Για χρόνια στεκόταν μπροστά στα μικρόφωνα και προσπαθούσε να εξηγήσει στους πάντες ότι έχει μια πορεία δεκαετιών που δεν συμπυκνώνεται στον ρόλο του στο Κωνσταντίνου και Ελένης.
Όμως η εικόνα δυστυχώς υπερισχύει του λόγου και όσο κυκλοφορούσαν memes με τον χαρακτήρα που υποδύθηκε, τόσο καλυπτόταν αδίκως η υποκριτική του υπόσταση και η δουλειά που κάνει στον κλάδο του ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Μέχρι που ήρθαν οι εκλογές στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών τον περασμένο Ιούνιο και η εκλογή του στη θέση του προέδρου του Δ.Σ. ήρθε να δείξει ότι είναι ένα πρόσωπο σεβαστό στον τομέα του που μπορεί να εμπνεύσει και να συσπειρώσει.
Τις τελευταίες ημέρες είναι κεντρικό πρόσωπο, καθώς υπό την προεδρία του ήρθε ακόμα ένα μείζον-φλέγον ζήτημα για τον κλάδο, που μετά την οικονομική καταστροφή ελέω πανδημίας, εμφανίστηκε το μαζικό κύμα καταγγελιών και η αποδόμηση ανθρώπων που αποτελούν σε μεγάλο βαθμό τη βιτρίνα. Κι όταν η βιτρίνα βρωμίζει, τότε πολλοί θεωρούν πως όλο το μαγαζί είναι βρώμικο.
Η παρουσία του σε μέσα ενημέρωσης και η στάση που τηρεί από πάντοτε, αλλά περισσότερο τώρα, σε αυτό το πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι, είναι αξιέπαινη και δεν είναι τυχαίο που όποιον και να ρωτήσεις, θα ακούσεις έναν έπαινο για τον Σπύρο Μπιμπίλα. Κι αυτός ο έπαινος δεν περιγράφει πια μόνο την πορεία του ως ηθοποιός, αλλά και την παρακαταθήκη που θα αφήσει ως μέλος του σωματείου.
Μαζί με τα άλλα 4 μέλη του Δ.Σ. και συνολικά πολλά στελέχη του σωματείου, πάνε να αλλάξουν προς το καλύτερο τον κλάδο σε πολλούς τομείς: εργασιακά, μισθολογικά, δεοντολογικά, ηθικά. Στις μέρες της δράσης τους έχουν αυξηθεί οι εγγραφές στο σωματείο, υπάρχει σύμπνοια, υπάρχει συνεργασία για την στήριξη των ανθρώπων που πλήττονται βάναυσα από την απενεργοποίηση του χώρου και φυσικά στέκονται αρωγοί στο πλάι όσων είναι θυμάτων βίας πάσας μορφής.
Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία δημιουργίας μιας νέας εικόνας στη συνείδηση του κοινού για τον Σπύρο Μπιμπίλα που τόσα χρόνια ήταν θύμα της ατεκμηρίωτης επιμονής πολλών να αδιαφορούν για τη δουλειά του και να εμμένουν σε κάτι παρελθοντικό.
Ζούμε σε εποχές που έρχεται η κατάρρευυση προτύπων όσον αφορά στον καλλιτεχνικό κόσμο και δημιουργείται αναμφίβολα ένα κενό. Ο Σπύρος Μπιμπίλας μπορεί να είναι μικρός στο μπόι, αλλά η εικόνα που βγάζει, η αξιοπρέπεια που αποπνέει είναι στοιχεία που τον μεγεθύνουν κάμποσα μέτρα και στα δικά μου μάτια τον προκρίνουν ως ένα πρότυπο ανθρώπου που μπορεί να μετουσιώσει όσα θέλουν όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου να είναι το θέατρο.
Η επιβράβευση του με την οντισιόν και την ανάληψη ρόλου σε παραγωγή του Netflix ίσως να είναι το μικρότερο επίτευγμα για έναν άνθρωπο που, ας μην το ξεχνάμε, τα τελευταία τρία χρόνια έχει βιώσει και πολλές απώλειες προσώπων, με πιο συνταρακτική αυτή της Χρύσας Σπυλιώτη.
Από τα πιο ενδεικτικά για το ηθικό του ποιόν απορρέει από όσα είπε σε τηλεοπτική εκπομπή για την διαχείριση των προσώπων που κατηγορούν και κατηγορούνται:
«Από το πρωί μέχρι το βράδυ δέχομαι αφόρητες πιέσεις για να αποκαλύψω πράγματα και διευθύνσεις. Δεν είμαστε η γκεστάπο. Το σωματείο ηθοποιών προσπαθεί να καλύψει τα μέλη του με κάθε τρόπο να βοηθήσει νομικά, να δει ποιοι χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και οι θύτες και τα θύματα. Θέλουμε να διορθωθεί η κατάσταση, να αποκατασταθεί η ηρεμία, να ζητηθούν ασφαλώς και συγγνώμες αλλά και έμπρακτες. Αυτά που έρχονται στα αυτιά μας είναι πάρα πολύ άσχημα και δείχνουν ότι ο χώρος μας είναι ένας «βόθρος». Αλλά δεν είναι έτσι …. ο χώρος μας είναι ένας μαγικός κόσμος υπέροχων ανθρώπων και κάπου κάποιοι διολισθαίνουν. Όλη η κοινωνία είναι έτσι δεν είναι μόνο το θέατρο».
Σε αυτό το κομμάτι της αλλαγής που επιβιώκεται, εμείς δεν είμαστε απλοί παρατηρητές, έχουμε συμμετοχή κι ας μην το γνωρίζουμε. Αυτή συνοψίζεται στην στάση μας απέναντι σε ανθρώπους όπως ο Σπύρος Μπιμπίλας, που ενδεχομένως η τηλεόραση τους κοιτούσε για χρόνια σαν καρικατούρες και αγνοούσε ότι έχουν κι άλλα να δώσουν.
Κι ο Σπύρος Μπιμπίλας, δεν ξέρω τι άλλο θα δώσει υποκριτικά στο μέλλον, μα ακόμα κι αν δε δώσει τίποτα, έχει θέσει σε εφαρμογή πράγματα – φυσικά με συμβολή πολλών ακόμα – που μπορούν να στρώσουν καλύτερους δρόμους για τους επόμενους…