Την δεκαετία του ’90, για τον χώρο του αθλητισμού, υπήρχε ένα όνομα που δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανένα: Μάικλ Τζόρνταν.
Ήταν Φεβρουάριος του 1996 όταν ο μεγαλύτερος αστέρας που πέρασε ποτέ από το NBA βρέθηκε στο ίδιο παρκέ με έναν άλλο… θρύλο: τον Μπαγκς Μπάνι.
Και, κάπως έτσι, γεννήθηκε η μεγαλύτερη ένοχη απόλαυση των ενήλικων ζωών μας και το απόλυτο must της παιδικής μας ηλικίας- το θρυλικό Space Jam.
Την εποχή που το Space Jam κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου, ο Τζόρνταν θεωρείται ήδη ένας ζωντανός μύθος. Διανύει την δεύτερη του σεζόν στους Σικάγο Μπουλς έπειτα από την επιστροφή του στα παρκέ και την fail επιλογή του να… ασχοληθεί με το μπέιζμπολ.
Μια από τις πιο αψυχολόγητες ενέργειες όλων των εποχών (αν επιλέξουμε να πάρουμε την «αθώα» εξήγηση των πραγμάτων), θαρρείς λες και την έκανε μόνο και μόνο για να στρώσει το χαλί στην επική του επιστροφή στο μπάσκετ, ο Μάικλ Τζόρνταν «σπατάλησε» δυο χρόνια σε ένα άθλημα που ποτέ δεν τον αγκάλιασε και ποτέ δεν το αγκάλιασε και ο ίδιος.
Το Space Jam μας εξηγεί ποιοί ήταν οι αληθινοί λόγοι που ο Μάικλ Τζόρνταν αγάπησε ξανά το μπάσκετ. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι βρέθηκε στο ίδιο παρκέ με τα Looney Tunes προκειμένου να αντιμετωπίσει τα διαβολικά Νerdlucks, τα εξωγήινα πλάσματα που απειλούν τον κόσμο των Tunes.
Τα Nerdlucks έχουν κλέψει το ταλέντο των καλύτερων μπασκετμπολιστών του NBA και προκαλούν σε έναν αγώνα μπάσκετ τα Looney Tunes που έτσι και τον χάσουν θα… υποδουλωθούν σ’ αυτά τα σατανικά τερατάκια. Και έτσι, τα Tunes απευθύνονται στον έναν, τον μοναδικό, τον αέρινο, τον μεγαλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών!
Υπάρχει όμως (άλλο) ένα πρόβλημα: ο Τζόρνταν δεν παίζει πια μπάσκετ, παίζει μπέιζμπολ. Θα καταφέρει να είναι έτοιμος σε φυσική κατάσταση μέχρι το μεγάλο παιχνίδι των Looney Tunes με τα Nerdlucks έτσι ώστε να βοηθήσει;
Ο αγώνας μπάσκετ είναι μια απόλαυση. Ο Τζόρνταν, ο Μπαγκς Μπάνι και η ομάδα των Looney Tunes παίζουν εναντίον των διαβολικών όντων και -έτσι για το γιόλο- από την φάση περνάει και ο Μπιλ Μάρεϊ.
Μεταξύ μας, ο Μάρεϊ είναι και η μοναδική νότα πραγματικής υποκριτικής σε αυτή την ταινία μιας και ο έτερος «αληθινός» ηθοποιός, ο Τζόρνταν, εκτός από παίκτης baseball αποδεικνύεται κακός και ως ηθοποιό. Όμως εντάξει, σε αυτή την ταινία δεν πληρώθηκε για να πάρει Όσκαρ, αλλά για να βρίσκεται απλά εκεί.
Και φυσικά για να κάνει τα σούπερ ντούπερ μπασκετικά κόλπα του…
Όπως, ας πούμε, αυτό το ιστορικό κάρφωμα:
Και, στο κάτω κάτω της γραφής, ποτέ ξανά ολόκληρος Τζόρνταν δεν βρέθηκε στην ίδια ομάδα με τόσο μεγάλο όνομα όπως ο Bugs Bunny. (Εντάξει, υπερβάλουμε αλλά ήμασταν παιδιά τότε και τον Bugs Bunny τον θεωρούσαμε μεγαλύτερο όνομα από την παιχτούρα τον Πίπεν).
Space Jam, o ορισμός του guilty pleasure κύριοι…