Ενδιαφέρων τύπος- ξεκάθαρα. Που, εξίσου βασικό όταν μιλάμε για παιδιά που αποτελούν πρότυπο για τα… παιδιά, μπορεί να βάλει δυο (και τρεις και τέσσερις και πέντε…) προτάσεις στην σειρά, μιλώντας σωστά ελληνικά και δείχνοντας εμπράκτως πως το να είσαι επαγγελματίας αθλητής δε συνεπάγεται απαραιτήτως ότι το λεξιλόγιο σου θ’ αποτελείται αυστηρά από 93 λέξεις, τις οποίες όποτε τις χρησιμοποιείς ο Μπαμπινιώτης θα παθαίνει ένα μικρό εγκεφαλικό.
Καταρτισμένο άτομο. Με ευαισθησίες. Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις την ιστορία με το γήπεδο μπάσκετ που έφτιαξε στις φυλακές ούτε τα όσα (καινοφανή για μπασκετμπολίστα) πράττει εδώ και χρόνια για την ομάδα με αμαξίδιο του Παναθηναϊκού- όχι. Μια ματιά στο βλέμμα του, αρκεί.
Παράλληλα, χαβαλές. Κ@υλάντης μεγάλος, με χιούμορ αναμεμειγμένο με ισχυρές δόσεις καλώς εννοούμενης «καφρίλας». Έξυπνος; Προφανώς- δε γίνεται να έχεις μονοψήφιο IQ και να πετάς τη μία ατάκα μετά την άλλη ούτε να παρουσιάζεσαι παντού και πάντα ετοιμόλογος.
Πέραν όλων αυτών, δε φοβάται να πει την γνώμη σου. Το αν είναι, αντικειμενικώς υποκειμενικά, «καλή» ή «κακή» και το αν θα στενοχωρήσει ή όχι κάποιους, δεν παίζει και τόσο ρόλο. Είναι ξεκάθαρα δευτερεύουσας σημασίας, παρά το γεγονός πως αρκετές φορές προκαλεί και πέρα από τα όρια.
Εκείνο που μετράει είναι πως σε μια εποχή που το να είσαι αδιάφορος ή το να μην παίρνεις θέση για τίποτα λογίζεται ως ύψιστο ανθρώπινο αγαθό αν δε θες να διασταλεί εκείνο ακριβώς το σημείο του σώματός σου που ομοιοκαταληκτεί τέλεια με το «απίδια», αυτός δε φοβάται.
Ακόμα κι αν, φερ΄ ειπείν, στη διαβόητη κόντρα με τους δημοσιογράφους έχει κάνει και ο ίδιος αδιαμφισβήτητα λάθη του (αν και, μεταξύ μας, σ’ αυτό που λέει για όσους εκφέρουν γνώμη χωρίς να έχουν πατήσει ούτε κατά λάθος το παρκέ δεν έχει και τόοοοσο άδικο).
Ή ακόμα κι αν στην αγωνιστική του πορεία έχει αδικήσει κατάφωρα τον ίδιο του τον εαυτό: όταν έχει υπάρξει ένα από τα μεγαλύτερα επιθετικά ταλέντα των τελευταίων πολλών ετών στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού, που μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι με τρόπους που συμπαίκτες και αντίπαλοι μπορούν μονάχα να τους ονειρευτούν στα πιο υγρά πορτοκαλί τους όνειρα, το να μην έχει πρωταγωνιστήσει για 10+ συναπτά χρόνια στην Ευρωλίγκα λογίζεται για οικειοθελές έγκλημα πρώτου μεγέθους.
Τον Νίκο Παππά μπορείς να τον λατρεύεις (υπάρχουν… άπειροι φαν του) ή μπορείς να τον μισείς (και σ’ αυτή την κατηγορία παρατηρείται κοσμοσυρροή, δεν είναι ακριβώς εύστοχο το «τρεις και ο κούκος» εδώ). Αδιάφορος, πάντως, δεν πρόκειται να σου περάσει- και δε χρειάζεται να είσαι άρρωστος με το μπάσκετ για ν’ ασχοληθείς μαζί του. Το παιδί έχει πολύπλευρη προσωπικότητα (ξαναλέμε, το «καλή» ή «κακή» δεν είναι αυτό που εξετάζεται).
Η (χαβαλεδιάρικη μεν, γεμάτη με τοποθετήσεις που σφάζουν με το λεκτικό βαμβάκι δε) εμφάνιση του στην εκπομπή «Χιούστον το λύσαμε» επιβεβαίωσε για νιοστή φορά πως δεν είναι ο μέσος επαγγελματίας αθλητής.
Κι αυτό, προς αποφυγή θνησιμαίων παρεξηγήσεων, δεν είναι απαραιτήτως φορτισμένο με θετικό πρόσημο. Υπάρχει πάντοτε και η σκοτεινή πλευρά του μπασκετικού και κοινωνικού φεγγαριού γι’ αυτούς τους τύπους. Ένα αέναο τίμημα που πρέπει να το πληρώνουν- δικαίως, ενίοτε- ξανά και ξανά και ξανά.
Ωστόσο, ρε φίλε, όπως λέει κι εκείνο το τραγούδι των Active Member, μέχρι την κόρνα της λήξης με τον Νικόλα δε θα πλήξεις. Κι αυτό, σ’ έναν μπασκετικό κόσμο που τα πάντα επιτάσσουν επικράτηση του βαρετού γκρι στα πάντα και έλλειψη κάθε άλλου χρώματος, ίσως και να είναι στο τέλος εκείνο που μετράει περισσότερο όταν μιλάμε για τον Παππά.
Σ΄ έναν ιδεατό κόσμο δε θα θέλαμε να τον ακούμε να αποκαλεί τους δημοσιογράφους «ΑΡΔ». Δε θα θέλαμε να έχει μανουριάσει, σε κομβικά μάλιστα σημεία της καριέρας του, με συμπαίκτες ή προπονητές. Πάνω απ’ όλα, δε θα θέλαμε να έχει παίξει στο 50% των δυνατοτήτων του. Σε ποιον αρέσει να συμβιβάζεται με την ταυτόχρονη παρουσία των ποδιών του στη γη, όταν έχει όλα τα προσόντα για να εκτοξευτεί στον μπασκετικό ουρανό;
Από την άλλη, σ’ έναν ιδεατό κόσμο, ο Παππάς δε θα ‘χε πάθει ρήξη χιαστού και στα δυο του πόδια μέσα σε διάστημα μιας σκάρτης τετραετίας. Δε θα τσάκιζε τον αχίλλειό του τένοντα στον αγώνα της Ζιελόνα Γκόρα με την Άνβιλ, πάνω που άρχιζε να βρίσκει υποτυπωδώς ρυθμό στην Πολωνία μετά από μακρά αποχή.
Najważniejszy moment meczu – wyglądało to bardzo niewinnie, a skutki dla Nikosa Pappasa i @basket_zg mogą się okazać bardzo poważne. Oby nie. #plkpl pic.twitter.com/tMdNqEYahl
— Wojciech Malinowski (@stingerpicks) March 5, 2021
Η τύχη θα μπορούσε να του έχει φερθεί καλύτερα, όπως, ενδεχομένως, και ο ίδιος θα μπορούσε να είχε φερθεί καλύτερα στον επαγγελματικό εαυτό του. Κυρίως γιατί είναι, ένας ενδιαφέρων τύπος. Χαβαλές. Έξυπνος. Μ’ ευαισθησίες που έρχονται σε πλήρη αντίθεση (ή μήπως βρίσκονται σε πλήρη αρμονία;) με τα ξεσπάσματά του προς πάσα κατεύθυνση. Που μπορεί να βάλει, ρε γαμώτο, και 5 προτάσεις στην σειρά.
Α, ναι: και την μπάλα στο καλάθι με χίλιους και έναν τρόπους.
Όταν το πόδι θεραπευτεί και πατήσει ξανά εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου (ναι, σαν εκείνα που κατηγορεί τους δημοσιογράφους πως δεν έχουν πατήσει ποτέ), ευχόμαστε ολόψυχα να το αποδείξει γι’ ακόμα μία φορά.
Ό,τι έχει προηγηθεί σε σχέση με αυτό το παιδί (ή, αν θέλετε, μ’ αυτό το κωλόπαιδο), πρέπει να είναι πρόλογος.
Τώρα, ήρθε η ώρα για τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια.
Έι, Νικόλα: δέσε τα sneakers σου και πάμε.