Αν τη δεις να χαμογελά, δε γίνεται να μη σου φτιάξει η μέρα. Αν τη δεις να κάνει μορφασμούς, δε γίνεται να μη δεις τη ζωή πιο αισιόδοξα. Η Ελένη Βουλγαράκη είναι ένα από τα πρόσωπα που σου εξάπτουν την ανάγκη να τα γνωρίσεις. Έστω και για μία μέρα.
Τα τελευταία 5 χρόνια η Ελένη Βουλγαράκη εισέβαλε στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δρώμενα και δεν άφησε περιθώριο να μην τη συμπαθήσουμε και να μην αναρωτηθούμε από πού ξεφύτρωσε αυτός ο τόσο ευχάριστος άνθρωπος.
Με την παιδικότητα που απλώνεται στο πρόσωπό της, η Ελένη Βουλγαράκη χτίζει τη δική της πολυκατοικία στόχων και ονείρων και δείχνει ότι στη ζωή μπορείς να κερδίσεις με την ευγένεια.
Πώς γίνεται βέβαια αυτό το τόσο χαμογελαστό πρόσωπο να έχει πολλές φορές απαισιόδοξες σκέψεις, είναι κάτι που το εξηγεί η ίδια παρακάτω.
Αν μπορούσα να φτιάξω το βιογραφικό της, θα σου έλεγα ότι η Ελένη Βουλγαράκη έχει εδώ κι ενάμιση χρόνο έναν γάτο που τον λατρεύει, ξεκίνησε από το MAD, έχει γεννηθεί στην Καστοριά, πήγε στα 17 της στη Λάρισα για να σπουδάσει, ήρθε στην Αθήνα το 2013 και έμενε με την αδερφή της, ζει μόνη της τα τελευταία 3 χρόνια, την ακούς καθημερινά στον Music 89.2 στα Κουνάβια, τη βλέπεις κάθε Σαββατοκύριακο στο MEGA, θέλει να ζήσει έναν μεγάλο έρωτα που θα κρατήσει, είναι αρρωστοφοβική και θα ήθελε το υπόλοιπο της ζωής της να περιλαμβάνει άμμο, καθόλου παπούτσια και καλοκαίρι.
Ελένη Βουλγαράκη: Από το MAD στις «μεγάλες θάλασσες»
«Εγώ ξεκίνησα από τη νοσηλευτική, τελείωσα τη σχολή και συνειδητοποίησα ότι δε θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Κατάλαβα τότε ότι με γοήτευε η δημοσιογραφία, ο χώρος της τηλεόρασης και πήγα στη σχολή του ΑΝΤ1 για να σπουδάσω. Δε μπορώ να σου πω ότι το ξεκίνησα ξέροντας ότι θα πιάσω δουλειά ή ότι ονειρευόμουν πως θα φτάσω εδώ που είμαι σήμερα.
Όλα ήρθαν αναπάντεχα και ωραία στη ζωή μου. Προέκυψε όλο αυτό και είμαι χαρούμενη γι΄αυτό. Μου άρεσε, είχαν την περιέργεια να μάθω την τηλεόραση, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο. Κι είμαι πολύ χαρούμενη που δουλεύω σε αυτό.
Έπαιξε μέγαλο ρόλο και το MAD. Μέσα από κει αγάπησα τη δουλειά γιατί στο MAD μου δόθηκε η ευκαιρία να βρω τον εαυτό μου, να εξοικειωθώ με την κάμερα και το ραδιόφωνο. Μετά ήρθαν όλα τα υπόλοιπα».
«Πιστεύω ότι ο λογος που το MAD έχει βγάλει τόσα πολλά αξιόλογα άτομα, είναι ότι πρόκειται για ένα νεανικό κανάλι που δε θα σε κρίνει για την απειρία σου. Δε ζητάει κιόλας κάτι τέτοιο. Δεν έχει ανάγκη την τηλεθέαση όπως τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Δοκιμάζονται πολλοί νέοι στο κανάλι και μετά αναλαμβάνει η τύχη και η δουλειά. Οι ευκαιρίες που θα σου δοθούν, οι προτάσεις που θα έρθουν…»
«Όταν λέω κάτι δημόσια, έχω ένα άγχος περισσότερο πια. Κρινόμαστε όλοι πολύ αυστηρά. Αυτό δεν υπήρχε στο MAD. Δε φιλτράραμε τη σκέψη μας και ήταν σαν ένα…χόμπι. Μόνο έτσι μπορώ να στο εξηγήσω. Τώρα, οποιαδήποτε λέξη πεις λάθος, σε περιμένουν στη γωνία για να σε λιθοβολήσουν».