Χρήστος Μανδάς: Η μέρα που μεγάλωσε απότομα
Βρείτε μας στο
Πρόσωπα

Χρήστος Μανδάς: Η μέρα που μεγάλωσε απότομα

Τώρα θα πρέπει να αποδείξει πως έχει και «στομάχι»

Ο Χρήστος Μανδάς έχει γεννηθεί στις 17 Σεπτεμβρίου 2001. Δεν χρειάζεται να έχεις Νόμπελ Μαθηματικών για να υπολογίσεις πως δεν πάνε καλά-καλά σαράντα μέρες από τότε που έκλεισε τα 18… Και από αυτή την «τρυφερή» ηλικία κιόλας φορά φανέλα βασικού σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Σούπερ Λιγκ τα τελευταία χρόνια.

Η ευκαιρία που του δίνεται είναι σπάνια. Αλλά τέτοιες ευκαιρίες δεν έρχονται μόνες τους, εμφανίζονται σε ανθρώπους που διαθέτουν επίσης σπάνιο ταλέντο. Κάτι που οι άνθρωποι του Ατρομήτου σαφώς πιστεύουν, όπως μαρτυρά η εμπιστοσύνη που του δείχνουν. Άλλωστε είναι ένα παιδί που το ξέρουν καλά καθώς προέρχεται από τα τμήματα υποδομής και όχι για κάποιον ουρανοκατέβατο «αστέρα» που προσγειώθηκε στο Περιστέρι από μια χώρα του εξωτερικού, χάρις σε βιντεάκια στο You Tube και την καπατσοσύνη του ατζέντη του.

Στο παιχνίδι με την ΑΕΚ έκανε ένα σοβαρό λάθος. Μοιραίο, για τα δεδομένα του ποδοσφαίρου. Η λανθασμένη εκτίμησή του στην φάση με τον Ολιβέιρα ήρθε κι έδεσε με την ατυχία του στο προηγούμενο γκολ, όταν η μπάλα βρήκε πρώτα το δοκάρι και μετά την πλάτη του, με αποτέλεσμα να μεγεθύνει ακόμη περισσότερο την αίσθηση πως εκείνος ήταν ο κύριος υπεύθυνος για το γεγονός ότι η ομάδα του Περιστερίου έφυγε από το ΟΑΚΑ δίχως βαθμό, σε ένα ματς από το οποίο θα μπορούσε να είχε φύγει με τα πάντα.

Για το ταλέντο του πιτσιρικά έχουν «μιλήσει» οι προπονητές του. Έμπρακτα. Χρησιμοποιώντας τον. Τα δάκρυά του μετά το σφύριγμα της λήξης ήταν σαν διαπιστευτήρια για το φιλότιμό του. Για το γεγονός ότι αντιλαμβάνεται το βάρος της ευθύνης, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι του αναλογεί στο συγκεκριμένο ματς. Και τα δύο παραπάνω στοιχεία είναι από τα υλικά που θεωρούνται απαραίτητα για να κάνει κάποιος καριέρα στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι, όμως, από μόνα τους αρκετά.

Τώρα είναι η δύσκολη ώρα για τον Μανδά. Μια από τις πολλές με τις οποίες θα βρεθεί αντιμέτωπος σ’ αυτόν τον αδυσώπητο χώρο που λέγεται ποδόσφαιρο και αγωνιζόμενος στην θέση στην οποία όλοι -και κυρίως οι οπαδοί- δείχνουν τον μικρότερο βαθμό επιείκειας απέναντι στο λάθος.

Εκεί που βρίσκεται σήμερα ο τερματοφύλακας του Ατρομήτου έχουν βρεθεί στο παρελθόν άλλοι, την καριέρα των οποίων πιθανότατα ούτε καν θα καταφέρει να πλησιάσει, όποιες κι αν είναι οι προοπτικές του. Παγκόσμια Κύπελλα και ολόκληρα Τσάμπιονς Λιγκ έχουν κριθεί από ένα δικό τους λάθος ή μια τεράστια επέμβαση, αφήνοντας έτσι το στίγμα τους στην ιστορία.

Η δική τους ιστορία, όμως, δεν είναι ένα και μοναδικό αποτύπωμα ούτε μια γραμμική διαδικασία. Αλλά ένα καρδιογράφημα, με τα πάνω του και τα κάτω του. Ένα διαρκές ρόλερκοστερ συναισθημάτων και διαρκούς προσπάθειας να επιβεβαιώσουν εκείνους που πίστεψαν σε αυτούς ή να διαψεύσουν τους επικριτές τους.

Σφήνωσαν τα πόδια στο χειριστήριο: Το θαύμα της πτήσης BA5390 που ο πιλότος κρεμόταν 20' στο κενό (Pics)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Σφήνωσαν τα πόδια στο χειριστήριο: Το θαύμα της πτήσης BA5390 που ο πιλότος κρεμόταν 20′ στο κενό (Pics)

Για να μείνεις σε αυτό το «παιχνίδι» χρειάζεται κάτι ακόμη, που όλοι οι μεγάλοι παίκτες που έχουν πατήσει σ’ αυτή τη γη το έχουν λουστεί. Το παιχνίδι της επιβίωσης στην αμφισβήτηση, στο οποίο το ταλέντο και οι προοπτικές παίζουν τον μικρότερο ρόλο. Χρειάζεται «στομάχι» και προσωπικότητα που χτίζεται μέσα από μεγαλειώδεις εμφανίσεις αλλά ακόμη πιο πολύ μέσα από μεγάλες γκέλες. Τις στιγμές, δηλαδή, που ο Μανδάς και ο κάθε Μανδάς πριν ή μετά από αυτόν, οφείλει να σκουπίσει τα δάκρυά του και να κοιτάξει με καθαρή ματιά το μέλλον που τους ανήκει.