Μετά από ένα διάλειμμα κατά το οποίο ακολούθησαν διαφορετικά καλλιτεχνικά μονοπάτια, Γιώργος Λάνθιμος και Ευθύμης Φιλίππου γυρίζουν στην ερασιτεχνική διάσταση του σινεμά και φτιάχνουν μια ταινία μικρού μήκους που βγαίνει από τα έγκατα του genre τους.
Μετά το Killing of a Sacred Deer ο Λάνθιμος είχε το Favourite με τις 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Ο Φιλίππου είχε το θεατρικό Ρομπ με τον Καραντζά και το κινηματογραφικό Pity που απέσπασε διθυράμβους σε κάθε ευρωπαϊκό φεστιβάλ που βρέθηκε.
Φυσικά η καλλιτεχνική τους φλέβα δεν γίνεται να διαχωριστεί και ένα από τα πιο επιτυχημένα δίδυμα του weird cinema ξανασμίγει για ένα πρότζεκτ που μέχρι στιγμής δεν μας έχει δώσει πολλές λεπτομέρειες και δεν πρόκειται να το κάνει μέχρι την προβολή του στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Λοκάρνο.
Στο φεστιβάλ που διεξάγεται στην ελβετική πόλη για πάνω από 70 χρόνια, ο Λάνθιμος κι ο Φιλίππου δεν θα συμμετέχουν στο διαγωνιστικό κομμάτι, αλλά θα κάνουν ένα πρώτο screening της μικρού μήκους ταινίας τους και οι αντιδράσεις θα δείξουν αν υπάρχει έδαφος για να πάρει τον δρόμο της προς το μεγάλο μήκος. Αυτό δεν είναι κάτι που το έχουν ξανακάνει οι δύο κινηματογραφιστές, αλλά υπάρχει ως σκέψη στο μυαλό τους.
Μέχρι να συμβεί αυτό, τα λίγα που μπορούμε να πούμε για την ταινία είναι ο τίτλος και μια λιτή περιγραφή. Το Nimic δίνει την αίσθηση πως θα γίνει κάποια σύνδεση με τα γνωστά αεροσκάφη, αλλά δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο. Στη διάρκεια 15 περίπου λεπτών βλέπουμε ένα επαγγελματία τσελίστα να βρίσκεται σε έναν συρμό του μετρό. Εκεί έρχεται σε τυχαία επαφή με έναν άγνωστο και η ζωή του οδηγείται σε διακλαδώσεις σκέψεων και συμβάντων.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο Ματ Ντίλον που μετά το The House That Jack Built του Λαρς Φον Τρίερ, συνεχίζει στην επανόρθωση της καριέρας του υπό τις οδηγίες ενός enfant terrible του ευρωπαϊκού σινεμά και ελπιδοφόρου συνολικά για το παγκόσμιο σινεμά. Μαζί του η πολλά υποσχόμενη Δάφνη Πατακιά που έχει ανοίξει τα υποκριτικά της φτερά στην Ευρώπη και καταγράφει πολύ σημαντική πορεία.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στο μοντάζ είναι για άλλη μια φορά ο Γιώργος Μαυροψαρίδης, υποψήφιος για Όσκαρ με το Favourite, αυτή τη φορά όμως το edit το μοιράζεται με τον Ντόμινκ Λιουνγκ.
Η παραγωγή του Nimic ανήκει από κοινού σε τρεις εταιρείες γνωστές στον χώρο του brand content και των μικρού μήκους φιλμ. Πρόκειται για την γερμανική Rekorder, την αμερικάνικη Merman και τη βρετανική Droga5.
Το φεστιβάλ στο Λοκάρνο θα ξεκινήσει στις 7 Αυγούστου και θα διαρκέσει ως τις 17, οπότε σε αυτό το διάστημα θα μάθουμε κι από τους ξένους ανταποκριτές πιο συγκεκριμένα στοιχεία για το τι πραγματεύεται το Nimic. Πέρα από το εκτός συναγωνισμού Nimic, στο φεστιβάλ έχουμε δύο ελληνικές συμμετοχές, το Mom’s Movie της Στέλλας Κυριακοπούλου και το Όλες οι Φωτιές Η Φωτιά του Ευθύμη Kosemund Σαββίδη.
Για το Mom’s Movie όλα εσωκλείονται στη φράση που περιγράφει την πλοκή. «Είναι δύσκολο να είσαι πραγματικά ασφαλής. Κυρίως στην αυλή σου».
Το δεύτερο περιγράφει την καθημερινότητα δύο αντρών που απελευθερώνουν πουλιά στα βουνά. Δύο αποξενωμένα αδέλφια δοκιμάζουν το σημάδι τους παρέα με τους γιους τους. Είναι η κυνηγετική περίοδος. Μπορεί η καρδιά ενός πουλιού να σταματήσει στον ουρανό χωρίς σκάγια να περάσουν το σώμα του;