Είναι 2016. Τα lifestyle μέσα ασχολούνται σε υπερθετικό βαθμό με μια δήλωση. Με ένα πρόσωπο που την έκανε. Ο Γιάννης Σπαλιάρας παίζει παντού. Ένα χρόνο μετά, ελέω Survivor, ο Γιάννης είναι ξανά παντού. Αυτή τη φορά όχι με αρνητικό ή καυστικό πρόσημο. Αλλά με πολύ θετικό για τον ίδιο. Μέσα σε ένα χρόνο βίωσε τις αντιθετικές στιγμές που σου φέρνει η τηλεόραση και η ειδική της διασημότητα.
Οφείλω να ομολογήσω και σε εσάς, όπως έκανα και σε αυτόν, ήμουν σκεπτικός ως προς το τι συνέντευξη θα κάνουμε. Αναμφίβολα, η εικόνα που έχεις για έναν άνθρωπο επηρεάζει αφάνταστα το πως θα κινηθείς και θα τον αντιμετωπίσεις. Πολλώ δε όταν μιλάμε για τον διαβρωτικό καθρέφτη της τηλεόρασης και του ελληνικού gossip.
Με τον ίδιο τρόπο βέβαια και ο ίδιος είχε έναν ενδοιασμό, γιατί η κατάσταση με την δήλωση του είχε φτάσει να γίνει αφόρητη. Όλοι έπαψαν να αναζητούν έστω και λίγο τι μπορεί να υπάρχει πίσω απ΄αυτή τη βιτρίνα. Αυτό ήταν που μου κατέβασε όποιες σκέψεις από το μυαλό. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δει τι υπάρχει κάτω από τους κοιλιακούς του Γιάννη Σπαλιάρα. Όχι όσο θα άξιζε.
Για να μπορεί κάποιος να τον κρίνει πολύ πιο ορθά θα πρέπει να γνωρίζει κάτι περισσότερο. Όχι μόνο το Survivor και τις 4.000. Σε αυτή τη συνέντευξη ο Γιάννης Σπαλιάρας είναι ακριβώς αυτό. Εκείνο που δεν του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει μέχρι σήμερα. Κι η αλήθεια είναι πως σου αναιρεί σε μεγάλο βαθμό την προδιάθεση και την προκατάληψη αν θες που μπορεί να έχεις απέναντί του.
Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει σε έναν άνθρωπο είναι το κατά πόσο στάθηκε ειλικρινής στον εαυτό του και κατ΄επέκταση στους γύρω του. Κι ο Γιάννης μοιάζει να τα έχει καλά με τον εαυτό του.
Εγώ βέβαια δεν είμαι αντικειμενικός κριτής. Τον συμπάθησα γιατί φόρεσε τη δοξασμένη μπλε φανέλα του Αρίωνα Γούβας όταν έπαιζε μπάσκετ. Της θρυλικής μου γειτονιάς. Γι΄αυτό αφήνω στην δική σου κρίση το τι θα αλλάξει ή τι θα επιβεβαιώσει στο μυαλό σου απ΄αυτά που έχεις ήδη εγκατεστημένα εκεί γι΄αυτόν.