Το να καταγράψεις συνθήματα που έχουν ακουστεί στα ελληνικά γήπεδα δεν είναι κάτι πρωτοποριακό.
Έχουν γίνει άπειρα αφιερώματα, ακόμα περισσότερες συζητήσεις, μέχρι και βιβλία έχουν γραφτεί.
Κι εν πάση περιπτώσει πόσοι είναι αυτοί που ασχολούνται έστω και επιφανειακά με την μπάλα και δεν έχουν ακούσει έστω και μια φορά για το περιβόητο «κρύο, γ…ται η μάνα σου» των ΠΑΟΚτσήδων ή το «Ρε Λορέντζο τι λες τώρα» των Ολυμπιακών;
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να μιλήσουμε για συνθήματα χιλιογραμμένα ή χιλιοειπωμένα. Ούτε φυσικά για τα φουλ υβριστικά (παρόλο που κάποια εξ αυτών είναι όντως πετυχημένα).
Το θέμα είναι να ασχοληθούμε με συνθήματα που είχαν πραγματικά πλάκα. Που κατάφεραν τον σκοπό τους (να πειράξουν έναν παίκτη ή να την πουν στους απέναντι) χωρίς να γίνουν εμετικά.
Που απέδειξαν ότι οι οπαδοί διαθέτουν, όταν θέλουν, και χιούμορ. Και όταν ακούστηκαν μπορεί να προκάλεσαν γέλιο ακόμα και σε αυτούς που θεωρητικά στρέφονταν εναντίον τους.
Ανάμεσα λοιπόν σε αρκετά ακόμα (που σίγουρα έρχονται και στο δικό σου μυαλό) κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι εξής:
«Σβήστε τον ήλιο». Μετά το περιβόητο ματς με την ΑΕΚ που είχε διακοπεί λόγω πτώσης του ρεύματος, οι οπαδοί του Ολυμπιακού πάνε στη Νέα Φιλαδέλφεια για την επανάληψη του αγώνα που θα γινόταν μεσημέρι. Και στο πλαίσιο της θεωρίας ότι τους προβολείς τους έσβησαν οι γηπεδούχοι, τους προκαλούν να κάνουν το ίδιο και με την παρούσα πηγή φωτός.
«Ούτε MEGA, ούτε UEFA, στον ΑΝΤ1 για να βλέπετε τη Βέφα». Ο Ολυμπιακός αποκλείεται καλοκαιριάτικα απ’ όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και οι αντίπαλοι οπαδοί δεν χάνουν την ευκαιρία να προτείνουν εναλλακτικές λύσεις για τα τηλεοπτικά βράδια του χειμώνα.
«Βάλε μέσα τιμωρημένο, δεν μπορώ να περιμένω». Την πρώτη φορά που παίζει προκριματικά Champions League ο ΠΑΟΚ μηδενίζεται στο ματς με τη Μακάμπι επειδή χρησιμοποιεί τον Λιάσο Λουκά, που δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Στην πρώτη τους αντάμωση μετά το κάζο, οι οπαδοί του Άρη δεν χάνουν την ευκαιρία για καζούρα.
«Και τώρα μπορείτε να πα’ να καρφωθείτε». Οι οργανωμένοι του Εθνικού με την περιβόητη ονομασία «Πινέζες» έχουν φάει τ’ αυτιά στους ΑΕΚτσήδες σε ένα ματς στο παλιό «Καραϊσκάκη». Ανάμεσα σε άλλα (όντες 300 απέναντι σε καμιά δεκαριά χιλιάδες) έχουν ξεστομίσει το επικό «ΑΕΚ, που είναι ο λαός σου». Και προς τη λήξη του αγώνα, με το σκορ στο σβηστό 0-3, ακούν την προτροπή για το πώς να… συνεχίσουν έπειτα το βράδυ τους.
«Σιγάλα πουστ…κι, φάε πατατάκι». Ο Γιώργος Σιγάλας πρωταγωνιστεί σε διαφήμιση της TASTY, όπου προκειμένου να φάει τα πατατάκια ενός πιτσιρικά, τον ανεβάζει στην μπασκέτα για να καρφώσει και έπειτα τον αφήνει να κρεμιέται. Στην πρώτη επίσκεψη στο Αλεξάνδρειο, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ φυσικά και το θυμούνται. Και εκτός από την προτροπή «φάε πατατάκι», κάνουν τον παίκτη του Ολυμπιακού να χαμογελάσει κι εκείνος με το ακόμα καλύτερο «Σιγάλα πουστ…κι», κατέβασ’ το παιδάκι»!
«Χρόνια πολλά Μπουντούρη, χρόνια πολλά ασχημομούρη». Ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει την ΑΕΚ στην Αθήνα ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Ο Νίκος Μπουντούρης βρίσκεται στην πεντάδα που ξεκινάει στο «Γεώργιος Μόσχος». Και οι κιτρινόμαυροι οπαδοί δεν παραλείπουν να του ευχηθούν για την ονομαστική του εορτή.
«Βάλτε μέσα τον Γιώργο τον Καφέ, να βάλουμε τη ζάχαρη, να φτιάξουμε φραπέ». Πριν τον Παντελή, υπήρξε κι άλλος Καφές που έπαιξε ποδόσφαιρο. Αγωνίστηκε ανάμεσα σε άλλες ομάδες και στον Παναθηναϊκό. Και άκουγε τους οπαδούς του να… παραγγέλνουν έτσι (την εποχή που ακόμα δεν υπήρχε φρέντο) την είσοδό του.
«ΟΦΗ μπορείς, γιατί δεν τους γ…είς»; Οι οπαδοί του στην Κρήτη παρακολουθούν τον ΟΦΗ να παίζει καλύτερα. Να έχει την υπεροχή, αλλά να μην καταφέρνει να βάλει γκολ. Και έχοντας συμπεράνει ότι το πρόβλημα της ομάδας τους δεν είναι η έλλειψη δυνατοτήτων, αναρωτιούνται ποιος είναι ο λόγος που δεν… επιβάλλεται του αντιπάλου.
«Αλβάρο Μεχία, καλή επιτυχία». Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα έπος από την αρχή ως το τέλος. Περιμένοντας να αποθεώσουν το νέο απόκτημα της ομάδας τους, οι φίλοι του Εργοτέλη τον μπερδεύουν στο αεροδρόμιο. Κι αφού αποθεώνουν πρώτα έναν… τουρίστα, υποδέχονται έπειτα τον Μεχία (ή μάλλον Μεshία, όπως προφέρουν με βαριά προφορά) φωνάζοντας το πιο cult σύνθημα αεροδρομίου όλων των εποχών.