Το stand up comedy φεστιβάλ Women in Comedy έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με ένα απολαυστικό all-female line up, για δύο μόνο βράδια την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βράχων Βύρωνα Μελίνα Μερκούρη στην Αθήνα.
Με την υποστήριξη του Women In Comedy UK που πραγματοποιείται εδώ και 11 χρόνια στο Manchester της Μεγάλης Βρετανίας, η ελληνική εκδοχή του φεστιβάλ φιλοδοξεί να αναδείξει τις γυναίκες καλλιτέχνιδες του χώρου του stand up comedy στην Ελλάδα.
Αποτελεί μια γιορτή ορατότητας των γυναικείων κωμικών ταλέντων με σκοπό την στήριξη, ενδυνάμωση και προώθηση της συμμετοχής των γυναικών, θηλυκοτήτων και non binary ατόμων στα κωμικά καλλιτεχνικά δρώμενα.
Στις 6 Σεπτεμβρίου, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει γνωστές και αγαπημένες stand up comedians αλλά και φυσικά να γνωρίσει νέες, ανερχόμενες και πολλά υποσχόμενες κωμικούς. Συνολικά 14 καλλιτέχνιδες, οι Χρύσα Κατσαρίνη, Ήρα Κατσούδα, Δήμητρα Νικητέα, Χριστίνα Βούλγαρη, Ειρήνη Ξυγκάκη, Μελίνα Κόλια, Ηλέκτρα Αγγελετοπούλου, Αθηνά Κεφαλοπούλου, Αλεξάνδρα Παπαντωνίου, Μαρία Κουφομανώλη, Ρούλη Μπουραντά, Έμιλυ Ντάνου, Κωνσταντίνα Δαούτη και Λίνα Θωμοπούλου θα ανέβουν στη σκηνή του φεστιβάλ για να μας κάνουν να γελάσουμε μέχρι δακρύων… και άλλες κλισέ αλλά αληθινές ατάκες. Ετοιμαστείτε για comedy overdose!
Την ημέρα του φεστιβάλ, οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα με το εισιτήριό τους, εκτός από τις παραστάσεις, να παρακολουθήσουν workshops και να επισκεφθούν ενημερωτικά stands σχετικά με έμφυλα θέματα στην πρώτη γιορτή ορατότητας του ελληνικού stand up comedy.
Τρεις γυναίκες stand up κωμικοί, που είναι στο line-up, βάζουν μια παύση στην προετοιμασία τους και απαντούν σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με την θέση της γυναίκας στο stand up, αλλά και την όμορφη καφρίλα που θέλουν να προσφέρουν στο κοινό.
After all, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε!
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
– Υπάρχει λόγος ένας κωμικός να προσδιορίζεται-αυτοπροσδιορίζεται από το φύλο του; Παίζει κάποιον ρόλο το φύλο στο πόσο καλός κωμικός άνθρωπος είσαι;
Όχι βέβαια! Δεν υπάρχει κανένας λόγος ένας κωμικός να προσδιορίζεται-αυτοπροσδιορίζεται από το φύλο του. Αλλά αφού δεν παίζει κανένα ρόλο το φύλο, πώς γίνεται οι “καλύτεροι κωμικοί άνθρωποι” (και οι πιο καλοπληρωμένοι και οι πιο προβεβλημένοι) να είναι λευκοί, στρέιτ άντρες που φοράνε όλοι το ίδιο πουκάμισο και τα ίδια γυαλιά; Ανεξήγητο. Θα τάξω φανουρόπιτα να μου φανερώσει ο Άη Φανούρης τα αφανέρωτα.
– Υπάρχει κάποια φράση που να άκουσες στο ξεκίνημά σου που να σε πείσμωσε, να αποτέλεσε το κίνητρό σου για να ξεκλειδώσεις τον κωμικό σου εαυτό;
Ναι αμέ. Το “κορίτσι είσαι, γιατί δεν βάζεις κανένα φορεματάκι”.
– Κατά κύριο λόγο κάνεις observational comedy. Ποια είναι η πιο στάνταρ δεξαμενή από την καθημερινότητα σου στην οποία θα ανατρέξεις για έμπνευση;
Η καλύτερη δεξαμενή στην δική μου καθημερινότητα είναι η τυχαία συναναστροφή με τα συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας. Ξέρεις τι εννοώ, ο τύπος που θα αλλάξει θέση στο λεωφορείο αν κάτσει δίπλα του κάποιος μετανάστης ή μετανάστρια, ο “αλήτες πολιτικοί εκεί μας κατάντησαν”, αυτός που κάποτε μου είχε πει ότι η σκυλίτσα μου φωνάζει γιατί είναι γυναίκα, ξέρεις αυτές οι απλές καθημερινές στιγμές στην πόλη.
– Παλιά υπήρχαν ανέκδοτα με άλογα που μπαίνουν σε ένα μπαρ. Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι ζώο-stand up comedian θα ήθελες να ήσουν και γιατί; Ποιο ζώο δηλαδή πιστεύεις ότι θα μπορούσε να έχει τρομερό υλικό για να μοιραστεί στη σκηνή;
Φυσικά και θα ήμουν πάντα! Ίσως το κουνγκ φου πάντα αυτοπροσώπως. Ξέρεις ότι τα πάντα είναι από την φύση τους σαρκοφάγα, αλλά τρώνε συνέχεια μπαμπού γιατί βαριούνται να πάνε να κυνηγήσουν; Σκέψου, βαριούνται τόσο πολύ που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν γιατί βαριούνται να κάνουν σεξ. Δεν είναι τρομερό υλικό αυτό;;; Όσο λιγότερο σεξ κάνεις τόσο καλύτερη θα είναι η κωμωδία σου.
– Ποια ήταν η πρώτη stand up παράσταση που παρακολούθησες;
Το “You Had To Be There” του Dara Ó Briain. Παραστασάρα.
– Ποιο ήταν το κείμενο και, κατ’ επέκταση η παράσταση που σε έκανε να καταλάβεις ότι γουστάρεις την κωμωδία;
Έχω μια αδυναμία στις πρώτες γυναίκες που ασχολήθηκαν με το stand up. Η Phyllis Diller, η Moms Mabley, η Joan Rivers. Σκέψου, η Phyllis Diller έλεγε στην σκηνή πόσο σιχαίνεται τις δουλειές του σπιτιού και τον ρόλο της “νοικοκυράς”, η Moms Mabley έχει μια ολόκληρη παράσταση που περιγράφει την επιθυμία της για νεότερους άντρες, πράγματα που καμία γυναίκα δεν τολμούσε να ξεστομίσει εκείνη την εποχή. Κάπου εκεί κατάλαβα ότι αστείο είναι αυτό που κανείς δεν θέλει να παραδεχτεί ή να ακούσει. Με ότι αυτό συνεπάγεται.
– Αν διαρρήξει κάποιος το σπίτι σου για να κλέψει τα κείμενα σου, θα βρει κείμενα που έχουν γραφτεί στο ξεκίνημά σου και δεν βρέθηκε ποτέ η στιγμή να τα επικοινωνήσεις;
Αυτό σχεδόν μου έχει συμβεί, μου έχουν κλέψει την τσάντα μετά από παράσταση και θα ήθελα πάρα πολύ να δω την φάτσα αυτού που την άνοιξε πιστεύοντας ότι θα βρει κάτι αξίας μέσα και βρήκε δέκα σελίδες αστεία για δονητές. Στο σπίτι μου θα βρει κείμενα που ασχολούνται από τα χρώματα των ζώων μέχρι το θάνατο. Και πάρα πολλά αστεία για δονητές.
– Άνθρωπος που γράφει και δη κωμικός, που δεν έχει βρίσει βαρβάτα τον εαυτό του για ένα κείμενο του που δεν του άρεσε, νομίζω δεν υπάρχει. Ή μήπως είσαι μία από αυτούς που δεν αυτομαστιγώνεσαι;
Αν μου βρεις μια γυναίκα, ανεξαρτήτως επαγγελματικού χώρου, που δεν αυτομαστιγώνεται θα σκίσω τα πτυχία μου.
– Αν ήσουν για μια μέρα άντρας, τι πιστεύεις ότι θα απολάμβανες περισσότερο να κάνεις;
Αν ήμουν άντρας για μια μέρα στην Αθήνα θα πήγαινα για ψώνια. Θα έβρισκα σίγουρα ρούχα στο μέγεθος μου.
ΗΡΑ ΚΑΤΣΟΥΔΑ
– Υπάρχει λόγος ένας κωμικός να προσδιορίζεται-αυτοπροσδιορίζεται από το φύλο του; Παίζει κάποιον ρόλο το φύλο στο πόσο καλός κωμικός άνθρωπος είσαι;
Σε καμία περίπτωση δεν ορίζει το φύλο την κωμική ικανότητα του ανθρώπου, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η αίσθηση που επικρατεί. Ότι η καλή η κωμωδία είναι η «αντρίκια» κωμωδία και αυτό παλεύουμε τόσα χρόνια να εξαλείψουμε.
Καταλαβαίνω ότι η ερώτηση είναι προβοκατόρικη, αλλά αν τα βάλουμε κάτω και τα αποδομήσουμε, είναι σαν να με ρωτάς γιατί «black lives matters» και όχι «all lives matters», αλλά στο δικό μου πεδίο.
– Υπάρχει κάποια φράση που να άκουσες στο ξεκίνημά σου που να σε πείσμωσε, να αποτέλεσε το κίνητρό σου για να ξεκλειδώσεις τον κωμικό σου εαυτό;
Πέρα από την κλασσική φράση «Για γυναίκα καλή είναι» το οποίο και είναι και ο τίτλος της προηγούμενης σόλο παράστασης μου και μου έδωσε άπειρο υλικό και κλάματα, η φράση που με έκανε να πεισμώσω ήταν όταν είχε δει η μητέρα μου μια από τις πρώτες πρώτες μου παραστάσεις πριν καμιά 15αριά χρόνια και επειδή ήταν φρικτή (Σημείωση: είχε έρθει να με επισκεφθεί όταν ήμουν φοιτήτρια και έτυχε να έρθει. Σημείωση 2: Δεν είχαμε τότε references stand up, οριακά δεν ξέραμε τι κάνουμε. Σημείωση 3: Στα θετικά δεν υπήρχαν smart phones οπότε δεν υπάρχει και καμία ψηφιακή ανάμνηση από τότε), μου είχε πει «Αυτό που είδαμε ήταν χάλια. Ή κάτσε δούλεψε για να το κάνεις καλά ή σταμάτα και κράτα αξιοπρέπεια». Φυσικά και δεν αντέδρασα ψύχραιμα όταν το άκουσα (ΟΥΤΕ ΚΑΝ), αλλά πλέον μετά από χρόνια μπορώ να πω ότι δούλεψε.
– Ποια είναι η πιο στάνταρ δεξαμενή από την καθημερινότητα σου στην οποία θα ανατρέξεις για έμπνευση στο είδος της κωμωδίας σου;
Έχω πολλά storytelling κείμενα και αρκετά με σουρεαλιστικό χαρακτήρα. Η στάνταρ δεξαμενή είναι η ίδια η καθημερινότητα και τα βιώματα.
Οτιδήποτε μπορεί να γίνει κωμικό κείμενο, απλά να είσαι στην κατάσταση να το δεις. Μπορεί να σε εμπνεύσει από μια δεκαοχτούρα που δεν φεύγει από το μπαλκόνι μέχρι ένα βαθύ ψυχολογικό τραύμα που έχεις.
– Παλιά υπήρχαν ανέκδοτα με άλογα που μπαίνουν σε ένα μπαρ. Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι ζώο-stand up comedian θα ήθελες να ήσουν και γιατί; Ποιο ζώο δηλαδή πιστεύεις ότι θα μπορούσε να έχει τρομερό υλικό για να μοιραστεί στη σκηνή;
Αρχικά να πω ότι όταν ήμουν μικρή και με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, απαντούσα «άλογο» και μάλιστα είναι και κείμενο στην προηγούμενη μου παράσταση. Οπότε είναι πολύ εύκολη η απάντηση μου!
Τώρα βέβαια, όλα τα ζώα έχουν τρομερό υλικό για να μοιραστεί στην σκηνή, αλλά θα πω ένα περιστατικό με ζωάκι που μου συνέβη και κυριολεκτικά μοιραστήκαμε την σκηνή.
Παρουσίαζα ένα event στην Λίμνη Βουλιαγμένης και κάπου εκεί που μιλάω βλέπω μια χελώνα να έχει αρχίσει να διασχίζει την σκηνή. Την βλέπω, το σχολιάζω και λέω «Ξέρετε τι λένε ε; είναι να μην σου πετάξουν παιδί ή ζώο στην σκηνή γιατί σου κλέβει την παράσταση. Και εμείς πέσαμε σε χελώνα…»
Το event έγινε πριν κανα μήνα. Από ότι πληροφορήθηκα, η χελώνα μόλις προχθές κατάφερε και διέσχισε όλη την σκηνή.
– Ποια ήταν η πρώτη stand up παράσταση που παρακολούθησες;
Eίναι η κλασσική που έχουμε παρακολουθήσει όλοι οι κωμικοί της γενιάς μου και δεν είναι άλλη από Εddie Μurphy, το «delirious». Σε νοικιασμένο DVD φυσικά. (χωρίς σχόλιο για το τελευταίο)
– Ποιο ήταν το κείμενο και, κατ’ επέκταση η παράσταση που σε έκανε να καταλάβεις ότι γουστάρεις την κωμωδία;
Όπως προ είπα, προέρχομαι από μια γενιά κωμικών που δεν είχαμε ούτε τις απαραίτητες αναφορές ούτε ήταν οργανωμένη η σκηνή στην Ελλάδα τότε.
Οπότε το εφαλτήριο για να καταλάβω μικρή ότι μου αρέσει η κωμωδία, δεν ήταν κάποιο stand up κείμενο ή παράσταση. Αυτό που εικάζω (μιας και δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη στιγμή που έγινε η έκλαμψη και είπα «Αυτό θα κάνω!») είναι ότι μεγάλωσα σε μια οικογένεια που το χιούμορ ήταν αισθητό πάντα ακόμα και στα δύσκολα. Ειδικά οι γυναίκες τις οικογένειας μου έχουν τρομερό χιούμορ.
– Αν διαρρήξει κάποιος το σπίτι σου για να κλέψει τα κείμενα σου, θα βρει κείμενα που έχουν γραφτεί στο ξεκίνημά σου και δεν βρέθηκε ποτέ η στιγμή να τα επικοινωνήσεις;
Αν κάποιος διαρρήξει το σπίτι μου και κλέψει τις σημειώσεις μου, αυτό που έχω να του πω είναι «Καλή τύχη».
Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω και εγώ η ίδια τι γράφω. Αν καταφέρει να βγάλει κάποια άκρη ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ. Επίσης δεν γραφώ ποτέ ολόκληρα κείμενα. Πάντα είναι σε bullet points. Δηλαδή αν βρει κάτι σε χαρτιά θα βρει κάτι σε μορφή: «Απολίθωση – Ευχές – Μαργαρίτα – Νύχια – Τσακωμός – Ας πρόσεχα» Και μόλις σου είπα 20 λεπτά από την επόμενη παράσταση που ετοιμάζω.
– Άνθρωπος που γράφει και δη κωμικός, που δεν έχει βρίσει βαρβάτα τον εαυτό του για ένα κείμενο του που δεν του άρεσε, νομίζω δεν υπάρχει. Ή μήπως είσαι μία από αυτούς που δεν αυτομαστιγώνεσαι;
Πλάκα κάνεις; Αυτομαστιγώνομαι μέχρι να βρει κόκαλο. Ειδικά όταν βλέπω παλιά κείμενα ή όταν κάθομαι να γράψω καινούρια και σκέφτομαι μόνο σκουπίδια για αστεία.
Βέβαια τα τελευταία χρόνια το παίρνω πιο ψύχραιμα δεν παθαίνω κρίση πανικού, παίρνω μια απόσταση και λίγες μέρες μετά μπορώ να πάθω κρίση πανικού με ψυχραιμία.
– Αν ήσουν για μια μέρα άντρας, τι πιστεύεις ότι θα απολάμβανες περισσότερο να κάνεις;
Να μου λένε γυναίκες «Όχι» και να το παίρνω σαν «Όχι».
ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΓΓΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ
– Υπάρχει λόγος ένας κωμικός να προσδιορίζεται-αυτοπροσδιορίζεται από το φύλο του; Παίζει κάποιον ρόλο το φύλο στο πόσο καλός κωμικός άνθρωπος είσαι;
Το φύλο δεν παίζει ρόλο στο πόσο καλός κωμικός είσαι, και σαφώς στο πόσο καλός άνθρωπος είσαι. Παίζει ρόλο μόνο στα κοινά βιώματα που μπορεί να έχει κανείς, όσον αφορά την αντιμετώπιση της κοινωνίας απέναντι του, με βάση στα πρότυπα της πατριαρχίας όσον αφορά έμφυλα στερεότυπα. Εγώ δεν ανεβαίνω στην σκηνή σαν γυναίκα κωμικός, αλλά σαν κωμικός σκέτο. Ωστόσο αντιμετωπίζομαι ως ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΩΜΙΚΟΣ. Υποθέτω για non binary / genderfluid άτομα θα είναι μια διαφορετική εμπειρία, αντίστοιχα.
– Υπάρχει κάποια φράση που να άκουσες στο ξεκίνημά σου που να σε πείσμωσε, να αποτέλεσε το κίνητρό σου για να ξεκλειδώσεις τον κωμικό σου εαυτό;
«Δεν πίστευα ότι μια γυναίκα θα με κάνει να γελάσω». Ειπωμένο από γυναίκα.
– Ποια είναι η πιο στάνταρ δεξαμενή από την καθημερινότητα σου στην οποία θα ανατρέξεις για έμπνευση;
Εγώ αντλώ υλικό από την ερωτική μου ζωή και το βίωμα μου ως γυναίκα. Μπορώ πάντα να βασίζομαι στο πόσο τραγελαφικές είναι αυτές οι εμπειρίες για εμένα, ώστε να με τραυματίσουν αρκετά για να θελήσω να τις επεξεργαστώ μέσω της κωμωδίας.
– Παλιά υπήρχαν ανέκδοτα με άλογα που μπαίνουν σε ένα μπαρ. Αν δεν ήσουν άνθρωπος, τι ζώο-stand up comedian θα ήθελες να ήσουν και γιατί; Ποιο ζώο δηλαδή πιστεύεις ότι θα μπορούσε να έχει τρομερό υλικό για να μοιραστεί στη σκηνή;
Ένας οποισδήποτε σκύλος που μένει με μια single γυναίκα, έχει υλικό για πολλές παραστάσεις stand up και καμιά δεκαριά podcast. Ειδικά ο δικός μου.
– Ποια ήταν η πρώτη stand up παράσταση που παρακολούθησες;
Από κοντά παρακολούθησα πρώτη φορά open mics! Είναι παραστάσεις stand up που δοκιμάζουν επίδοξ@ κωμικ@ καινούργια πεντάλεπτα κείμενα.
– Ποιο ήταν το κείμενο και, κατ’ επέκταση η παράσταση που σε έκανε να καταλάβεις ότι γουστάρεις την κωμωδία;
Προσωπικά μου αρέσει πολύ όλη η δουλειά της Katherine Ryan και της Taylor Tomlinson! Όταν είδα το Look at You , σκεφτόμουν πόσο ωραία γραμμένο είναι και πόσο θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορώ να σερβίρω το τραύμα μου τόσο όμορφα στον κόσμο.
– Αν διαρρήξει κάποιος το σπίτι σου για να κλέψει τα κείμενα σου, θα βρει κείμενα που έχουν γραφτεί στο ξεκίνημά σου και δεν βρέθηκε ποτέ η στιγμή να τα επικοινωνήσεις;
Αν διαρρήξει το lap top μου θα βρει ένα κείμενο για τον θάνατο του μπαμπά μου που ακόμα δεν έχω το κουράγιο να πω δημόσια γιατί αισθάνομαι πως θα εκθέσω πολύ μεγάλο κομμάτι μου «εκεί έξω».
– Άνθρωπος που γράφει και δη κωμικός, που δεν έχει βρίσει βαρβάτα τον εαυτό του για ένα κείμενο του που δεν του άρεσε, νομίζω δεν υπάρχει. Ή μήπως είσαι μία από αυτούς που δεν αυτομαστιγώνεσαι;
Αυτομαστιγώνομαι ακόμα και για τα κείμενα που μου άρεσαν! Αν όλα δεν είναι υπέρ του καλού, τότε ξεκινάει ένας κατήφορος τύψεων, αυτομαστιγώματος και άγχους. Προσπαθώ με τα χρόνια να κρατάει όλο και λιγότερο κάθε φορά.
– Αν ήσουν για μια μέρα άντρας, τι πιστεύεις ότι θα απολάμβανες περισσότερο να κάνεις;
Αν ήμουν για μία μέρα άντρας, θα απολάμβανα το δικαίωμα στην μετριότητα.
* Save the Date, την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου το πρώτο all – female φεστιβάλ κωμωδίας στην Ελλάδα ανοίγει τις πόρτες του.
Η προπώληση έχει ξεκινήσει!
Τιμές Εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 15€
Φοιτητικό / ανέργων: 12€ (περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων) στα φυσικά σημεία προπώλησης. 14€ μέσω του fero.gr
AMEA: δωρεάν είσοδος
Διοργάνωση:
Art on the Road Productions
Αλέξανδρος Σαλαμές – Ηλέκτρα Αγγελετοπούλου
**Το φεστιβάλ Women In Comedy GR θα κάνει στάση και στη Θεσσαλονίκη την Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Κήπου με ελαφρώς διαφοροποιημένο line up από της Αθήνας.