Τον Δεκέμβριο του 2017 όλο το διαδίκτυο είχε πάθει παράκρουση με τη σειρά του Netflix το Dark. Μια σειρά που έκανε τέτοια κονιορτοποίηση στη γραμμική συνθήκη του χρόνου και βύθιζε τον θεατή σε διαρκείς παραδοξότητες, δε γινόταν να μην την επευφημήσει ο καθένας.
Μια τέτοια σειρά δε μπορεί προφανώς να συνεχιστεί ελαφρά τη καρδία. Ούτε να δημιουργηθεί μια συνέχεια με άρπα κόλλα διαδικασίες. Θέλει δουλειά, θέλει να γίνουν πειραματισμοί, να ελεγχθεί η ακρίβεια τους, η πιστότητα της κάθε φράσης σε σχέση με την επόμενη, την προηγούμενη, τη μεθεπόμενη και ούτω καθεξής.
Πολύ λογικά χρειάστηκαν περίπου 18 μήνες για να βγει η δεύτερη σεζόν. Ήταν στις 21 Ιουνίου που το Dark βγήκε στην πλατφόρμα του Netflix. Τώρα έχουμε τέλη Ιουλίου. Άραγε γιατί μας πήρε τόσο να μιλήσουμε και να αναλύσουμε τα όσα έγιναν στη δεύτερη σεζόν; Σας δίνουμε τρεις επιλογές.
Α) Λόγω καλοκαιριού πήγαμε διακοπές και δεν προλάβαμε να τη δούμε
Β) Μόλις πρόσφατα πήραμε χαμπάρι ότι είχε κυκλοφορήσει
Γ) Είναι όλα τόσο παρανοϊκά που ο ίδιος ο Αϊνστάιν δε θα καταλάβαινε τίποτα με μια απλή θέαση της σεζόν, οπότε μας πήρε πολύ χρόνο μέχρι να απορροφήσουμε κάθε επεισόδιο
Για να μην παιδευτείς πάρα πολύ, η απάντηση είναι προφανώς το Γάμα. Πούλιτζερ, Νόμπελ, όλα τα βραβεία του κόσμου μαζί αξίζουν οι σεναριογράφοι του Dark. Η δεύτερη σεζόν πετυχαίνει να κάνει την πρώτη να φαίνεται απλή. Προσθέτει άλλα δύο σημεία στην κυκλική πορεία του χρόνου, ανοίγει την πόρτα του χρονοταξιδιού στο μισό πληθυσμό του Βίντεν, του χωριού δηλαδή που βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας και γαία πυρί μειχθήτω. Σαν να άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως.
Αναμφίβολα πρόκειται για μια τεράστια σύγχυση στο μυαλό του οποιουδήποτε average θεατή δει τη δεύτερη σεζόν. Το σενάριο πήρε το λεγόμενο Bootstrap Paradox ή αλλιώς Αιτιακή Χρονική Λούμπα και την φτάνει στο απόγειο της. Αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν μερικά spoilers για να αντιληφθείς αναγνώστη το τι συμβαίνει και τι καταργείται στη δεύτερη σεζόν.
Ο Γιόνας, ο πιο κεντρικός χαρακτήρας της σειράς, ο γιος του παιδιού και φίλου του που ήταν ο πρώτος που ταξίδεψε μέσα από την πύλη του χρόνου, έχει ταξιδέψει στο 2053 όπως μπορεί να θυμάστε από το τέλος της πρώτης σεζόν. Αν δε θυμάστε, μη σκάτε. Ούτε εμείς το θυμόμασταν. Μια επανάληψη στο φινάλε θα χρησιμεύσει πολύ.
Παράλληλα, έχουμε σαν χρονικές καρφίτσες στον χάρτη του Βίντεν το 1987 και το 1953 συν το χρονικό παρόν. Εμφανίζεται όμως και ένα πιο παρελθοντικό σημείο, το 1921. Το σημείο ομαδικής παράκρουσης έρχεται τώρα. Ο Γιόνας έχει παρουσία ΚΑΙ στις 5 χρονιές. Φαίνεται μάλιστα πως στην παλαιότερη χρονικά, δηλαδή το 1921, έχει ταξιδέψει από ένα ακόμα πιο μπροστινό μέλλον και το χρησιμοποιεί ως καταφύγιο των ενεργειών του. Ποιων ενεργειών;
Α, ναι. Αυτό είναι που εκτοξεύει το μυαλό στη στρατόσφαιρα και το εξαϋλώνει. Φαίνεται πως ο Γιόνας έχει δημιουργήσει μια αίρεση στο απώτερο μέλλον, έχει μετονομαστεί σε Άνταμ για να μην καρφωθεί και είναι ο mastermind πίσω από τις πράξεις του ιερέα Νόα. Με λίγα λόγια είναι ο Γιόνας που έχει κατακερματίσει τη ζωή του Γιόνας. Δεν θα υπεισέλθω στο γιατί το κάνει για να αφήσουμε και κάτι να ανακαλύψεις καθώς θα το βλέπεις.
Αυτό το spoiler είναι μόλις η κορυφή του παγόβουνου της δεύτερης σεζόν του Dark. Σε όλο αυτό προσθέστε τις πράξεις της μητέρας του Γιόνας που από την ερωτική απόρριψη έχει ξεφτιλίσει την έννοια άνθρωπος και ασελγεί πάνω στο χρονικό φάσμα. Προσθέστε το δίδυμο Σάρλοτ-Ελίζαμπεθ που σε μια λογική αλληλουχία θα ορίζονταν μόνο από τη σχέση μητέρας-κόρης, αλλά στην παραφροσύνη του Dark είναι και το ανάποδο, δηλαδή κόρη-μητέρα.
Η Σάρλοτ είναι επίσης δισέγγονη της Ελίζαμπεθ, αλλά και προγιαγιά της και τούμπαλιν. Ο Νόα μάλιστα είναι πατέρας της Σάρλοτ, ενώ τον είχαμε δει στην πρώτη σεζόν να της δείχνει φωτογραφία που κρατάει την κόρη του. Η Σάρλοτ γεννήθηκε κάπου το 2053, μετά την Αποκάλυψη, και κάποιος την πήγε πίσω στο χρόνο για να την κρατήσει μακριά από τον επικίνδυνο πατέρα της.
Με όλον αυτόν τον φαύλο κύκλο που κάνει τον καθένα ταυτόχρονα άμεσο πρόγονο και απόγονο του εαυτού του, αυτό που καταλήγει ως επιμύθιο του Dark είναι ότι καμία προσπάθεια αλλαγής του παρελθόντος δεν μπορεί να επιτευχθεί. Όχι μόνο γιατί σε αυτόν τον συρφετό από χρονικές ανωμαλίες είναι λάθος να χρησιμοποιούμε όρους παρόντος, παρελθόντος και μέλλοντος. Αλλά και γιατί κάποιες πράξεις δεν μπορούν να ανατραπούν, όσα χρονικά ταξίδια κι αν παρεμβάλλονται.
Γιατί, όπως μας έμαθε ο Μπρους Μπάνερ στο Endgame, ένα ταξίδι στο παρελθόν δεν είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν, αλλά ένα ταξίδι στο επόμενο μας μέλλον. Κάθε χαρακτήρας στο Dark αντικαθιστά το μέλλον του με κάθε χρονικό ταξίδι. Άρα δε μπορεί να επιλέξει να πάει κάπου χρονικά και να ανατρέψει την δολοφονία του για παράδειγμα.
Σε αυτή την παράγραφο συμπυκνώνονται τα αξιακά θεμέλια του Dark και αυτά δημιουργούν όλη την καλώς εννοούμενη ταραχή κατά την θέαση του. Μια θέαση που απαιτεί και τρίτη σεζόν, ώστε να επιτευχθεί το σπάσιμο του κύκλου. Όχι να κλείσει ο κύκλος. Αυτή η φράση δεν συνάδει με το Dark. Αλλά να σπάσει ο κύκλος και να μπει σε μια σειρά. Ή και όχι. Δεν προχωράμε!