Χρίστος Παπαδημητρίου: Ο μέντορας του Μπιλ Γκέιτς που το Μετσόβιο ήθελε να… απολύσει!

Προσιτός, με χιούμορ, δεν θα διστάσει να τοιχοκολλήσει μια επίσημη ανακοίνωση - πρόσκληση προς φοιτητές του καλώντας τους σε συζήτηση στο γραφείο του με θέμα την αντιγραφή στο ΕΜΠ...

Συγκαταλέγεται στους γκουρού της πληροφορικής, είναι ένας από τους συγγραφείς του Logicomix, διδάσκει στο Μπέρκλεϋ και τα βράδια παίζει μουσική.  Ο Χρίστος Παπαδημητρίου  έχει γράψει ιστορία.

Βρέθηκε στον κατάλληλο τόπο την κατάλληλη στιγμή, ώστε να γίνει ένας από τους πρωτοπόρους μιας επιστήμης που θα άλλαζε τον κόσμο, γιατί  η επανάσταση της εποχής μας είναι ο υπολογιστής ή μάλλον το κλικ.

Η ιδιαίτερη αγάπη και το έμφυτο  ταλέντο του στα μαθηματικά τον οδήγησαν στο ΕΜΠ από όπου αποφοίτησε το 1972 με το δίπλωμα του Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.  Η χούντα ήταν ένας από τους λόγους που τον ώθησαν να φύγει από την Ελλάδα και να αναζητήσει τη γνώση  στο εξωτερικό.

Παίρνει διδακτορικό στην πληροφορική από το Princeton   και   μια μεγάλη πανεπιστημιακή καριέρα ανοίγεται μπροστά του.

Διδάσκει στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια , Χάρβαρντ, MIT,  Μπέρκλεϋ, Στάνφορντ. Στο Χάρβαρντ,  εντυπωσιάζεται από την ευφυΐα  ενός προπτυχιακού φοιτητή του οποίου είναι ακαδημαϊκός σύμβουλος και ερευνητικός επόπτης, του Μπιλ Γκέιτς,  μετέπειτα ιδρυτή της Microsoft.

Το 1981 αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα, στο ΕΜΠ, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Εκλέγεται καθηγητής της Επιστήμης Υπολογιστών  στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.

Οι φοιτητές του μιλούν για ένα δάσκαλο διαφορετικό από τους άλλους. Στις διαλέξεις του, ενώ κυνηγάει τις αποδείξεις,  ανεβοκατεβάζει ρυθμικά δυο κιμωλίες πετώντας τις στο ταβάνι και πιάνοντας τες στον αέρα.

Ο ίδιος θα μιλήσει για τη αξία της αφήγησης μιας ιστορίας κατά την διδασκαλία, συνειδητοποιώντας πως η αφήγηση ιστοριών ήταν  για χιλιάδες χρόνια ο τρόπος μετάδοσης των γνώσεων.

Η ιστορία είναι αυτό που εντυπώνεται στην μνήμη, το επιχείρημα είναι δυνατόν να λησμονηθεί. Οι διαλέξεις του κεντρίζουν το ενδιαφέρον, ο ίδιος έχει την ικανότητα να σαγηνεύει, να δημιουργεί ανεπανάληπτα ερεθίσματα μυώντας το ακροατήριό του στα άδυτα της δικής του γνώσης.

Προσιτός, με χιούμορ, δεν θα διστάσει να τοιχοκολλήσει μια επίσημη ανακοίνωση – πρόσκληση προς  φοιτητές του καλώντας τους σε συζήτηση στο γραφείο του με θέμα την αντιγραφή στο ΕΜΠ.

Κι όμως -όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του-  έγινε μια ειδική συνέλευση της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου με μοναδικό θέμα την απόλυσή του  με την αιτιολογία πως  ήταν και  καθηγητής στο Stanford και απουσίαζε πάρα πολύ.

Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του εκπροσώπου των φοιτητών σε αυτήν την συνέλευση: «Με ρωτάτε αν θέλω να τρώω κρέας τον μισό χρόνο ή καθόλου»;

Ο Χρίστος Παπαδημητρίου επιστρέφει στις ΗΠΑ στο Μπέρκλεϋ και παράλληλα με τη διδασκαλία ασχολείται με την έρευνα.

Το ερευνητικό του έργο είναι μεγάλο. Το πεδίο των ερευνών του ευρύ. Δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θεωρία των αλγόριθμων, τη θεωρία των παιγνίων, τις δυνατότητες του διαδικτύου , την τεχνητή νοημοσύνη.

Το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας τράβηξε και η έρευνά του για την εξέλιξη της ζωής. Θα υποστηρίξει ταράζοντας  τα νερά στον επιστημονικό χώρο πως τα γονίδια «παίζουν» ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί ένας γνωστός αλγόριθμος.

Χάρη στο σεξ, που σημαίνει τη δημιουργία νέων συνδυασμών, τα γονίδια αυξάνουν ή μειώνουν τη συχνότητα των αλλότροπων, όπως σε ένα χαρτοφυλάκιο με μετοχές που αγοράζεις περισσότερο μια μετοχή, αν πάει καλά, και πουλάς άλλες που δεν πάνε.

Έχει συγγράψει πολλά επιστημονικά βιβλία και διδακτικά εγχειρίδια  που θεωρούνται κλασικά στο είδος τους, αποτελώντας τη βίβλο της πληροφορικής.

Είναι ένας από τους δημιουργούς του  μυθικού Logicomix  , που παρουσιάζει την  ιστορία της Λογικής με μορφή κόμιξ  κάνοντας τα μαθηματικά να μοιάζουν πιο συναρπαστικά  από ποτέ και  συγγραφέας της αλληγορικής νουβέλας «Turing – Mαθήματα Αγάπης».

Μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα,  ταξιδεύοντας  συχνά στη χώρα μας. Μάλιστα, όπως έχει πει σε συνέντευξή του, η Ελλάδα και η Αμερική είναι το δώρο που έχει κάνει στις κόρες του.

«Το πρωί διδάσκω και ασχολούμαι με την έρευνα , το απόγευμα γράφω και το βράδυ παίζω μουσική». Να συνεχίσετε, κύριε Παπαδημητρίου, χρειαζόμαστε επειγόντως όσο το δυνατόν πιο πολλή νοημοσύνη. Κάθε είδους.