Χρυσός Ολυμπιονίκης, Παγκόσμιος πρωταθλητής και πρωταθλητής Ευρώπης σε ανοιχτό και κλειστό στίβο… Ο Μίλτος Τεντόγλου έχει κατακτήσει τα πάντα και θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει… ξεμείνει από στόχους, με εξαίρεση έναν. Το απόλυτο πανελλήνιο ρεκόρ το οποίο παρά τις εντυπωσιακές επιτυχίες του κορυφαίου Έλληνα αθλητή, ανήκει ακόμη στον Λούη Τσάτουμα και στέκει ακατάρριπτο από το μακρινό 2007!
Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω και πάμε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου της Βουδαπέστης. Ο Μίλτος Τεντόγλου προσγειώνεται στα 8.52 μέτρα, ξεπερνά κατά 2 εκατοστά τον μέχρι εκείνη την στιγμή προπορευόμενο Γουέινι Πίνοκ και κατακτά το μόνο χρυσό μετάλλιο που έλειπε από την συλλογή του. Προφανώς η χαρά του είναι απερίγραπτη, με την μόνη διαφορά ότι λίγη ώρα αργότερα, με το μυαλό πιο καθαρό πια, εκφράζει με τον δικό του μοναδικό και άμεσο τρόπο την… δυσαρέσκειά του. «Το άλμα ήταν για 8,70, αλλά άφησα τα πόδια στην άμμο και γι’ αυτό νευρίασα. Κατάλαβα ότι ήταν πάνω από 8,40 και θύμωσα, γιατί ήταν για 8,70μ. Είπα ‘πώπω λάθος’, που μπορεί να το θυμάμαι για πάντα», λέει στην κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης, αναφερόμενος στην χαμένη ευκαιρία να καταρρίψει το Πανελλήνιο ρεκόρ που κρατά ο Λούης Τσάτουμας.
Ο ηλικίας 42 ετών πλέον πρώην αθλητής ήταν εκείνος που κυριάρχησε στο αγώνισμα πριν τον Τεντόγλου, συνεχίζοντας την μακρά παράδοση που έχει η Ελλάδα στο να βγάζει σπουδαίους άλτες σε μήκος και τριπλούν από την εποχή του Κώστα Κουκοδήμου, του Σπύρου Βασδέκη, του Χρήστου Μελέτογλου, της Νίκης Ξάνθου, της Πηγής Δεβετζή, της Βούλας Τσιαμήτα, της Βούλας Παπαχρήστου, της Όλγας Βασδέκη αλλά και άλλων. Στις 2 Ιουνίου του 2007 ο Λούης Τσάτουμας κάνει στα «Παπαφλέσσεια» το άλμα της ζωής του με 8.66μ, μια επίδοση που δεν αποτελούσε μόνο Πανελλήνιο ρεκόρ, αλλά τον έβαζε στην δεκάδα αθλητών όλων των εποχών, ενώ ήταν και η 2η καλύτερη στην Ευρώπη, μετά από εκείνο το μυθικό 8.86 του Ρόμπερτ Εμιγιάν το 1987!
Ήταν μια τεράστια επιβράβευση για την καριέρα του Τσάτουμα που από μικρός είχε δείξει το ταλέντο του. Οι επιτυχίες του στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες ήταν πολλές, ξεκινώντας από μια 4η θέση σε Παγκόσμιο Παίδων και συνεχίζοντας με χρυσό σε Ευρωπαϊκό Εφήβων και αργότερα Νέων, όμως όταν πέρασε στους Άνδρες άρχισαν και τα προβλήματα. Τις περισσότερες από τις επόμενες χρονιές, αν και κατά την διάρκεια της σεζόν σε πολλά μίτινγκ έκανε μεγάλα άλματα, δυσκολευόταν να τα επαναλάβει ή να τα πλησιάσει στις μεγάλες διοργανώσεις.
Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κλειστού το 2005 στην Μαδρίτη όταν πέρασε στον τελικό ως 1ος των προκριματικών, αλλά εκεί έκανε μόνο άκυρες, ενώ κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο Γκέτεμποργκ όπου προκρίθηκε με την 3η καλύτερη επίδοση, αλλά στον τελικό –ξανά με πολλά άκυρα- περιορίστηκε στα μόλις 7.84 μέτρα και την 8η θέση. Ίσως η μεγαλύτερη τέτοια απογοήτευση πάντως ήρθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008.
Εκείνη την σεζόν ο Τσάτουμας είχε μια αξιοζήλευτη συνέπεια καθώς στις 13 Ιουνίου κάνει 8.32 (επίδοση που ήταν η 4η καλύτερη στον κόσμο μέσα στη χρονιά) και ένα μήνα αργότερα στα «Τσικλητήρεια» φτάνει στα 8.44μ, καλύτερη επίδοση στην Ευρώπη και τρίτη καλύτερη στον κόσμο! Με την αυτοπεποίθησή του στα ύψη πηγαίνει στα προκριματικά στο Πεκίνο και περνά στον τελικό με 8.27μ! Η ελπίδα για ένα μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση και μάλιστα σε Ολυμπιακούς παραμένει ζωντανή, πριν την επόμενη ημέρα επιστρέψει ο εφιάλτης των άκυρων προσπαθειών στα κρίσιμα ραντεβού… Με τρεις άκυρες μένει περίλυπος να βλέπει Σαλαντίνο, Μοκοένα και Καμέχο να ανεβαίνουν στα σκαλιά του βάθρου με επιδόσεις χαμηλότερες από αυτές που είχε ο ίδιος…
Έτσι ο συνολικός απολογισμός καριέρας του Τσάτουμα περιορίστηκε στο ασημένιο μετάλλιο του Ευρωπαϊκού κλειστού στίβου στο Μπέρμιγχαμ το 2007, αρκετές 4ες θέσεις με αποκορύφωμα εκείνη στο Παγκόσμιο κλειστού στη Μόσχα το 2006, αλλά και αυτό το απίθανο 8.66 μέτρα που σημείωσε στην Καλαμάτα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την γενέτειρά του, Μεσσήνη. Φυσικά και ο ίδιος (που μίλησε με πολύ κολακευτικά λόγια πρόσφατα για τον Τεντόγλου) γνωρίζει ότι μάλλον είναι θέμα χρόνου ο Μίλτος να πετύχει και αυτό το ορόσημο (Ευχόμαστε αυτό να συμβεί σε λίγες ώρες). Και είναι κάτι που και ο ίδιος, άλλωστε, έχει δηλώσει δημόσια ότι επιθυμεί να το δει να συμβαίνει, όπως κάνουν όλοι οι μεγάλοι αθλητές που δεν ξεχωρίζουν μόνο από τα μετάλλια και τα ρεκόρ αλλά κυρίως από τη ευγενή μεταξύ τους άμιλλα!