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Μάνος Βαβαδάκης, Γιώργος Κατσής, Πάνος Παπαδόπουλος
Διάρκεια: 80 λεπτά
Τιμές Εισιτηρίων: Γενική είσοδος 12€, Μειωμένο – Φοιτητικό 8€, Τετάρτη: Γενική είσοδος 10€, Ατέλειες: 5€
Παραστάσεις: Από Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:00
Διασκευή: Μάνος Βαβαδάκης & Γιώργος Κατσής