Πολύ πριν τις χολιγουντιανές ταινίες με τα 3D Στρουμφάκια της Sony-Columbia μετά το 2010, πολύ πριν τα παιδικά μουσικά βίντεο με τα Στρουμφάκια στο Alter στα 00s, υπήρξε μια αδιανόητα κακή, πρόχειρη, φτηνή, κριντζ ελληνική ταινία που αποθέωσε τα μικρά γαλάζια πλασματάκια στην αγορά του βίντεο, όσο καμία άλλη ταινία παγκοσμίως.
Μπορεί η διάρκειά της να ήταν μικρότερη των 75′ όμως το αποτύπωμά της στην τέχνη είναι τεράστιο καθώς ακόμα μνημονεύεται. Κυρίως σε συνεδρίες ψυχολόγων και ψυχιάτρων από τους σαραντάρηδες του τώρα που είδαν την ταινία στις τρυφερές προσχολικές ηλικίες.
Η βιντεοταινία «Τα Στρουμφάκια στο… Φεγγάρι» έκανε το μεγάλο μπαμ στα βίντεο κλαμπ το 1986, την εποχή που το αντίστοιχο καρτούν από το Βέλγιο είχε ήδη κατακτήσει τον κόσμο. Η ελληνική δημόσια τηλεόραση είχε έναν θησαυρό στα χέρια της και έκανε το καλύτερο που μπορούσε με την αξέχαστη πρώτη μεταγλώττιση της σειράς κινουμένων σχεδίων.
Όλα τα παιδάκια ήταν εθισμένα στο brand των στρουμφακίων και οτιδήποτε είχε σχέση με στρουμφάκια πουλούσε σαν τρελό. Παιχνίδια, αυτοκόλλητα, γκοφρέτες, αποκριάτικες στολές, τα στρουμφάκια βρισκόντουσαν παντού και το ελληνικό δαιμόνιο αποφάσισε να κάνει ακόμα μία μεγαλειώδη αρπαχτή στην αγορά της βιντεοκασέτας με τον χειρότερο τρόπο που μπορούσε. Ξεκινώντας ήδη από τα αποσιωπητικά στον τίτλο. Κανείς δεν ήξερε τι θα επακολουθούσε!
Προφανώς το ελληνικό δαιμόνιο δεν μπορούσε λόγω δικαιωμάτων να φτιάξει αντίστοιχα κινούμενα σχέδια. Προφανώς επίσης δεν μπορούσε να κάνει κινηματογραφική ταινία και λόγω μπάτζετ, μεταξύ άλλων. Τι μπορούσε να κάνει; Να φορέσει σε 4 ανθρώπους αποκριάτικες στολές παραμορφωμένων στρουμφακίων, μία στολή βρυκόλακα στον Δρακουμέλ (αλλά με μαύρη κουκούλα, όχι αφήνοντας κάποιον καραφλό ηθοποιό να παίξει όπως το αυθεντικό σχέδιο) και να τους πετάξει σε κάτι αγρούς και αργότερα ένα νταμάρι το οποίο υποτίθεται πως είναι το Φεγγάρι.
Η creepy εμφάνιση του Δρακουμέλ, ο οποίος μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών έχει και φούμο σε όλο το πρόσωπο, όπως ο Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ στο «Κομάντο» όταν κάνει ντου στο νησί να σώσει την κόρη του Αλίσα Μιλάνο από τους απαγωγείς, συμπληρώνεται με φράσεις όπως «κι εσείς παλιόπαιδα μην μαρτυρήσετε ποιος είμαι» λες και η ταινία είναι ζωντανή θεατρική παράσταση με ανήλικους θεατές να γελούν με ό,τι βλακεία ακούσουν ενώ παράλληλα τρώνε από τη μύτη τους ποπ κορν και πατατάκια με ρίγανη.
Μακάρι να ήταν αυτό το σενάριο στα ελληνικά Στρουμφάκια στο Φεγγάρι. Αντ’ αυτού βλέπουμε 4 στρουμφάκια, με το κάτω μέρος της μάσκας-σκάφανδρου, στο μέρος του στόματος να έχει ένα μεγάλο άνοιγμα και να φαίνονται στόμα και το πηγούνι των ηθοποιών. Φυσικά αυτά είναι απλές λεπτομέρειες στην εμπειρία που θα ζήσεις όταν τα δεις ή αν ήσουν άτυχος και τα έχεις δει ήδη.
Πέρα από τη Στρουμφίτα πρωταγωνιστούν ακόμα τρία αρσενικά Στρουμφάκια με τα δύο από αυτά να τα παίζουν γυναίκες ηθοποιοί. Γιατί τι πιο σύνηθες από το να βλέπεις τον Παπαστρούμφ με κολάν και γυναικεία σιλουέτα να περιφέρεται στο δάσος της Γης και αργότερα φορώντας κάτι λαμέ κοστούμι (και καλά διαστημικές στολές ή φεγγαρόρουχα) μιλώντας με τσιν τσαν τσον, μία ακαταλαβίστικη σεληνογλώσσα που θυμίζει έντονα στερεοτυπική κοροϊδία της κινεζικής γλώσσας.
Ο τέταρτος ηθοποιός είναι ο χαμογελαστός Φράνκο Αλφόνσο στον ρόλο του Γκρινιάρη, λίγα χρόνια πριν τη μεγάλη του επιτυχία Αραχτοί και Λάιτ, στο πλευρό της Άννας Μαρία Λογοθέτη και αρκετά χρόνια πριν βρεθεί κυριολεκτικά στο πλευρό της Αννίτας Πάνια. Ο ίδιος μάλιστα βγάζει το πάνω μέρος της στολής του στο 11′ λεπτό και μιλάει στον κόσμο. Όχι για να σπάσει τον τέταρτο τοίχο αλλά μάλλον για να ζητήσει βοήθεια και να πάρει αέρα. Πάλι χαμογελαστός όμως, όπως κάθε Γκρινιάρης στρουμφ που γνωρίζουμε.
Τα ονόματα των άλλων ηθοποιών δε θα τα γράψουμε για την προστασία της υστεροφημίας τους. Αντίθετα στην φωτογραφία εξωφύλλου αφήνουμε το όνομα του σκηνοθέτη-σεναριογράφου της ταινίας για τον ακριβώς αντίθετο λόγο.
Για την υπόθεση δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Πρέπει να το δείτε μόνοι σας. Με αλκοόλ ή οτιδήποτε λειτουργήσει σαν φάρμακο κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της προβολής. Μέσα στην ταινία υπάρχει και τοποθέτηση προϊόντων πχ coca cola. Πιείτε μία και εσείς έτσι για το yolo. Kαι καλή τύχη. Μετά από την προβολή τους δε θα είστε πια οι ίδιοι με πριν.