Το 1992 ένα από τα δυσκολότερα πράγματα να αποφύγεις ήταν ο Ζορντί. Για κάποιοι λόγο, που ποτέ δεν εξηγήθηκε επαρκώς και ούτε πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα, ένα 5χρονο που τραγουδούσε, τα είχε σαρώσει όλα. Εκείνο το νιάνιαρο ήταν viral πριν καν ανακαλυφθεί ο όρος. Με την τεχνολογία, το internet και τα media πολύ πίσω ακόμα, το χαριτωμένα σπαστικό γαλλάκι έσπαγε τα νεύρα σε όσους απορούσαν με τους υπόλοιπους που είχαν παραδοθεί στην εσάνς βρεγμένης πάνας γοητείας του.
Όσοι δεν προλάβατε τον Ζορντί στα ντουζένια του, λίγο καιρό αφού πριν πει «αγκού» και «μα-μά» δηλαδή, δεν μπορείτε να πιάσατε το νόημα. Μιλάμε για τον ορισμό της ομαδικής υστερίας για ένα μωρό που τραγουδούσε ένα τραγούδι. Στη δική του περίπτωση όταν λέμε «έκανε τα πρώτα του βήματα», κυριολεκτούμε. Σχεδόν μπουσουλώντας, σκαρφάλωσε μέχρι το νούμερο ένα σε περισσότερες χώρες από όσες ήξερε να μετράει, με αυτό το εμετικά γλυκό κομματάκι. «Dur Dur D’etre Bebe», με τον μπαμπά και την μαμά να συμπρωταγωνιστούν στο βιντεάκι. Το λες και παιδική εκμετάλλευση…
Περίπου την ίδια γνώμη είχαν και οι γαλλικές αρχές. Ότι οι γονείς του δηλαδή μάλλον το παράκαναν στην έκθεση του παιδιού τους. Στο μεταξύ, τα λεφτά που έφερνε σπίτι το μοναδικό μέλος της οικογένειας που δούλευε, ψιλοέγιναν καπνός.
Ένα επιχειρηματικό σχέδιο για την «Φάρμα του Ζορντί» βάρεσε κανόνι, αν και ο μικρός επέμενε ότι ήταν δική του ιδέα να φτιαχτεί. Ο δικαστής δεν το πίστεψε. Σου λέει ο άνθρωπος, ένα νιάνιαρο 6 ετών τι ιδέες μπορεί να έχει; Το πολύ πολύ να σκεφτεί να βάλει το δάχτυλο στην μύτη και να το βρει διασκεδαστικό. Άντε να κολλήσει το περιεχόμενο της μυτούλας στη γάτα ή στον πάγκο της κουζίνας. Μέχρι εκεί φτάνει. Σίγουρα όχι στο να καταστρώσει business plan.
Οπότε μετά από λίγα χρόνια φήμης και χρήματος, ζώντας τη δική του εκδοχή του drugs and rock ‘n roll, που ήταν μιλούπα και πάμπερς, ο Ζορντί εξαφανίζεται. Με δικαστική απόφαση! Οι αρχές απαγορεύουν να παίζονται τα τραγούδια του για να μην παντελονιάζουν τα φράγκα οι γονείς του. Οι οποίοι φαίνεται πως ενώνονταν όχι με αγάπες και λουλούδια, αλλά από την καριέρα του μικρού. Λογικά, λοιπόν, χώρισαν. Πρόλαβαν, όμως, να τον φέρουν και από τα μέρη μας για να μοιράσει πόνο σε όλα τα νήπια της χώρας. Μπράβο Ρούλα για την πρωτοβουλία και την αποκλειστικότητα. Τέτοιους σταρ γουστάραμε να δούμε από κοντά. Αν και φήμες λένε πως ήταν playback…
Ως απαγορευμένος τραγουδιστής χωρισμένων γονιών, ο Ζορντί μας άφησε ήσυχους για χρόνια. Μέχρι τουλάχιστον να ενηλικιωθεί. Όταν έκλεισε τα 18, έκανε αυτό που οι περισσότεροι 18χρονοι κάνουν. Όχι, δεν έδωσε Πανελλαδικές. Κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του παρακαλώ. Είχε πολλά να πει εκεί μέσα. Αυτό μαρτυρά και ο ιδιαίτερος, ξεχωριστός και ψαγμένος τίτλος της «Δεν είμαι πια μωρό». Σώπα μωρέ, υπερβολές. Για την μαμά θα είσαι πάντα το μωρό της κι ας μην βγάζει λεφτάκια πια από εσένα.
Μπορεί η επιχειρηματική φάρμα να είχε πάει άπατη, αλλά μια άλλη -η τηλεοπτική- τον έφερε ξανά στον αφρό. Παίρνει μέρος στο ριάλιτι «Η Φάρμα» -διάσημοι εντίσιον- και καταφέρνει να κερδίσει αφού όλο το έθνος τον θεωρεί παιδί του. Όσο νιώθει ακόμη καβάλα στ’ άλογο, ο Ζορντί αποφασίζει να κάνει το μεγάλο comeback στη μουσική.
Ουπς, άκυρο. Άλλο καμπάκ είναι αυτό.
Αν και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το καμπάκ της Λαίδης δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο, συγκρινόμενο μ΄εκείνο του Γάλλου, μοιάζει έπος. Αφού, λοιπόν, δεν του ‘κατσε το… σόλο, το γυρίζει στο ομαδικό. Με τον ίδιο, βέβαια, να διατηρεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Δυστυχώς, οι Jordy and the Dixies (σιγά μην έβαζε και τα δικά τους ονόματα, πάλι καλά που δεν ονόμασε το γκρουπ Ζορντί και Σία Ο.Ε) δεν μακροημέρευσαν. Ούτε έκαναν και κάποια επιτυχία. Λίγο πριν κλείσει τα 30, ζει από τα δικαιώματα εκείνου του one hit που τον έκανε wonder, ενώ πια πρωταγωνιστεί μόνο σε θέματα του στυλ: Σοκ! Δείτε πώς έγινε ο Ζορντί. Δείτε το πριν το κατεβάσουν.