Με το Shape of Water ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο έκανε μια παράκαμψη στην πορεία που είχε διαγράψει όλα αυτά τα χρόνια. Αντί να συνεχίσει στο μονοπάτι του άκρατου horror, επιχείρησε να το συνδυάσει με τον έρωτα και να το συμβολοποιήσει στην εποχή της διαφορετικότητας.
Το κοινό του αγκάλιασε αυτή την αλλαγή, αυτόν τον πειραματισμό που εξελίχθηκε σε κάτι πολύ καλό. Κι αυτό δεν μπορούν να το πουν πολλοί σκηνοθέτες. Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο απολαμβάνει δικαίως μιας αγάπης από τους σινεφίλ και δη τους χοροράδες. Ακόμα και τις στιγμές που τους βγάζει από τη νόρμα, από την κανονικότητα του, εκείνοι ξεπερνούν το σοκ και εκτιμούν αυτό που τους προσφέρει.
Το ακόμα πιο θετικό στο σπάσιμο της κανονικότητας είναι ότι όταν επιστρέφεις ξανά, αποκτά μια φρέσκια ματιά, την αντικρύζει το κοινό σαν κάτι καινούργιο. Ή σαν κάτι παλιό που ομόρφυνε παραπάνω από την πραγματικότητα, ακριβώς επειδή είχε καιρό να το δει.
Βάσει αυτών, το Scary Stories to Tell In The Dark είναι μια ελπιδοφόρα ταινία και γεμίζει με προσδοκίες τους απανταχού fans του είδους του horror. Κι αυτό δεν είναι μόνο γιατί το σενάριο και η εποπτεία ανήκουν στον ντελ Τόρο.
Είναι κι ότι τη σκηνοθεσία θα κάνει ο Νορβηγός Άντρε Έβρενταλ που προέρχεται από μια κινηματογραφική σχολή που θεωρείται από τις καλύτερες σε τέτοιας μορφής αφήγηση. Είναι όμως κι ότι πρόκειται για μια θρυλική ανθολογία τρομακτικών παιδικών ιστοριών που έγραψε στα μέσα του 20ου αιώνα ο Άλβιν Σβαρτς και στην εποχή τους «θάφτηκαν».
Η ταινία του ντελ Τόρο θα ενώσει τέσσερις ιστορίες μικρού μήκους. Την Χλωμή Κυρία ή καλύτερα Pale Lady που εμφανίζεται στα όνειρα και τα μετατρέπει σε εφιάλτες. Έχει χλωμό πρόσωπο και μακριά μαύρα μαλλιά.
Τον Big Toe που αφορά την περίπτωση ενός πιτσιρικά, ο οποίος ανακάλυψε κάτι που δεν έπρεπε. Κι αυτό που ανακάλυψε θα τον κυνηγήσει.
Τον Jangly Man, έναν άντρα με σαπισμένο σώμα που στέκεται πάνω σε δύο λασκαρισμένα πόδια και μοιάζει με μια μαριονέτα που έχει σπάσει το σχοινί στη μια μεριά. Ο άντρας αυτός εμφανίζεται μέσα από την καμινάδα ύστερα από την παράκληση μιας μοναχικής γυναίκας για λίγη συντροφιά.
Και το Red Spot. Ίσως η πιο φοβιστική ιστορία κι αυτή που έχει το πιο χαρακτηριστικό ιλουστρασιόν στο βιβλίο το Σβαρτς. Ένα κοριτσάκι φαίνεται πως έχει κάτι μπολιασμένο στο μάγουλο της. Κι αυτό το κάτι είναι ο χειρότερος μας εφιάλτης.
Πρόκειται για τέσσερις περιπτώσεις μακάβριων θανάτων πίσω στο 1968, σε μια μικρή, κάπως απόκοσμη πόλη, το Μιλ Βάλι, που θα βάλουν σε έναν κύκλο ακατανόητου τρόμου μια παρέα εφήβων. Εκείνο όμως που καθίσταται πιο τρομακτικό απ΄όλα είναι πως οι θάνατοι αυτοί προήλθαν «κατ΄εντολή» μιας νεαρής κοπέλας.
Η Σάρα Μπέλοου ζει μια φρικιαστική ζωή στο σπίτι της και βασανίζεται από τους γονείς της. Είναι μια οικογένεια που την τυλίγει ο ζόφος. Για να απαλύνει τον πόνο της, μετατρέπει το μαρτύριο της σε τρομακτικές ιστορίες που γράφει στο ημερολόγιο της. Κάθε τι που γράφει όμως, με την πάροδο λίγων ημερών, γίνεται πραγματικότητα.
Σε συνδυασμό με το νέο θρίλερ του Τζόρνταν Πιλ που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Μαρτίου, το Scary Stories to Tell In The Dark του ντελ Τόρο θα έρθει να δώσει συνέχεια στην ώθηση που έχει αυτή η…ελεγεία, θα λέγαμε, προς τη horror σκηνή που έπιασε ένα πρωτόγνωρο ζενίθ για τη χιλιετία που διανύουμε.
Το Scary Stories to Tell In The Dark θα βγει στις αίθουσες στις 9 του Αυγούστου.