Ο Κώστας Τσάκωνας ήταν από τους κωμικούς ηθοποιούς που σημάδεψαν τη δεκαετία του 80′, πρωταγωνιστώντας σε πολλές ταινίες, οι οποίες πλέον έχουν περάσει στη σφαίρα του καλτ.
Οι ατάκες του έγραψαν ιστορία και το ταλέντο του να κάνει τους ανθρώπους να γελούν ήταν μοναδικό και πάντα αντιμετώπιζε τη ζωή με αισιοδοξία και χιούμορ, παρότι αυτή δεν του φέρθηκε καλά. Όσοι τον έζησαν από κοντά, ήξεραν πως εκτός από πολυαγαπημένος ηθοποιός, ήταν κι ένας άνθρωπος με μεγαλείο ψυχής. Ένας άνθρωπος που έφυγε κυριολεκτικά με το χαμόγελο στα χείλη, το 2015, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Παρότι η αρρώστια τον είχε εξαντλήσει, δεν έχασε ποτέ το κουράγιο του και τη διάθεσή του. Συνέχιζε να χαμογελά και να προσφέρει με τα αστεία του άφθονο γέλιο στους γύρω του.
Και η αλήθεια είναι πως θα συνέχιζε να βρίσκεται και πάνω στο σανίδι μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής του, αν δεν είχε ένα σοβαρό ατύχημα, που του δημιούργησε ανεπανόρθωτο πρόβλημα στη μέση του.
Το 2004 ένα δέντρο έπεσε στο κεφάλι του και έκτοτε ο δημοφιλής κωμικός δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος στα πόδια του πάνω από 15 λεπτά την ημέρα. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποτραβήχτηκε το θέατρο και το σινεμά.
«Πλέον μπορώ να σταθώ όρθιος μόνο 15 λεπτά τη μέρα, λόγω προβλήματος με τη μέση μου. Το ατύχημα με το δέντρο μου δημιούργησε απώλεια μνήμης, έπαθα εγκεφαλικά και πολλά άλλα. Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να αποσυρθώ οριστικά από όλα», είχε δηλώσει ο Κώστας Τσάκωνας.
Παρόλα αυτά, παρέμεινε το στήριγμα στα δύο αδέλφια του (είχε ένα αδελφό με νοητική στέρηση και μία αδελφή με επιληψία), έστω κι αν εγκαταλείφθηκε από τους περισσότερους συναδέλφους του. «Προσπαθώ να βοηθάω όσο μπορώ τα δύο άρρωστα αδέλφια μου, αυτό που έπρεπε να κάνει η πολιτεία, που μας τα παίρνει κανονικά. Όσο είσαι στα πάνω σου και σε έχουν ανάγκη σε παίρνουν τηλέφωνο οι… συνάδελφοι», είχε πει με παράπονο.
Ακόμη κι έτσι όμως, κλεισμένος σε ένα διαμέρισμα στην Αργυρόπουλη, αντιμέτωπος με τον καρκίνο, το εγκεφαλικό και τους φρικτούς πόνους στη μέση του, δεν έπαψε ποτέ να ονειρεύεται ότι θα ανέβει ξανά στη σκηνή για ένα τελευταίο χειροκρότημα.