Το Shawshank Redemption αποδόθηκε στα ελληνικά ως Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ και όλοι αναρωτήθηκαν πως πήγαμε από το ένα στο άλλο. Τελικά, το περιεχόμενο της ταινίας επιβεβαίωσε την επιλογή της ελληνικής μετάφρασης.
Τώρα έχουμε ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η νέα ταινία του Ροδρίγο Σορογκογιέν που κυκλοφόρησε το 2018, φέρει τον τίτλο El Reino που θα πει Το Βασίλειο. Και στ΄αγγλικά έτσι έχει αποδοθεί. Στα ελληνικά επελέγη ο τίτλος Ο Έκπτωτος. Χωρίς να δεις την ταινία, πάλι αναρωτιέσαι τι όνειρο έβλεπαν στην εταιρεία διανομής και σε όποιον έχει την τελική απόφαση.
Όμως το El Reino επικεντρώνεται γύρω από έναν άνθρωπο που ζούσε στο βασίλειο της διαφθοράς και εξέπεσε απ΄αυτό.
Γιατί ξεκίνησε η περιγραφή της ταινίας με αυτό το στοιχείο; Χωρίς ουσιαστικό λόγο. Απλώς μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και θεώρησα ότι θα θολώσει λίγο τα νερά ως προς το τι θα ακολουθήσει. Σίγουρα κάποιοι θα νόμισαν ότι θα παίξει χιλιοπαιγμένο και κλισέ θέμα με άκυρους τίτλους ξένων ταινιών στα ελληνικά.
Όπως και να έχει, το Ο Έκπτωτος είναι απολύτως to the point, μιας και ο Μανουέλ Λόπεζ Βιδάλ αποδιώχνεται υποκριτικά από το βασίλειο της διαφθοράς που έχει στηθεί στο κυβερνόν κόμμα της Ισπανίας, αλλά τον απαρνιούνται παραπάνω από τρις όλοι όσοι τα έτρωγαν μαζί του.
Το εν λόγω κόμμα είχε μάθε να κουκουλώνει στο παρελθόν κάθε σκάνδαλο που έτεινε προς ξέσπασμα ή βρισκόταν στην αρχή του ξεσπάσματος. Αυτή τη φορά όμως ο Μανουέλ είχε εκθέσει τόσο πολύ το τι γίνεται πίσω από τις πόρτες, τα ξέφρενα πάρτι, η προκλητική σπατάλη δημοσίου χρήματος, το ξέπλυμα, γενικώς κάθε κακούργημα λευκού κολάρου, και ήταν ένα τόσο σημαίνον στέλεχος, ώστε δε γινόταν αλλιώς παρά αποπεμφθεί και να δει πως αυτοί που έβλεπε ως αδέλφια, ως συνοδοιπόρους, δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να τον παρατήσουν στα δύσκολα. Κάτι που δεν έκαναν με τον έτερο που βρέθηκε μπλεγμένος σε περίοπτη θέση στα μίντια, τον Πάκο.
Ο Μανουέλ, πολύ λογικά, ένιωσε προδομένος. Από κει που είχε ανέβει όλα τα σκαλοπάτια και ήταν κοντά στο να γίνει πρόεδρος, ενώ με τη γυναίκα του είχαν δικτυωθεί στους κύκλους του lifestyle, έβλεπε το δικό του βασίλειο να διαλύεται, ενώ το μεγάλο να μένει ακλόνητο. Έχει αντιληφθεί ότι η καταδίκη του δεν είναι τυχαία. Επέλεξαν να τον θυσιάσουν ώστε να μην αποκαλυφθεί το κύκλωμα.
Τον έδωσαν στεγνά και μετά μπόρεσαν να υποδυθούν τους ανίδεους και τους σοκαρισμένους. Μια τακτική που θα τραβούσε γρήγορα τα βλέμματα από πάνω τους για να συνεχίσουν. Όταν ο εγκληματίας έχει βρεθεί, δεν υπάρχει λόγος να σκαλίζεις παλιές πληγές. Έτσι λέει ένα μότο της αστυνομίας.
Ο Μανουέλ όμως ένιωσε την ανάγκη να σκάψει. Να πάει στα μέρη όπου υπάρχουν οι αποδείξεις για να τους φέρει όλους στην ίδια μοίρα με τη δική του. Κι αν συνεργαστεί για να έχει καλύτερη μεταχείριση από τη δικαιοσύνη, θα έχει βρεθεί και με το πάνω χέρι.
Ο Έκπτωτος παρουσιάζεται από την οπτική του απατεώνα Μανουέλ και με τον τρόπο της επιχειρεί να τον παρουσιάσει ως ένα θύμα. Αυτό χτυπάει έντονα και περίεργα στα μάτια του θεατή που αναρωτιέται γιατί να δείξει έλεος για έναν εγκληματία. Και αυτό είναι το επίτευγμα της. Ότι κάνει τον θεατή να ξεχάσει πως ο Μανουέλ δεν ήταν ένας Γκρούεζας στο Υπάρχει και Φιλότιμο. Ήταν ο επιλαχών ηγέτης του κόμματος.
Η ταινία του Σορογκογιέν αποτελεί ένα must θερινού σινεμά φέτος και διόλου άδικα έχει ξεπεράσει τα 20.000 εισιτήρια, αριθμός που είναι πολύ δύσκολος για μη αμερικάνικες ταινίες σε αυτή την εποχή του χρόνου.
* Ο Έκπτωτος κυκλοφόρησε στις αίθουσες την περασμένη Πέμπτη από την Rosebud 21.