Τυχαίνει πολλές φορές να ακούμε σε μια ξένη ταινία ή σειρά ένα όνομα με ελληνική κατάληξη και τείνουμε να το αποδώσουμε σε σώνει και ντε ελληνική καταγωγή. Κάποιες φορές ισχύει, κάποιες ο ηθοποιός δεν έχει δει την Ελλάδα ούτε από το χάρτη. Στην περίπτωση του Στέφανου Μιλτσακάκη δεν ισχύει τίποτα από τα δύο.
Όπως απαντάται αρκετά συχνά, ο Στέφανος Μιλτσακάκης έγινε ευρύτερα γνωστός με τον θάνατο του. Το όνομα του τουλάχιστον. Πέθανε πριν από 10 μέρες και η αναφορά του θανάτου του στο Hollywood Reporter είναι που σύστησε ή υπενθύμισε σε πολλούς που τον έχουν ξαναδεί.
Γιατί η αλήθεια είναι πως τον Στέφανο δεν τον ξεχνάς ως μορφή. Ο γεννημένος πριν από 60 χρόνια στον Προβατώνα Έβρου, είχε την τύχη και την ικανότητα και τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να πείσει τον Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ να τον πάρει μαζί του σε πέντε από τις ταινίες που τον έκαναν γνωστό ως μετρ των action movies.
Με το παρουσιαστικό του να θυμίζει Ανατολικοευρωπαίο ή έστω Γερμανό, ήταν ταμάμ για ρόλους Ρώσων ή Γερμανών, ειδικά σε μια δεκαετία, αυτή του ’80, που ο Ψυχρός Πόλεμος επέβαλλε τις μορφές έκφρασης των δύο χωρών να επικεντρώνονται στο μοτίβο Κακός Ρώσος-Σωτήρας Αμερικάνος και τούμπαλιν. Ιδίως όμως το πρώτο σκέλος. Αλλά και στη δεκαετία του ’90, στις αρχές της οποίας δεν είχε εξαλειφθεί εντελώς αυτή η αντιπαράθεση.
Ο Στέφανος είχε, πέρα από το πρόσωπο, το σώμα και τους μύες για να μπορέσει να σταθεί ισάξια αντιμέτωπος με τον Βαν Νταμ και να μεγεθύνει το κατόρθωμα του στη νίκη κατά του κακού. Από πολύ μικρό ασχολήθηκε με την πάλη και ο ίδιος είχε πει πως ήταν το μόνο που ήξερε να κάνει. Όνειρο του ήταν να εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο άθλημα.
Στάθηκε άτυχος σε αυτό, αφού ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο το 1984 τον έθεσε ουσιαστικά εκτός αθλήματος. Του πήρε κάμποσο καιρό να αναρρώσει και ακολούθησε άλλες διαδρομές. Απευθύνθηκε στον γκουρού του βραζιλιάνικου ζίου ζίτσου εκείνη την εποχή, τον Ρίκσον Γκρέισι και βάσει αυτής της δεξιότητας βρέθηκε στα κάστινγκ.
Όταν δεν έκανε ταινίες, ο Στέφανος Μιλτσακάκης ασχολούνταν με το MMA, ενώ έπαιξε τρεις αγώνες στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα. Το πάθος του για την πάλη δεν πτοήθηκε από τον τραυματισμό και σύντομα έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής στο Παγκράτιον.
Πέρα από τις πέντε ταινίες με τον JCVD (Cyborg, The Quest, Bloodsport, Derailed, Lionheart), ο Στέφανος είχε μεταξύ άλλων τρεις ακόμα αξιοσημείωτες συμμετοχές. Μία στο Σαββατοκύριακο Στου Μπέρνι, μία στο Daredevil το 2003 και μία στο περσινό Den of Thieves με τον Τζέραλντ Μπάτλερ.
Με τη σωρό του να ήρθε στην Ελλάδα για να θαφτεί δίπλα στον πατέρα του, ο Στέφανος Μιλτσακάκης βαδίζει χωρίς την ύλη πια για να γίνει ένας θρύλος που θα εξιστορείται στο μέλλον. Κι ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα για κάθε άνθρωπο. Να καταφέρει να γίνει μια συναρπαστική ιστορία για τους επόμενους!