Η φράση-ευαγγέλιο του κυνισμού λέει ότι ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Ο ψυχρός, ωμός ρεαλισμός -σε όλα τα επίπεδα της ζωής- λέει ότι «το αποτέλεσμα μετράει».
Και μια από τις μεγαλύτερες (και κυριολεκτικώς) φυσιογνωμίες που έπαιξαν μπάσκετ στην Ελλάδα, ο Μίρκο Μιλίσεβιτς, λέει:
«Όταν έπαιρνα την μπάλα, τελείωσε! Καλαθάκι»!
Αν κι έχουν περάσει χρόνια από την εποχή που φόρτωνε τα διχτάκια με την ίδια ευκολία που φόρτωνε το πιάτο του σε μπουφέ, ο Σέρβος σέντερ παραμένει μια από τις πιο λατρεμένες μορφές που πάτησαν τα παρκέ των ελληνικών γηπέδων.
Αξύριστος και αχτένιστος σαν να βρίσκεται σε φάση χωρισμού έπειτα από 12 χρόνια σχέση, με τρίχα-δαχτυλίδι να περιβάλλει τα ζυμωτά του χέρια και το μυθικό του μπυροκοίλι και γενικότερα εμφάνιση που θύμιζε ρεμπεσκέ οπαδό που… κληρώθηκε να παίξει έναν αγώνα με την αγαπημένη του ομάδα, ο τροφαντός σέντερ υπήρξε η απόλυτη μπασκετική απόδειξη ότι «τα φαινόμενα απατούν».
Έπειτα από ένα καλοκαίρι όπου η ΑΕΚ απέτυχε στη μεταγραφή του νεαρού Ζέλικο Ρέμπρατσα (!), αδυνατούσε να βρει ψηλό (και εξαιτίας αυτής της έλλειψης σε φιλικά προετοιμασίας στη Σερβία χρησιμοποίησε ως λύση ανάγκης τον… Βλάντε Ντίβατς και τον Μίροσλαβ Πετσάρσκι που έκαναν τότε ατομικές προπονήσεις) ο Βλάντο Τζούροβιτς βρισκόταν σε απόγνωση.
Μέχρι που του τηλεφώνησε ένας συμπατριώτης του (σεσημασμένος «μπομπέρ», αλλά όχι ακριβώς αθλητικός) για να του προτείνει έναν εξαιρετικό παίκτη: Τον εαυτό του! Αυτό ήταν… Με το «ναι» του Τζούροβιτς η ΑΕΚ έβαλε πολλά κιλά… ταλέντο στο ρόστερ της!
Γιατί την ίδια εποχή που όλα τα φώτα ήταν στραμμένα στον σούπερ σταρ Ρολάντο Μπλάκμαν (τον οποίο η διοίκηση Λεφάκη είχε καταφέρει να προσελκύσει από το NBA) άλλος κατάφερε να γίνει σύνθημα στο θρυλικό «Γεώργιος Μόσχος»…
Ο τύπος που ξεκίνησε την καριέρα του τριάρι και τεσσάρι, αλλά λόγω θυρεοειδή πήρε 40 κιλά! Ο τύπος που εξαιτίας αυτού του γεγονότος αναγκάστηκε να αλλάξει ολόκληρο το στιλ παιχνιδιού του.
Ο τύπος που έκανε επιστήμη τη ραβέρσα και μαζί με… εκατοντάδες ακόμα παράδοξους τρόπους, έβρισκε πάντα τον τρόπο να στείλει την μπάλα στο καλάθι!
Τι κι αν σούταρε λοιπόν σαν να ξεφόρτωνε σακί από τον ώμο; Τι κι αν δεν πηδούσε ούτε εφημερίδα; Τι κι αν η περιβόητη «κουτάλα» ξεκινούσε από τον τριχωτό σκεμπέ και διέγραφε στον αέρα καμπύλη μεγαλύτερη κι απ’ τα καπούλια της Κιμ Καρντάσιαν;
Ακόμα και αντίπαλοι όπως οι Βράνκοβιτς και Φασούλας αδυνατούσαν να τον κόψουν. Κάποιοι άλλοι (όπως ο Τάρλατς ένα βράδυ στο «Μόσχος») εκτέθηκαν από τα κόλπα του.
Ακόμα και με αντίπαλο τον μεγάλο Ντράζεν Πέτροβιτς στο ξεκίνημα της καριέρας του, ο Μιλίσεβιτς είχε το… θράσος να απαντήσει με 34 πόντους στους 47 που είχε βάλει ο θρυλικός συμπατριώτης του.
Με μοναδικούς λοιπόν που τον δυσκόλευαν στην Ελλάδα, κατά δική του δήλωση, τους Σιγάλα και Χριστοδούλου, ο «Μίλι» τελείωσε τη μια και μοναδική σεζόν του στην ΑΕΚ με 21,2 πόντους κατά μέσο όρο, 6,5 ριμπάουντ, 1 τάπα και 60% στα σουτ εντός πεδιάς.
Που να κάρφωνε δηλαδή κιόλας -πράγμα που σύμφωνα με δική του ομολογία δεν μπορούσε! Που να μη νυχτοπερπατούσε στο «La Mamounia», πηγαίνοντας σχεδόν κάθε βράδυ για… προσκύνημα στον ΛεΠα! Πού να μην έκανε δεκάδες παλαβομάρες με τον «κολλητό» του, Ρολάντο Μπλάκμαν…
Σαν τότε που έτρεχε ξημερώματα στο σπίτι του Αμερικανού να τον παρηγορήσει επειδή είχε ερωτευτεί μια Ελληνίδα μοντέλα και ήθελε να χωρίσει τη γυναίκα του με την οποία είχε τέσσερα παιδιά!
Ή σαν τότε που ο Μπλάκμαν του ανταπέδωσε τη χάρη, σκαρφαλώνοντας σε έναν τοίχο και κόβοντας το χέρι του σε ένα γυαλί (παραμονές κρίσιμου αγώνα) στην προσπάθεια να κατεβάσει τον… γάτο του Μιλίσεβιτς από ένα δέντρο, στο οποίο είχε σκαρφαλώσει!
Είπαμε όμως: Ο Μίρκο εκτός από μεγάλος παίκτης, ήταν και ψυχάρα. Πάντα έτοιμος να βοηθήσει ή να υπερασπιστεί τον συμπαίκτη του. Κι αυτό το είχε καταλάβει καλύτερα απ’ όλους ο Τζον Κόρφας, πριν καν βρεθεί ο Σέρβος στα μέρη μας:
Από εκείνο το θρυλικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τον Ερυθρό Αστέρα, όπου ο μικροσκοπικός πλέι μέικερ είχε σκάσει απίστευτο «μπουκέτο» στον Γιάνκοβιτς και προς υπεράσπιση του τελευταίου, ο Μιλίσεβιτς αρπάχτηκε στις μπουνιές με… όλον τον «δικέφαλο του Βορρά».
Ωστόσο, εκείνος που έγινε παντοτινή του καψούρα ήταν ο δικέφαλος του νότου. Έστω κι αν τον φόρεσε μια μόλις σεζόν στο δασύτριχο του στήθος, τον αγάπησε.
Και άκουσε τον κόσμο της ΑΕΚ να του ανταποδίδει την αγάπη, όταν την επόμενη σεζόν που είχε μετακομίσει στον Απόλλωνα Πάτρας (και είχε συνθέσει ένα φοβερό δίδυμο με τον Μπακ Τζόνσον) τον αποθέωσε σε ένα παιχνίδι στην Αχαΐα.
Ένα παιχνίδι που έμελε ν’ αποδείξει πόσο λάθος ήταν η απόφαση του Τζούροβιτς να τον αποδεσμεύσει. Γιατί ο Μιλίσεβιτς το γύρισε σχεδόν μόνος του, πετυχαίνοντας πέντε τρίποντα (!) και ανατρέποντας διαφορά 13 πόντων στα τέσσερα λεπτά πριν το τέλος!
Η λήξη βρήκε τον ίδιο με μπερδεμένα τα συναισθήματα, τους Φιλίππου-Γρανίτσα να ρωτούν «καλά, αυτόν δεν τον είχαμε πέρυσι» και τον Τζούροβιτς να βλέπει (κυρίως εξαιτίας αυτού του αγώνα) την πόρτα της εξόδου!
Μπορεί λοιπόν τα χρόνια να πέρασαν και ο αφράτος σέντερ Μιλίσεβιτς να έχει γίνει ένας πιο… αδύνατος (!) μάνατζερ.
Μπορεί στο ενδιάμεσο ν’ ανακάλυψε το μεγαλύτερο ταλέντο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αφού ο Λούκα Ντόντσιτς βγήκε από τη δική του ακαδημία και ήταν εκείνος που τον πήγε να δοκιμαστεί στη Ρεάλ.
Παρόλα αυτά, η ΑΕΚ θα μένει πάντα στη καρδιά του. Και πέρα από τις θρυλικές ραβέρσες του που ξεσήκωναν το «Γεώργιος Μόσχος», οι οπαδοί της θα θυμούνται και τη δήλωση που είχε κάνει (στο sentragoal) την εποχή που ακόμα η «βασίλισσα» βολόδερνε στη Β’ Εθνική:
«Την ΑΕΚ την αγαπάω περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα που έπαιξα. Θέλω κάποια στιγμή να δουλέψω για την ΑΕΚ. Δεν με πειράζει αν δεν μπορούν να με πληρώσουν. Εγώ θα δούλευα τσάμπα για να τη βοηθήσω. Θα την αγαπάω για πάντα αυτήν την ομάδα. Για πάντα. Και ξαναλέω. Θα έκανα ό,τι μπορώ για να τη βοηθήσω»…
