Οι 3 καλύτερες ταινίες του 2018 που δεν θα είναι στα Όσκαρ

Κάθε χρόνο υπάρχει μια ειδική κατηγορία ταινιών αναφορικά με τα Όσκαρ: εκείνες που αν και το αξίζουν δεν θα είναι σε αυτά...

Το τέλος της χρονιάς πλησιάζει και όπως κάθε χρόνο αυτή την εποχή, στα σινεφίλ πηγαδάκια (sic) έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση αναφορικά με τον πιο βαρύγδουπο, κινηματογραφικό θεσμό του κόσμου: την απονομή των  βραβείων Όσκαρ. Και όπως κάθε χρόνο, υπάρχει ένα κύριο ερώτημα που έρχεται σετ με αυτή τη συζήτηση: ποιες θα είναι οι ταινίες που θα διακριθούν σε αυτή τη διαδικασία;

Όσοι και αν είναι οι υποψήφιοι ωστόσο που συνωστίζονται κάθε χρόνο για μια υποψηφιότητα στις μεγάλες κατηγορίες, υπάρχουν κάθε χρόνο και κάποιες ταινίες που γνωρίζουν εκ των προτέρων πως μπορεί να έχουν υπεραγαπηθεί από το κοινό, μπορεί να αποτελούν τις τέλειες καλλιτεχνικές επιτυχίες αλλά παρ΄όλα αυτά δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να βρεθούν στην λαμπερή βραδιά των Όσκαρ.

Οι λόγοι για αυτούς τους υπόρρητους αποκλεισμούς έχουν πάντα να κάνουν με τα σκαλώματα και τους άγραφους κανόνες της Ακαδημίας, που από τη μεριά της αρνείται παραδοσιακά να ανοίξει την «αγκαλιά» της σε ορισμένες κατηγορίες ταινιών.

Υπό αυτή την έννοια, μπορούμε φέτος να βρούμε τουλάχιστον τρεις ταινίες, τόσο καλές και ταυτόχρονα με τέτοια χαρακτηριστικά που να μπορούν να στελεχώσουν την άτυπη κατηγορία των Όσκαρ «οι καλύτερες ταινίες που δεν θα προταθούν για το αγαλματάκι».

Avengers: Infinity War 

Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αδιαφιλονίκητο φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Έχει άλλωστε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν μια ταινία να είναι ό,τι πρέπει για το συγκεκριμένο βραβείο, στο παρελθόν μπόλικες ταινίες σαν το «Infinity War» με την επική ατμόσφαιρα και τις ισόποσες δόσεις παιδικής αφέλειας και ενήλικης λογικής έχουν πάρει το Όσκαρ για αυτή την κατηγορία. Για την Ακαδημία ωστόσο, το «Infinity War» έχει και ένα άλλο αρνητικό: είναι superhero ταινία. Και οι superhero ταινίες για την Ακαδημία των Όσκαρ αξίζουν να βραβεύονται με κάνα αγαλματάκι για τα ειδικά εφέ τους ή τα κουστούμια τους αλλά προς θεού, όχι με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Τι κι αν έχουμε να κάνουμε με το «Lord of the rings» του υπερηρωικού σινεμά; Αγαλματάκι σε μεγάλη κατηγορία δεν θα πάρει.

Annihilation
Η ταινιάρα του Άλεξ Γκάρλαντ δεν θα μπορούσε να τα κάνει καλύτερα όλα. Ένα Sci Fi έπος με φιλοσοφικά ερωτήματα που τον καθιστούν ήδη κλασικό, γνήσιο τέκνο της χρυσής εποχής του Sci Fi σινεμά που διανύουμε, το «Annihilation» έχει δυο μεγάλα εμπόδια να αντιμετωπίσει για να βρεθεί υποψήφιο στις μεγάλες κατηγορίες. Το πρώτο έχει να κάνει με το ότι σε πολλές χώρες δεν παίχτηκε στο σινεμά αλλά μόνο μέσα από τη πλατφόρμα του Netflix. Αλλά αυτό μπορεί να ξεπεραστεί: άλλωστε παίχτηκε στις αίθουσες των ΗΠΑ και… για τις ΗΠΑ μόνο αυτό μετράει. Το άλλο πρόβλημα είναι ότι πρόκειται για Sci Fi ταινία. Και αυτό το είδος είναι το πιο σνομπαρισμένο από τα Όσκαρ παραδοσιακά. Μιλάμε για το θεσμό που ολόκληρη «Οδύσσεια του Διαστήματος» την βράβευσε για τα οπτικά της εφέ. Είναι πολύ απλά τα πράγματα: όσο αριστούργημα και αν είναι μια Sci Fi ταινία, τα Όσκαρ δεν της αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα.
Cold War
Τέσσερα χρόνια πριν, ο Πάβελ Παβλικόφσκι σήκωσε το χρυσό αγαλματάκι για το «Ida» του, που τιμήθηκε με το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Όμως το «Cold War» του, η φετινή ταινία του Πολωνού, ένα αληθινό αριστούργημα που μάγεψε όσους το είδαν, δεν αναμένεται να έχει την ίδια τύχη. Όχι επειδή έχει να ζηλέψει κάτι από το «Ida», το ακριβώς ανάποδο: επειδή είναι μια ταινία τόσο βαθιά και κυρίως με τόσο έντονο το πολιτικό στοιχείο, που πολύ δύσκολα θα εκτιμηθεί από την οσκαρική ακαδημία, η οποία σε γενικές γραμμές δεν θέλει να μπλέκεται με ιστορίες που εμπεριέχουν πολιτικές εμβαθύνσεις τέτοιου τύπου, προτιμάει πιο ανώδυνα πράγματα και υπό αυτή την έννοια μάλλον θα κρατηθεί μακριά από τον Ψυχρό Πόλεμο του Πολωνού.