«Σχεδιάσαμε μια νέα τηλεοπτική εμπειρία, όπου μπορείς να πληρώσεις μόνο για τα κανάλια που θες να παρακολουθείς και να τα ενσωματώσεις στην εφαρμογή της Apple TV Plus» ανέφερε ο εις εκ των αντιπροέδρων της Apple, ο Πίτερ Στερν στη χθεσινή παρουσίαση της νέας πλατφόρμας.
Ο Στερν, έχοντας την τεχνογνωσία από τη Warner Bros όπου δούλευε ως το 2016, προσελήφθη στην Apple με στόχο να τρέξει το πιο μεγαλεπήβολο πρότζεκτ της εταιρείας. Ένα πρότζεκτ που θα ισχυροποιήσει τη θέση της στην κορυφή της παγκόσμιας αγοράς.
Αυτή τη στιγμή η Apple έχει έσοδα κοντά στο 1 τρισεκατομμύριο, όμως το δύσκολο κομμάτι είναι να εξακολουθήσει την παραμονή της στην κορυφή. Για να το κάνει αυτό σε έναν κόσμο όπου γιγαντώνονται άλλα ονόματα στον τομέα της τεχνολογίας και δη στα κινητά και τα laptop, θα πρέπει να γίνει μια εταιρεία ανοιχτή. Θα πρέπει κάποια προϊόντα ή υπηρεσίες της να εγκολπώσουν και τους μη κατέχοντες iPhone ή iPad.
Το Apple TV Plus είναι μια νέα streaming πλατφόρμα που μπαίνει σε μια αγορά όπου κυριαρχεί το Netflix. Αυτό όμως είναι μόνο προς το παρόν. Γιατί μπορεί το Netflix να έχει έσοδα 16 δισεκατομμυρίων και χρηματιστηριακή αξία στα 140 δισεκατομμύρια, αλλά η μοναδική του υπηρεσία είναι το τηλεοπτικό περιεχόμενο.
Αντιθέτως, η Amazon και η Apple έχουν έναν μεγαλύτερο κορβανά, άρα μπορούν να δελεάσουν με μεγαλύτερα ποσά τα καλά ονόματα της σύγχρονης κινηματογραφικής και τηλεοπτικής αφήγησης. Ήδη η Apple έχει στο δυναμικό της τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο οποίος μέχρι πριν λίγες μέρες είχε ξεσηκώσει το Χόλιγουντ επειδή ήταν ταινία του Netflix στα Όσκαρ και πήρε βραβεία.
https://www.youtube.com/watch?v=RrdbT4hpwBk
Το Apple TV News αναμένεται να βγει στον αέρα κάπου μες στο καλοκαίρι και θα προστεθεί στον χάρτη των streaming platforms, όπου υπάρχουν το Netflix, η Amazon, το Hulu που περιορίζεται στις ΗΠΑ, το Youtube Premium και το Facebook Watch που είναι ελεύθερα προσβάσιμο προς το παρόν.
Την ίδια στιγμή, σε λίγους μήνες θα κυκλοφορήσει και η πλατφόρμα της Disney, ενώ ως το φινάλε του 2019 θα δούμε και την WarnerBros. να μπαίνει στην ίδια λογική παραμένοντας για το ξεκίνημα στη μορφή μιας κινηματογραφικής βιβλιοθήκης. Στόχος βέβαια είναι να έρθει πιο κοντά στα μέτρα των υπολοίπων.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι δημιουργείται ένα τοπίο γύρω από την παραγωγή περιεχομένου αφήγησης, που δεν έχει προηγούμενοι. Πολλοί ειδικοί μιλούν για αλλαγές που συμβαίνουν τα τελευταία 2 χρόνια, οι οποίες δε συνέβησαν συνολικά τα προηγούμενα 50! Η βιομηχανία του θεάματος αλλάζει ραγδαία κι αυτό θα έχει πολλές θετικές προεκτάσεις, αλλά κι έναν δυνητικά αρνητικό αντίκτυπο.
Αυτή τη στιγμή το Netflix είναι με διαφορά πρωτοπόρο εντός κι εκτός ΗΠΑ. 139 εκατομμύρια συνδρομητές το επιλέγουν φανατικά για το περιεχόμενό του. Εντός των ΗΠΑ ο ανταγωνισμός είναι δυνατός, αλλά εκτός το Netflix δεν έχει αντίπαλο. Πόνταρε πάρα πολλά σε ακατέργαστες αγορές και γι΄αυτό έκανε τις μεγάλες επενδύσεις με στούντιο σε Γερμανία και Ισπανία, ενώ έχει βάλει στο μάτι και την Τουρκία για το άμεσο μέλλον.
Μπορεί οι άνθρωποι του Netflix να διατυμπανίζουν ότι δεν ανταγωνίζονται το HBO ή το Amazon, αλλά το Fortnite, η πλατφόρμα του οποίου κατέχει το 10% του χρόνου των νέων Αμερικάνων μπροστά στην τηλεόραση, αλλά τα πράγματα πολύ σύντομα θα… ανάψουν.
Η WarnerMedia, η μητρική εταιρεία του HBO, έχει κάνει μια επένδυση 84.5 δισεκατομμυρίων για να ανοίξει το περιεχόμενο της στο κοινό. Η Disney έχει αναπτύξει συνεργίες δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων και στοχεύει σε 40 εκατομμύρια συνδρομητές στον πρώτο χρόνο. Άλλωστε, διαθέτει πλέον το πιο δημοφιλές περιεχόμενο. Ταινίες και σειρές Marvel. Το Amazon την ίδια στιγμή έχει βάλει μπρος τη μηχανή του Lord of The Rings που θα το ανεβάσει επίπεδο στην αγορά.
Με λίγα λόγια πρόκειται να συμβεί μια σύγκρουση τιτάνων με τους τηλε-θεατές στο επίκεντρο. Και πιθανότατα το ίδιο το σινεμά. Είναι δύο συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία εξαρτώνται από ένα μεγαλύτερο, την οικονομία της εκάστοτε αγοράς, της κάθε χώρας.
Ας το δούμε συνεκδοχικά. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Αμερική 50 ονόματα δημιουργών σε επίπεδο σεναριακό κι άλλα 150-200 σε επίπεδο παραγωγών ή/και ηθοποιών. Για παράδειγμα η Ρις Γουίδερσπουν και η Τζένιφερ Άνιστον που ετοιμάζουν το Daily Show στο Apple TV. Είναι ηθοποιοί και επιχειρηματίες του θεάματος. Ο Τζόρνταν Πιλ είναι σεναριογράφος και παραγωγός στις ταινίες του.
Όλα αυτά τα ονόματα λοιπόν έχουν 2-3 ιδέες το χρόνο. Αυτές τις ιδέες δεν χρειάζεται να τις πουλήσουν ή να τις παρουσιάσουν κάπου. Οι μετοχές τους είναι σε διαρκές limit up, οπότε αυτοπωλούνται. Αυτοί οι δημιουργοί θα θελήσουν να πάρουν την καλύτερη προσφορά. Σε μια αγορά που υπάρχουν παίχτες-κολοσσοί που δεν φείδονται χρημάτων, θα αυξηθεί κατακόρυφα το κασέ τους.
Αυτομάτως, ο Τζ. Τζ. Έιμπραμς δεν θα πληρώνεται με 20 εκατομμύρια το χρόνο για να δίνει όλες τις ιδέες του στην Apple, αλλά 40. Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί το Netflix και θα του δώσει το μισό του μισθό για μία συγκεκριμένη ιδέα. Αυτός θα έχει κάθε λόγο να ζητήσει αντιπρόταση από την πλατφόρμα που ήδη βρίσκεται.
Με αυτόν τον μπακαλίστικο τρόπο βλέπουμε ότι τα οικονομικά δεδομένα θα εκτοξευθούν σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτό βέβαια θα είναι καλό για την παραγωγή, αλλά ίσως οδηγήσει σε μια ισοπέδωση στο υψηλότερο επίπεδο. Σε βαθμό που τα πολύ καλά δεν θα ξεχωρίζουν γιατί θα είναι άπειρα.
Από τη στιγμή που σε αυτές τις πλατφόρμες θα υπάρχουν τέτοια ποσά, ο κάθε δημιουργός θα κυνηγάει να βρεθεί σε αυτόν τον κύκλο. Άρα το να κάνει σινεμά θα είναι ένα ονόρε και μόνο. Ονόρε για τον δημιουργό. Γιατί για τους υπόλοιπους μετέχοντες της 7ης τέχνης μπορεί να μην είναι ούτε αυτό.
Δεδομένου ότι η έννοια του brand name είναι το πιο σημαντικό σε κάθε επιχειρηματικό τομέα, κάθε μία από τις παραπάνω πλατφόρμες θα θέλει να έχει το ισχυρότερο. Για να το πετύχει θα πρέπει να δελεάζει τους καλούς δημιουργούς, να παίρνει όσο το δυνατόν περισσότερες καλές ιδέες. Κάτι που για να επιτευχθεί θα πρέπει να βγαίνουν περισσότερα χρήματα από τα ταμεία.
Αυτό όμως δε μπορεί να είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο. Θα πρέπει πάντα να υπάρχει ανταπόκριση. Κι αυτό δεν είναι εκ των πραγμάτων εφικτό. Στον βωμό του brand όμως θα απαιτηθούν θυσίες. Για να ελαχιστοποιηθεί το ρίσκο, θα πρέπει να αυξηθούν οι πηγές εσόδων. Κι αν για το Amazon ή το Facebook αυτό υπάρχει ήδη, για το Netflix δεν υπάρχει. Εκτός κι αν αποφασίσουν να επεκταθούν στην αγορά οικιακών συσκευών για παράδειγμα.
Έτσι θα αλλάξουν και τα οικονομικά δεδομένα για τον καταναλωτή. Τα πράγματα θα πάνε σε μια λογική Hulu, που έχει συνδρομή 12 δολάρια χωρίς διαφημίσεις και πλήρη πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του ή 8 δολάρια για προβολή με διαφημίσεις. Αναπόδραστα, όλη η διαφημιστική πίτα θα μεταφερθεί στον ψηφιακό κόσμο και δη στις πλατφόρμες αυτές.
Κι αυτό θα συμβεί γιατί εκτός από το δικό τους πρωτότυπο περιεχόμενο, θα έχουν ενσωματώσει σχεδόν το 100% όλου του περιεχομένου των τηλεοπτικών δικτύων όπως CBS, NBC, ABC κτλ. Μέσα από τις συμφωνίες που θα συναφθούν, θα αναφέρεται και η κοινή εκμετάλλευση του εκάστοτε διαφημιζόμενου.
Με πιο απλά λόγια, θα δημιουργηθεί μια υπερπληθώρα επιλογών που θα απαιτήσει από τον καταναλωτή μεγαλύτερη οικονομική συνδρομή. Γιατί όσο σημαντικό είναι τη σήμερον ημέρα το brand στον εταιρικό κόσμο, το ίδιο σημαντικό είναι και για κάθε άτομο το να βρίσκεται μέσα στα πράγματα, ει δυνατόν να προπορεύεται αυτών.
Πάμε λοιπόν στον καταναλωτή. Με πολύ ευθύ τρόπο, τα 140 εκατομμύρια συνδρομητές του Netflix για παράδειγμα, δε θα ανήκουν μόνο στο Netflix. Θα ανήκουν εν μέρει σε αυτό. Θα έχουν ένα κομμάτι στο Amazon, ένα στη Disney, ένα στο Youtube Premium. Σίγουρα η αγορά θα διευρυνθεί τρομακτικά.
Αλλά αν υποθέσουμε ότι στο 50% του πλανήτη θα υπάρξει ένα ζοφερό μέλλον σε βασικές ανάγκες όπως τροφή, νερό, άρα και υποδομές, θεωρείται απίθανο να έχουμε ένα τρομακτικό εύρος streaming αγοράς. ΄Παράλληλα, κάποιες μεγάλες αγορές καλύπτονται αρκετά από την εγχώρια παραγωγή τους. Όπως η Κίνα και η Ινδία. Αν έπρεπε να κάνω μια πρόβλεψη, θα έλεγα ότι η αγορά αυτή δεν πρόκειται να ξεπεράσει στα επόμενα 5 χρόνια το 1 δισ. ανθρώπων.
Κι αυτή βέβαια η πρόβλεψη είναι σαθρή και χωρίς βάσεις, αφού τα 5 χρόνια μπροστά είναι τεράστια χρονική απόσταση στις μέρες μας και ίσως πιο τεράστια σε 2 χρόνια.
Για την οικονομία της κουβέντας όμως, ας το δεχτούμε ως λογικό. Αυτό το 1 δισεκατομμύριο θα έχει κατά πάσα πιθανότητα το λιγότερο 3 συνδρομές. Αυτό σημαίνει μέσο όρο 30 δολάρια το μήνα σε τέτοιες πλατφόρμες. Για αρκετές αγορές αυτό είναι ένα μεγάλο ποσό. Κι επειδή δεν πρόκειται να το λυπηθούν οι καταναλωτές, θα βρουν να το κόψουν από αλλού.
Εδώ εισέρχεται και το ίδιο το σινεμά. Όταν ο καταναλωτής γνωρίζει ότι θα βρει στην πλατφόρμα της Disney και της Warner, δύο βασικών παρόχων νέου περιεχομένου, τα blockbusters της χρονιάς, γιατί να μπει στη διαδικασία να ξοδέψει 10 ευρώ την κάθε φορά στο σινεμά; Γιατί να το κάνει σε μια αναπαυτική θέση μεν, αλλά με πόσους αγνώστους γύρω του που μπορεί να τον ενοχλούν και χωρίς να είναι αυτός ο μαριονετίστας;
Η εξατομίκευση θα τρυπήσει το ταβάνι αναγκαστικά. Κάθε τι θα πρέπει να απευθύνεται σε έναν και όχι σε πολλούς. Αυτό είτε που θα καταδυναστεύσει το σινεμά μέχρι να το στραγγίξει είτε θα το εξωθήσει στην αλλαγή. Υλικοτεχνική, δομική και εμπειρική. Και σίγουρα θα πρέπει να γίνει λιγότερο κοστοβόρα. Ή, αν είναι στα ίδια επίπεδα, να προσφέρει κάτι ακόμα πιο ελκυστικό.
Προφανώς και η Disney με τη Warner δε θα βγάζουν στην πλατφόρμα τους το Avengers:Endgame για παράδειγμα, ταυτόχρονα με τις αίθουσες. Αλλά κάποια στιγμή η απαίτηση του κοινού και το δέλεαρ της κορύφωσης του brand name τους, θα τις αναγκάσει σε υποταγή.
Για όλα αυτά, το 2019 θα αποτελέσει ένα σημείο τομής στην Ιστορία της βιομηχανίας του θεάματος και ίσως αποδειχτεί κοσμογονικό και…ζωοκτόνο για το σινεμά σε μακροσκοπικό επίπεδο!
* Πηγή φωτογραφιών: Variety.com