• Ο Νταρσί Νέτο διαφημίζει το Amazonia Coco;
Από που να το πιάσεις; Από το ντουμπλαρισμένο «Όχε-όχε, φαρεστώ- περιμένω το Amazonia;». Από το ύφος του Νέτο; Από το… σκηνικό που θυμίζει παράσταση δημοτικού για βαριεστημένους μαθητές;
Ο παίκτης του Άρη πριν από μερικά χρόνια έκανε αυτή τη διαφήμιση.
Έκτοτε, λέμε στο Θεό (της διαφήμισης) «φαρεστώ».
• Όταν ο Φάνης Χριστοδούλου διαφημίζει το Σνακ Ευρωμπάσκετ ’87;
Και voice over. Και ο Φάνης να ιδρώνει σα να έχει έρθει αντιμέτωπος με όλα τα σουβλάκια του κόσμου. Και σκηνοθεσία- μικρά τετράγωνα που ξεπηδάνε το ένα μέσα στο άλλο. Και καλογραμμένο σενάριο: «Αυτές οι γεύσεις, είναι ακόμα μία νίκη».
Η εθνική μας ομάδα μερικούς μήνες πριν έχει κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ και το σνακ του θριάμβου έκανε πρεμιέρα λίγο καιρό αργότερα.
Μέχρι σήμερα, η γεύση του τηλεοπτικού έπους καλά κρατεί.
• Όταν ο Νίκος Γκάλης διαφημίζει το ΑΓΝΟ;
Ο μύθος λέει πως όταν ο Νικ έκανε αυτή τη διαφήμιση- στην οποία ήταν εκφραστικότατος σε βαθμό που ο Ντάνιελ- Ντέι Λιούις του ζήτησε να του κάνει ιδιαίτερα- οι πωλήσεις του προϊόντος έπεσαν, μιας και οι ΠΑΟΚτσήδες σταμάτησαν ν’ αγοράζουν ΑΓΝΟ.
Ναι, ΑΓΝΟ.
• Όταν ο Νίκος Αναστόπουλος διαφημίζει το Rexona;
Ιδρώνεις, τρέχεις, σουτάρεις για 90 λεπτά. Λογικό είναι οι στάλες ιδρώτα να θυμίζουν το Νιαγάρα στα καλύτερά του.
Τι κάνεις για να αισθάνεσαι άνετος εν ώρα παιχνιδιού, λοιπόν; Παίρνεις το Rexona και το απλώνεις με περίσσια χάρη στο δασύτριχο (πιο “δασύ” και πιο “τριχο” αφήνεις τον επιθανάτιο ρόγχο σου) κορμί σου.
Γελάνε και τα μουστάκια του μέγιστου Νίκου Αναστόπουλου.
• Όταν ο Βασίλης Χατζηπαναγής διαφημίζει το Becel Pro- Activ;
Ποιος είπε ότι αν έχεις υπάρξει μάγος εντός των 4 γραμμών, δεν μπορείς μετέπειτα να γίνεις οσκαρικός ηθοποιός;
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής συνδέει με τόσο υπέροχο τρόπο την καρδιά του με τον αθλητισμό, που όταν κατεβάζει το Becel Pro Activ το μόνο που θέλεις να πεις είναι «Στην υγεία σου, Βάσια».
Όμως, πάντα υπάρχει ένα αλλά.
Ειδικά έτσι όπως το λέει ο Χατζηπαναγής.
• Όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης διαφημίζει τη Vodafone;
Δεν πρέπει ν’ αφήνεις καμιά στιγμή να χάνεται. Πρέπει να ζεις το τώρα. Κι αυτό δε στο λέει όποιος κι όποιος, αλλά ο άνθρωπος που έχει ως μότο (προπονητικής) ζωής τον ακριβώς αντίθετο δρόμο.
«Πομονή».
• Όταν ο Αντώνης Νικοπολίδης διαφημίζει την EXALCO;
Τζωρτζ Κλούνεϊ και υποκριτικές αηδίες: ο Αντώνης Νικοπολίδης φέρνει στο χώρο της διαφήμισης τον τρόπο που προστάτευε την εστία μας στο Euro του 2004 (σήκωνε, δηλαδή, ψηλά τα χέρια και η μπάλα δια μαγείας πήγαινε έξω) και ο πιτσιρικάς σουτάρει ασυναίσθητα την μπάλα στο δοκάρι.
Ήταν, βλέπετε, το σύστημα που μας προστάτευε…
• Όταν ο Γιώργος Σιγάλας διαφημίζει τα Tasty Chips;
Ραδιουργία σε άλλο επίπεδο: παίρνεις τον πιτσιρικά, τον ξεγελάς με το γεγονός πως είσαι ο αρχηγός της ομάδας που έκανε το triple crown το 1997 στο μπάσκετ και τον κρεμάς στην μπασκέτα. Έπειτα, τρως όσα πατατάκια θέλεις.
Α, ναι: και γίνεσαι ένα από τα κορυφαία συνθήματα στην ιστορία των γηπέδων: «Σιγάλα, π@#$στράκι, κατέβασ’ το παιδάκι»!
• Όταν ο Νίκος Λυμπερόπουλος διαφημίζει τη Λουξ;
Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές- σύμφωνοι. Όμως η υποκριτική πορτοκαλιά του «Λύμπε» δεν συγκρίνεται με κανενός.
Από το «Δεν έχω χαρτί ρε παιδιά», μέχρι το μειδίαμα στην κάμερα, ο Νικόλας έδωσε όσα ρέστα ηθοποιίας βρήκε πρόχειρα πάνω του.
Και δεν ήταν λίγα.
• Όταν ο Θοδωρής Παπαλουκάς και ο Δημήτρης Διαματίδης διαφημίζουν την Wind;
Υπερπαραγωγή αντάξια του Μπεν Χουρ: χωριανοί στο πλάνο, κοριτσάκια, καμπάνες, πλακόστρωτο. Και στο τέλος, ο Παπαλουκάς να ξορκίζει τον Δημητρό που- όπως και καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του- ήπιε το αμίλητο νερό.
Μακράν το πιο καλοραμμένο σποτ, με τον Θοδωρή να δίνει ασίστ στον Διαμαντίδη, κι αυτός ν’ ανταπαντά, φυσικά, με μονοσύλλαβη λέξη.