Όταν έφυγε από την ζωή το 2013 σε ηλικία 92 ετών, λίγοι αναγνώριζαν το όνομά της. Κι όμως η Άννα Χρυσάφη είχε στο μεταξύ διαγράψει μια σπουδαία διαδρομή στο ελληνικό τραγούδι, χωρίς όμως ποτέ να λάβει την καθολική αναγνώριση που άξιζε, ενώ της έμεινε κι ένα μεγάλο παράπονο…
Αποδέκτης αυτής της πικρίας ήταν ουσιαστική ο Γιώργος Μητσάκης. Με τον γνωστό Έλληνα συνθέτη συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια και προφανώς και η ίδια αναγνώριζε τη δική του συνεισφορά στην καριέρα της, όμως της έμεινε το παράπονο πως ενώ ερμήνευε με μοναδικό τρόπο τα τραγούδια του, δεν έκαναν μαζί κάποιον δίσκο. Εκείνη λάνσαρε τα κομμάτια στο πάλκο, κάνοντας την πρώτη επαφή με το κοινό και στη συνέχεια έβλεπε κάποια άλλη να μπαίνει στην θέση της στο στούντιο μαζί του.
Το όνομά της εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αθηναϊκή νύχτα λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα το 1949 όταν γνώρισε την επιτυχία με το τραγούδι του Μανώλη Χιώτη «Πεταλάκια». Τότε αποφάσισε να αφήσει πίσω της την παλιά ζωή και την δουλειά της ως μοδίστρα της υψηλής κοινωνίας της Αθήνας. Τόσο υψηλής ώστε ανάμεσα στις πελάτισσές της να είναι και η Σοφία Μινέικο-Παπανδρέου, μητέρα του Ανδρέα Παπανδρέου!
Μετά τα «Πεταλάκια» ο Γιώργος Μητσάκης την παίρνει μαζί του στο κοσμικό κέντρο «Ροσινιόλ» και οι δυο τους συνεργάζονται για μια ολόκληρη δεκαετία, ενώ το 1952 κερδίζει μια μοναδική πρωτιά αφού γίνεται η πρώτη Ελληνίδα τραγουδίστρια που εμφανίζεται σε ταινία και πιο συγκεκριμένα στην κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου «Ο Πύργος των Ιπποτών», με το κομμάτι «Μια γυναίκα, δύο άντρες».
Μερικά χρόνια αργότερα με αφορμή την προβολή του βραβευμένου φιλμ «Ποτέ την Κυριακή» του Ζιλ Ντασέν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, τον Μάιο του 1960, η χάρη της φτάνει μέχρι την Γαλλία. Στο πάρτι που στήνεται εκεί από τον σκηνοθέτη, την Μελίνα Μερκούρη, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Μάνο Χατζιδάκι, είναι οι κεντρική τραγουδίστρια, στοιχείο ενδεικτικό κι αυτό του σεβασμού που έτρεφαν προς το πρόσωπό της. Ειδικά από τον Μάνο Χατζιδάκι με τον οποίο είχαν άλλωστε συνεργαστεί στην μεγάλη επιτυχία της εποχής «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει» η οποία ακούστηκε στην κωμωδία του Γιάννη Δαλιανίδη «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Εκτός από τους προαναφερθέντες, η γεννημένη στην Αθήνα στις 6 Δεκεμβρίου του 1921, από γονείς μικρασιατικής καταγωγής, τραγουδίστρια συνεργάστηκε σχεδόν με κάθε μεγάλο όνομα της εποχής, κυρίως με τους Γιάννη Παπαϊωάννου, Βασίλη Τσιτσάνη, Σωτηρία Μπέλλου, Μάρκο Βαμβακάρη, Απόστολο Καλδάρα, Τάκη Μπίνη και πολλούς άλλους, βρισκόμενη στο προσκήνιο μέχρι και την δεκαετία του 1970, όταν το ρεμπέτικο τραγούδι γνώρισε μια περίοδο αναβίωσης.
Ο κόσμος που την αγάπησε μέσα από τα τραγούδια της θα την θυμάται κυρίως για κομμάτια «Πεταλάκια», «Το παρελθόν θυμήθηκα», «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά», «Ανάθεμά σε θάλασσα», «Μες στης Πόλης το χαμάμ», «Πολλά ν’ ακούς λίγα να λες», «Το κορίτσι απόψε θέλει», «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω», «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Όπου Γιώργος και μάλαμα» και «Πάλιωσε το σακάκι μου», με τα τρία τελευταία να είναι τραγούδια του Γιώργου Μητσάκη τα οποία στη συνέχεια άκουσε να ερμηνεύουν άλλες τραγουδίστριες στους δίσκους…