Δεκαπλασιασμός αξίας σε 6 μήνες: Και μόνο για την επιστολή στον Μέσι ο Έντσο Φερνάντες αξίζει τα λεφτά του

Αν η Τσέλσι κάνει πράξη τελικά την πρόθεση της, θα γίνει ο 5ος ακριβότερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών

Ήταν Ιούνιος του 2016 όταν ο τελικός του Κόπα Λιμπερταδόρες ανάμεσα στην Αργεντινή και τη Χιλή άφησε ένα έθνος ποδοσφαιρικά διχασμένο. Μαζί και ως σουβενίρ ένα εμβληματικό στιγμιότυπο, που λίγο έλειψε να συνδεθεί με το τέλος της διεθνούς καριέρας του Λίονελ Μέσι.

Θα ήταν ένα δακρύβρεχτος επίλογος μιας διαδρομής γεμάτης πίκρες για τον «Pulga» με το εθνόσημο στο στήθος. Πρώτα ο τελικός του Μουντιάλ το ’14 και την επόμενη διετία οι δύο σερί χαμένοι του Κόπα Λιμπερταδόρες με αντίπαλο τη Χιλή, αμφότεροι στα πέναλτι (4-1, 4-2). Στον δεύτερο μάλιστα ο Μέσι, ο οποίος είχε ηττηθεί και στον τελικό του 2007 με 3-0 από τη Βραζιλία, αστόχησε στη «ρώσικη ρουλέτα». Λίγο πριν από την απονομή «έσπασε», άφησε τα συναισθήματά του να τον κατακλύσουν. Σε όρους αρχαίας τραγωδίας, τα δάκρυα του θ’ αντανακλούσαν στην αλύτρωτη ψυχή ενός τραγικού ήρωα που σαν άλλος Σίσυφος είχε καταδικαστεί να βιώνει τον ίδιο πόνο ξανά και ξανά.

Crying Messi the lasting image of Copa America, possibly the next Crying Jordan - CBSSports.com

«Τον βρήκα μόνο του, στις 2 το πρωί στ’ αποδυτήρια, να κλαίει σαν μικρό παιδί που είχε χάσει τη μητέρα του. Τον αγκάλιασα και κλάψαμε για λίγο μαζί», θα πει αργότερα ο τότε προπονητής φυσικής κατάστασης της Αργεντινής, Έλβιο Παολορόσο. Η σκιά του Ντιέγκο ήταν πια πολύ βαριά. Ασήκωτη. Ο Λίο είχε λυγίσει από τη σύγκριση, δεν θα μπορούσε να αντέξει κι άλλη χλεύη και αμφισβήτηση. Μια μέρα αργότερα ανακοίνωνε την απόσυρσή του από την «αλμπισελέστε» «Για μένα η Εθνική Ομάδα τελείωσε. Έκανα ό,τι μπορούσα. Προσπάθησα, έπαιξα τέσσερις τελικούς και είναι επώδυνο να αποτυγχάνεις διαδοχικά. Ήταν αυτό που ήθελα περισσότερο από οτιδήποτε, αλλά δεν τα κατάφερα. Νομίζω ότι είναι το καλύτερο για όλους να σταματήσω. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί Αργεντίνοι που θέλουν να γίνει έτσι, γιατί δεν είναι ικανοποιημένοι, βιώνοντας αυτούς τους χαμένους τελικούς. Είναι πολύ σκληρό, αλλά η απόφαση έχει ληφθεί».

«Λίο σε ευχαριστούμε και συγχώρεσέ μας».

Χρειάστηκε να περάσουν μόλις δύο μήνες για να βάλει ο Μέσι νερό στο κρασί του. Ναι, πολλοί συμπατριώτες του ήθελαν να γίνει έτσι – ή τουλάχιστον αυτό υποστήριζαν (το κατά βάθος είναι άλλη ιστορία), φορτώνοντάς του όλο το «ανάθεμα» για τις διαδοχικές αποτυχίες. «Στερείται προσωπικότητας», είναι «λίγος για να ηγηθεί», «μόνο στη γυάλα της Μπαρτσελόνα μπορεί».

Προφανώς δεν πίστευαν όλοι το ίδιο. Ένας 15χρονος τότε παίκτης των Ακαδημιών της Ρίβερ Πλέιτ, αποδεδειγμένα είχε αντίθετη γνώμη. Λεγόταν Έντσο Φερνάντες και με μια συγκινητική ανάρτηση του στο Facebook προσπάθησε να μιλήσει στην καρδιά του Μέσι όπως κανείς άλλος. Με λόγο άκρως δομημένο και φράσεις διαπεραστικές σαν λαβή μαχαιριού τον παρακάλεσε να ανακαλέσει, αναγνωρίζοντας πάνω απ’ όλα τούτο: κανείς παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν είχε ποτέ τόση πίεση στις πλάτες του όσο το τελευταίο «10αρι» της Εθνικής Αργεντινής.

«Πως θα σε πείσουμε; Αν είμαστε καταστροφικοί. Ποτέ δεν είχαμε ούτε το 1% της πίεσης που έχεις στους ώμους σου. Ξυπνάς το πρωί, κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και ξέρεις ότι 40 εκατομμύρια άνθρωποι περιμένουν από σένα να κάνεις το τέλειο. Στο έχουν επιβάλει με γελοίο τρόπο. Πως θα σε πείσουμε; Αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως είσαι άνθρωπος, ένα άτομο με ασύγκριτο ταλέντο, ο καλύτερος παίκτης στον πλανήτη. Αλλά στο τέλος της ημέρας ένα άτομο.

Έτσι θα σε πείσουμε; Αν δεν συνειδητοποιήσουμε πως δεν είσαι υπεύθυνος για τον θυμό που μας προκαλούν οι ήττες. Συχνά έχει να κάνει περισσότερο με τις δικές μας ανησυχίες. Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη κι ας ρωτήσουμε τους εαυτούς μας αν απαιτούμε από έμας τους ίδιους έστω το 1% όσων απαιτούμε από αυτόν τον άνθρωπο που δεν γνωρίζουμε. Είναι δύσκολο να δούμε πως είναι να σε κολακεύουν όλοι, πως αντί να βρίσκεσαι σε μια παραλία είσαι εκεί, τρέχεις και εκπροσωπείς τα χρώματα μας, την ώρα που μερικοί απλά παρακολουθούν αν τρέχεις ή αν τραγουδάς τον ύμνο μας. Κάνε ό,τι θες Λιονέλ αλλά σε παρακαλώ εξέτασε το να μείνεις.

Μείνε και πέρνα καλά, αυτό δεν σε αφήνουν να κάνεις αυτοί οι άνθρωποι. Σε έναν κόσμο με τρομερή πίεση κατάφεραν να βγάλουν από το παιχνίδι το πιο σημαντικό, τη διασκέδαση. Ως παιδί σίγουρα ονειρευόσουν να εκπροσωπείς την χώρα μας και να περνάς καλά. Το να σε βλέπουμε να φοράς την «αλμπισελέστε» φανέλα είναι η μεγαλύτερη περηφάνια στον κόσμο. Διασκέδασε το παιχνίδι, επειδή όταν το διασκεδάζεις εσύ, δεν ξέρεις πόσο το διασκεδάζουμε κι εμείς. Σε ευχαριστούμε και συγχώρεσέ μας».

Ο 5ος ακριβότερος ever

Αυτό ήταν το απίθανο μήνυμα εν έτει 2016 – όχι ενός φτασμένου μπαλαδόρου ή διανοούμενου υπερήλικα, αλλά – ενός 15χρονου παιδιού. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν έπαιξε κάποιο ρόλο στην ανάκληση της απόφασης απόσυρσης του Μέσι – ο ίδιος δεν έχει αναφερθεί ειδικά – μοιάζει όμως βέβαιο ότι αυτή η ανάρτηση θα αποτελεί εσαεί παράσημο για το χαρακτήρα του Φερνάντες, ως μνημείο ωριμότητας και μεγαλοπρέπειας. Και στο τέλος της μέρας ένας φέρελπις ποδοσφαιριστής με αυτά τα μυαλά είναι λογικό να σφυρηλατήσει τη νοοτροπία που απαιτείται για να φτάσει σε top class επίπεδο. Είναι βέβαια βγαλμένο από παραμύθι το ότι αυτός που παρακαλούσε τον Μέσι να μείνει, έγινε συνοδοιπόρος του έξι χρόνια αργότερα στην πορεία έως την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου!

Και σαν το ένα να έφερε το άλλο, τώρα… ετοιμάζεται να γίνει ο 5ος ακριβότερος παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου!

Εικόνα

Βάσει των πορτογαλικών δημοσιευμάτων, η Τσέλσι προσφέρει στην Μπενφίκα 130 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει τώρα τον 21χρονο μέσο. Η ρήτρα του είναι 120 εκατ., αλλά οι «μπλε» προσφέρουν κάτι παραπάνω για να πετύχουν καλύτερους όρους αποπληρωμής, όπως έχουν κάνει και σε άλλες περιπτώσεις. Δεν υπάρχει μάλλον προηγούμενο στο να δεκαπλασιάζεται η αξία ενός παίκτη μέσα σε έξι μήνες, αν ως αξία θεωρήσουμε το νόμο προσφοράς και ζήτησης. Ο Φερνάντες μεταγράφηκε το καλοκαίρι από τη Ρίβερ Πλέιτ στην Μπενφίκα αντί 12 εκατ. ευρώ. Η εκτόξευση αυτού του επιπέδου σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα είναι αδιανόητη. Τι σου είναι ένα Μουντιάλ ε.. Μήπως τελικά φταίει και η «επιστολή» του Φερνάντες στον Μέσι, που έκανε το γύρο του κόσμου μετά τη στέψη της Αργεντινής στο Κατάρ; Αν ναι, χαλάλι του… Τέτοιες (συστατικές) επιστολές καλό είναι να… λαμβάνονται τοις μετρητοίς.

Τα κάνει όλα και συμφέρει

Βέβαια ο Φερνάντες έκανε ό,τι περνούσε απ’ το χέρι του και εντός αγωνιστικού χώρου για να αναδειχθεί ο καλύτερος νέος παίκτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ήρεμη δύναμη στο χώρο της μεσαίας γραμμής, πολυσύνθετος όσο λίγοι, με ευχέρεια να κόψει και να μοιράσει εξίσου καλά, έγινε αυτό ακριβώς που οραματίστηκε ο Λίονελ Σκαλόνι μετά την αποτυχημένη πρεμιέρα με τη Σαουδική Αραβία. Έδωσε ταχύτητα στο transition, ασφάλεια στην ανάπτυξη από τον άξονα, ατελείωτα τρεξίματα και ουκ ολίγα κλεψίματα, ως μετρ στην επιθετική άμυνα που εφαρμόζει η ομάδα μετά την απώλεια της μπάλας.

Έδωσε φυσικά και ένα καταπληκτικό γκολ απέναντι στο Μεξικό, πιθανότατα το κορυφαίο του τουρνουά αν έλειπε το ακροβατικό του Ρισάρλισον. Με αυτό ο Φερνάντες διαφήμισε την αψεγάδιαστη τεχνική του κατάρτιση. Με την Πολωνία έδωσε την ασίστ για το δεύτερο γκολ, με την Ολλανδία είχε δοκάρι στην παράταση και με την Κροατία ήταν αυτός που έβγαλε τετ α τετ τον Άλβαρες στη φάση του πέναλτι. Μπορεί ο συνήθης ρόλος του και στην Μπενφίκα και στην Εθνική να είναι «6αρι» ή «8αρι», αλλά χάρη σε αυτήν παίζει άνετα και αριστερός εξτρέμ και σε θέση ελεύθερου πίσω από τον επιθετικό, όπως είχε κάνει αρκετές φορές στη Ρίβερ. Ο απολογισμός των 12 γκολ και των 10 ασίστ σε 53 συμμετοχές με τους «Millonarios» μαρτυρά άλλωστε ότι στο κεφάλι του η υπόσταση του «εργάτη» απειλείται ανά πάσα στιγμή από αυτή του πρωταγωνιστή.

Ο Φερνάντες, ο οποίος πήρε το μικρό όνομα του, από τον ποδοσφαιρικό ήρωα του πατέρα του και πρώην μεγάλο σταρ της Ρίβερ Πλέιτ (Ουρουγουάνο έστω) Έντσο Φραντσέσκολι, έχει όλο το πακέτο για να γίνει μαζί με τον Χούλιαν Άλβαρες ο επόμενος ηγέτης της Εθνικής Αργεντινής. Τεχνικά, τακτικά, πνευματικά και σωματικά. Εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη επαρκέστατος στο ανώτερο επίπεδο. Με ζηλευτή αντίληψη στο παιχνίδι, «διάβασμα» των καταστάσεων και το που αξίζει να πάει η μπάλα, αλλά και τεχνική επάρκεια για να τη στείλει εκεί που θέλει. Ο άλλοτε τεχνικός του Παναθηναϊκού Ζοσέ Πεσέιρο ίσως ήταν λίγο υπερβολικός στην έμπλεη κολακείας τοποθέτησή του, αλλά φαίνεται ότι οι άνθρωποι της Τσέλσι μάλλον συμφωνούν μαζί του.

«Στον τρόπο που πασάρει και διαβάζει το παιχνίδι μου θυμίζει τον Ζιντάν. Είναι μόνο 21 ετών; Τότε ή αυτό είναι ψέμα ή αυτός ιδιοφυΐα…».