Το πρόβλημα με το engagement του καθενός από εμάς με τα φινάλε είναι ότι αυτό που στην ουσία επιθυμούμε διακαώς δεν είναι να μην έρθει το τέλος. Είναι να αλλάξουμε τη φορά του δείκτη στο ρολόι ή να δώσουμε σε αυτό που ζήσαμε μια κυκλική και όχι γραμμική κατεύθυνση. Σε έναν κύκλο το τέλος και η αρχή είναι ένα βήμα μακριά. Σε μια γραμμή δεν βλέπουν το ένα το άλλο ούτε με κυάλια. Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος που τέλειωσαν οι παρακάτω σειρές άφησε γλυκόπικρες ή σκέτες πικρές γεύσεις.
1. Dexter : Πρέπει να είναι η σειρά με τα καλύτερα reviews για όλα της τα επεισόδια, εκτός από το φινάλε που εξόργισε τους πάντες και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει αιτία για πορεία διαμαρτυρίας. Ο τρόπος που φέρθηκαν στην Ντεμπς, αλλά και το γεγονός ότι ο άπιαστος Dexter κατέληξε να ζει σε ένα σπιτάκι στο δάσος, να κόβει ξύλα και να ζει την εσωτερική του κόλαση, έφτασαν τους aficionados της σειράς στο μη περαιτέρω. Ακόμα και σήμερα ζητάνε ένα spin off για να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτό που έμεινε ημιτελές μέσα τους.
2. Lost : Η πιο πονεμένη ιστορία είναι αυτή του Lost. Αρκεί να πούμε ότι πέρασαν 4 χρόνια από το τελευταίο επεισόδιο για να διαλευκανθούν μερικά πράγματα στο μυαλό των fans. Ήταν όλοι νεκροί στο τέλος; ΝΑΙ. Ήταν όλοι νεκροί σε όλη την διάρκεια της σειράς και τρώγαμε ψευδαισθήσεις για 6 σεζόν; Ναι και όχι. Ναι γιατί έτσι είχαμε πειστεί για αρκετό καιρό. Όχι, γιατί το 2014 οι σεναριογράφοι εξήγησαν ότι στο τέλος πέθαναν όλοι. Όχι νωρίτερα. Όπως και να χει, απαντήσεις σαφείς δεν δόθηκαν ποτέ. Αυτό μπορεί να σου ακούγεται ως κάτι πολύ καλό για τη σειρά αν δεν την έχεις δει, ότι δηλαδή αφήνει σενάρια στη φαντασία. Μόνο που…ΘΕΛΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!
3. How I Met Your Mother : Για 9 ολόκληρες σεζόν ακούγαμε για την μητέρα. Για 9 ολόκληρες σεζόν ο Τζος Ράντνορ περιέγραφε στα παιδιά πως γνώρισε τη μητέρα τους και όταν ήρθε το φινάλε, το κοινό ήρθε αντιμέτωπο με το γεγονός ότι η μητέρα ήταν νεκρή εδώ και 6 γαμ… χρόνια. Και προς τι όλη αυτή η αφήγηση του πατέρα; Μα για να εξομολογηθεί στα παιδιά ότι θέλει να την πέσει στην Ρόμπιν, ζητώντας τους μάλιστα την άδεια και μια συμβουλή για το πως να το κάνει. Bitch please που θα έλεγε και ο Μπάρνι.
4. Two & A Half Men : Εδώ υπάρχει πολύ ζουμί. Για πολλούς η σειρά τέλειωσε ολοκληρωτικά στο τέλος της 8ης σεζόν που πέθανε ο Τσάρλι. Μετά ακολούθησε αυτή η μεγάλη διαμάχη του Σιν με τον Τσακ Λόρι και το ενδιαφέρον έφευγε εντελώς από την σειρά. Η άφιξη του Άστον Κούτσερ ήταν για πολλούς ένα χτύπημα στο στομάχι. Για μένα ταίριαξε αρκετά καλά με τον Τζον Κράιερ (Άλαν), αν και από ένα σημείο και μετά κούρασε το drama queen του. Το τελευταίο επεισόδιο είχε σαφή στόχο: να σηκώσει ο Τσακ Λόρι το μεσαίο δάχτυλο στον Τσάρλι Σιν. Ο Τσάρλι δεν πέθανε ποτέ, ήταν αιχμάλωτος της Ρόουζ κι εμφανίστηκε στην πόρτα του σπιτιού του με εκδικητικές διαθέσεις. Δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα γιατί ένα πιάνο τον καταπλάκωσε και ο Λόρι φώναξε με μανία «Winning».
5. The Sopranos : Στην περίπτωση του Τόνι, της Καρμέλα και των υποδέλοιπων τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα. Η τελευταία σκηνή εκτυλίσσεται σε ένα παγωτατζίδικο με το Don’t Stop Believin των Journey να αποτελεί το υπόστρωμα του διαλόγου λες και για μια 8ετία βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι κι όχι Sopranos. Κανείς δεν έμεινε ικανοποιημένος με το πως έβαλαν τελεία στην ιστορία, αλλά με το πέρασμα του χρόνου και υπό το πρίσμα της διαύγειας aka όσα εξήγησαν οι συντελεστές, αυτή η τόσο κόντρα σκηνή σε σχέση με το υπόλοιπο της σειράς, έμοιαζε να είναι fullfilling παρά απογοητευτική.
6. Mad Men : Αν και το Person to Person κάλυψε πλήρως όσα προσδοκούσε το κοινό γύρω από τον Don Draper και τον Ρίτσαρντ, είχε μερικά misleadings στους υπόλοιπους χαρακτήρες όπως την κατάληξη της Τζόαν με τον Ρίτσαρντ, αφού όλο το επεισόδιο προοιώνιζε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που τελικά συνέβη.
7. Justified : «You’ll Never Leave Harlan Alive» λέει το τραγούδι της σειράς και στο τελευταίο επεισόδιο κανείς τελικά δεν πεθαίνει στο Χάρλαν. Η αντίδραση του fan base εδώ έχει να κάνει με την εύκολη επιλογή του σεναρίου για την Άβα, η οποία έκανε όσα έκανε και δεν βρήκε τη Νέμεση που της άξιζε. Αντιθέτως, πήρε τα λεφτά και έκανε τη ζωή της. Από την άλλη, ο Ρέιλαν που για 6 σεζόν πάλευε να σβήσει την σκιά του πατέρα του, δίνει την έσχατη εικόνα στο κοινό ως ένας στοργικός πατέρας που γλείφει το παγωτό του σε ένα πάρκο. Άκρως οικογενειακά. Είναι μια ανατροπή; Ναι, φυσικά. Είναι ωραία αυτή η αντίστιξη στο παρελθόν του; Θεωρητικά ναι. Επί του πρακταίου δεν το λες και σούπερ φινάλε για να μας αφήσει.
8. Newsroom : Το πρόβλημα με το Newsroom δεν βρίσκεται τόσο στο «πώς», αλλά στο «γιατί». Η τρίτη σεζόν ήταν το αποκορύφωμα της καταπληκτικής γραφής του Σόρκιν, σε επίπεδο χιούμορ, σε επίπεδο εμβάθυνσης και σε μια πλειάδα από επίπεδα ακόμα. Αλλά το 6ο επεισόδιο, το τελευταίο, δεν έδωσε στην ομάδα των δημοσιογράφων παλαιάς κοπής την έμφαση που τους άξιζε. Ξέφυγε εντελώς από τη δουλειά, έδειξε άλλες πτυχές, μετάλλαξε χαρακτήρες και έμεινε ημιτελές μέσα μου – και υποθέτω σε πολλούς ακόμα φανατικούς. Η σκηνή που ρίχνει την αυλαία καταλήγει να έχει πολύ μικρή διάρκεια σε σχέση με αυτό που μας έδωσαν ο Γουίλ, η Σλόαν, ο Τζιμ, η Μακ, η Μάγκι, ο Τσάρλι, ο Ντον και ο Νιλ. Για την ακρίβεια ο Τσάρλι είναι ο μοναδικός που μας αφήνει με την γεύση που μας συστήθηκε. Το πρόβλημα με το φινάλε του Newsroom ήταν το ίδιο το φινάλε!