Το όνομα Κωνσταντίνος Πάσσαρης είναι μέχρι σήμερα –παρά τη μεταμέλειά ( ; ) του- άρρηκτα συνδεδεμένο με τα πιο φρικτά αιματοκυλίσματα που γνώρισε ποτέ η χώρα.
Φέροντας τον τίτλο του πιο επικίνδυνου κακοποιού που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα, ο ελληνικής και ρουμανικής καταγωγής ληστής τραπεζών και μικροεπιχειρήσεων αλλά και ψυχρός εκτελεστής αθώων πολιτών και οργάνων την τάξης, κατάφερε να γίνει ο φόβος και ο τρόμος της Αθήνας και μερικών επαρχιακών πόλεων ήδη από τα 21 του χρόνια.
Στο ενεργητικό του έχει πολλές ληστείες και δολοφονίες, ενώ σήμερα, στα 43 του χρόνια, δηλώνει μετανιωμένος και πλήρως αφοσιωμένος στον Θεό. Κάποιους τους έχει πείσει για τη μεταμέλειά του, ενώ κάποιοι άλλοι –οι περισσότεροι θα λέγαμε- εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το «θηρίο» δεν εξημερώνεται.
«Εκδίκηση»
Ανάμεσα στις λέξεις που συνοδεύουν τη δράση του, μία είναι εκείνη που κάνει τη διαφορά: Εκδίκηση. Από εκεί, βλέπεις, ξεκίνησε το πραγματικά μεγάλο κακό και ο Πάσσαρης κατέληξε ο επικινδυνότερος καταζητούμενος όλων, έχοντας πρώτα βάλει την αιματοβαμμένη του υπογραφή στο μακελειό του Γενικού Κρατικού.
16 Φεβρουαρίου 2001. Ο κρατούμενος τότε κακοποιός μεταφέρεται λόγω των κρίσεων επιληψίας που έλεγε πως αντιμετώπιζε στις φυλακές, στο Γενικό Κρατικό συνοδευόμενος από δύο Αρχιφύλακες του Τμήματος Μεταγωγών, τον 49χρονο Διονύση Αλεβιζόπουλο και τον 47 ετών Aθανάσιο Δρακόπουλο. Μαζί τους και ο 33χρονος ειδικός φρουρός του υπουργείου Δικαιοσύνης, Ανδρέα Φυσέκης. Προσωπικό ακατάλληλο, αν σκεφτούμε πως επρόκειτο για τον διαβόητο Κωνσταντίνο Πάσσαρη…
Η συνέχεια είναι γνωστή. Χωρίς κανείς να έχει καταλάβει το παραμικρό, ο κακοποιός αποδείχτηκε πως είχε αποχωρήσει από τις φυλακές οπλισμένος. Με το που περνούν την πόρτα του νοσοκομείου, εκτελεί εν ψυχρώ τους Αρχιφύλακες και τραυματίζει σοβαρά τον Φυσέκη, καταφέρνοντας να αποδράσει. Σκοπός του δεν ήταν μόνο η ελευθερία του. Ήθελε να σκοτώσει. Ήθελε να εκδικηθεί.
Μένος που είχε την εξήγησή του.
Το μεγάλο «σφάλμα» της Αστυνομίας
Ο ίδιος είχε ορκιστεί να πάρει εκδίκηση από τη Δικαιοσύνη την ίδια. Στα μάτια του, άλλωστε, «δικαιοσύνη» ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Το «λάθος» της Αστυνομίας που όπλισε το χέρι του και σκόρπισε τον θάνατο δεν ήταν άλλο από την εκτέλεση και των δύο συνεργών του, ένας εκ των οποίων αδερφικός του φίλος.
Ο λόγος για τον κολλητό του φίλο Nικολάε Γκόρεα και τον Ίον Βασίλι, που είχε μπει στη σπείρα των δυο τους στα τέλη του 1999 – αρχές 2000.
Και οι δύο κατέληξαν νεκροί από πυρά αστυνομικών. Πρώτος σκοτώθηκε ο Βασίλι σε συμπλοκή στην Πλατεία Βάθης που έλαβε χώρα ύστερα από έλεγχο ρουτίνας της ομάδας «Σίγμα» της Άμεσης Δράσης στο αυτοκίνητο που επέβαιναν οι τρεις τους. Αυτοί ήταν που ξεκίνησαν να πυροβολούν κατά των αστυνομικών. Την ημέρα εκείνη, στις 19 Φεβρουαρίου του 2000, ο Πάσσαρης βιώνει την πρώτη μεγάλη απώλεια. Ο Ίον Βασίλι πέφτει νεκρός από πυρά αστυνομικών.
Η απάντηση του Πάσσαρη ήρθε μερικές μέρες αργότερα: «Θα σκοτώσω τρεις αστυνομικούς».
Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του σε τηλεφώνημα που έκανε στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA λίγο πριν τη σύλληψή του και την εκτέλεση του δεύτερου συνεργού του στην Πετρούπολη. Του Γκόρεα του «φύτεψαν» μια σφαίρα στο κεφάλι όταν αρνήθηκε να παραδοθεί.
Ο Πάσσαρης ήταν πλέον εκτός εαυτού. Στην κατάστασή του συνέβαλλε και το γεγονός πως ήταν μονίμως υπό την επήρεια κοκαΐνης. Συνελήφθη τρεις ημέρες αργότερα σε κάποιο μπαρ της Πλατείας Αμερικής. Είχε ήδη ορκιστεί να ξεπληρώσει το αίμα των δικών του με αίμα ανδρών της αστυνομίας.
Και θα τα κατάφερνε.
Μετά την απόδρασή του και τις δολοφονίες των Αρχιφυλάκων στο Γενικό Κρατικό παρέμεινε ασύλληπτος για μήνες, συνεχίζοντας την εγκληματική του δράση μόνος. Το όνομά του συνόδευε συχνά υποθέσεις κλοπών, ληστειών τραπεζών και ανθρωποκτονιών στους τίτλους των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων.
Τελικά, ήταν οι ρουμανικές Αρχές που κατάφεραν να τον συλλάβουν κατά τη διάρκεια μιας ληστείας ανταλλακτηρίου συναλλάγματος την οποία πραγματοποίησε με δύο Ρουμάνους συνεργούς του τον Νοέμβριο του 2001.
Έκτοτε παραμένει έγκλειστος στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Κραϊόβα, εκτίοντας ποινή δις ισόβιας κάθειρξης για τη ληστεία μετά διπλού φόνου στο Βουκουρέστι. Για όσα έκανε στην Ελλάδα… δεν έχει δικαστεί ακόμα. Μετά από πληθώρα αναβολών, η υπόθεσή του θα εκδικαστεί εκτός νέας αναβολής στις 17 Απριλίου του 2019.
Βάσει της γνωμάτευσης των ειδικών την περίοδο εκείνη ο Πάσσαρης δεν ήταν παρά ένα πραγματικό κτήνος σε κλουβί. Το μίσος για κάθε τι που έφερε τη σφραγίδα του νόμου τον είχε κατακλύσει, εικόνα που δεν θυμίζει σε τίποτα το προφίλ που λανσάρει τα τελευταία χρόνια, δηλώνοντας μετανιωμένος για τις πράξεις του και κυρίως για τις ζωές που στέρησε.
Το παράδοξο της υπόθεσης; Ο ίδιος ζει με την ελπίδα να βγει από τη φυλακή και να γίνει Μοναχός στο Άγιον Όρος…