Γράφει ο Μάριος Αγγελέτος
Τι βγαίνει όταν βάζεις στην θέση του σκηνοθέτη τους Στίβεν Σπίλμπεργκ και Τομ Χανκς, με ένα υψηλό μπάτζετ και μία αληθινή ιστορία από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Ένα αριστούργημα το οποίο «γεννήθηκε» το 2001 και δικαιωματικά ανήκει στις καλύτερες σειρές όλων των εποχών.
To «Βand of brothers» ξεκινάει με την εκπαίδευση του 5ου λόχου του 506ου Συντάγματος Πεζικού της 101ης Διμοιρίας Αλεξιπτωτιστών, με βάση το Τοκόα της Τζόρτζια. Κεντρικός πρωταγωνιστής είναι ο ταγματάρχης Ρίτσαρντ «Ντικ» Γουίντερς, μέσω του οποίου βλέπουμε την εξέλιξη ολόκληρης της σειράς, αλλά και των χαρακτήρων.
Η πορεία του λόχου ξεκινάει από την σκληρή εκπαίδευση υπό τις οδηγίες του «αδίστακτου» λοχαγού Χέρμπερτ Σόμπελ, για την πτώση στην Νορμανδία.
Ο ίδιος είναι… «κόκκινο πανί» για όλο τον λόχο, ωστόσο χάρις σε εκείνον χρωστούν τις εξαιρετικές τους επιδόσεις. Πριν την πτώση όμως και στην εκπαίδευση στην Αγγλία κάποιοι από τους στρατιώτες κάνουν μία μίνι… εξέγερση, καθώς τον θεωρούν τον πλέον ακατάλληλο για να τους οδηγήσει στην μάχη. Αυτό λήγει με μία γερή «κατσάδα», όμως κάπως έτσι μπαίνει και το νερό στο αυλάκι.
Στο τέλος μετά από μία κόντρα με τον Γουίντερς, ο Σόμπελ παίρνει προαγωγή και απομακρύνεται από τον λόχο, με τον πρώτο πλέον να αναλαμβάνει υπεύθυνος. Κατά την διάρκεια της πτώσης, η 101η σκορπίζεται σε όλη την Νορμανδία, με τους αλεξιπτωτιστές να πρέπει να προετοιμάσουν το έδαφος πριν την απόβαση των στρατευμάτων.
Η πορεία του λόχου ξεκινάει από την Νορμανδία και το Κάρενταν και καταλήγει λίγο αργότερα στην Ολλανδία, ύστερα στο Βέλγιο και στα παγωμένα δάση των Αρδεννών. Σε εκείνα τα επεισόδια τους βλέπεις να φτάνουν στα άκρα τους, χωρίς πυρομαχικά, χωρίς φαγητό και χωρίς χειμερινά ρούχα, μέσα στα δάση της Μπαστόν.
Οι ασταμάτητοι βομβαρδισμοί από το γερμανικό πυροβολικό δεν στερούν μόνο ζωές, αλλά στο τέλος κάνουν και πολλούς από τους πρωταγωνιστές να «λυγίσουν» ψυχολογικά.
Οι συνεχόμενες επιθέσεις και οι ελλείψεις δεν τους κάνουν ωστόσο να υποχωρήσουν, ακόμα και όταν σώθηκαν έπειτα από παρέμβαση του στρατηγού Πάτον, κανείς τους ουδέποτε παραδέχθηκε πως ήθελαν βοήθεια. Ακολουθεί η επίθεση στο Φουά, εκεί που χάνουν πολλούς άνδρες.
Ο Γουίντερς ανήμπορος να επέμβει ο ίδιος, έχοντας πλέον ανέβει στην ιεραρχία, δεν μπορεί να βλέπει τον λόχο του στα χέρια του ανίκανου υπολοχαγού Ντάικ. Αναλαμβάνει ο υπολοχαγός Ρόναλντ Σπίαρς, ή αλλιώς ο φόβος και τρόμος του κάθε στρατιώτη. Παρά τις βαριές απώλειες οι Αμερικανοί παίρνουν το Φουά, με τον δρόμο για την Γερμανία να έχει πλέον ανοίξει.
Το ένατο επεισόδιο της σειράς είναι ένα από τα πιο βαριά και «ωμά» τα οποία έχουν προβληθεί. Σε μία περιπολία τους στον Λάντσμπεργκ, οι στρατιώτες βρίσκουν ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων. Αυτόματα οι άνθρωποι οι οποίοι επέζησαν από την πτώση στην Νορμανδία, την έφοδο στην Ολλανδία και το παγωμένο Βέλγιο, μένουν άναυδοι.
Η εικόνα των υποσιτισμένων και βασανισμένων Εβραίων στο στρατόπεδο είναι υπερβολικά σκληρή, ακόμα και για τους ίδιους, με πολλούς στο τέλος να μην μπορούν να αντέξουν το θέαμα. Σιγά σιγά μαθαίνουν πως υπάρχουν ακόμα περισσότερα στρατόπεδα μέσα στην Γερμανία, ακόμα μεγαλύτερα με κλιβάνους και φούρνους. Κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος έχει καταλυθεί, η βαναυσότητα και η απανθρωπιά ήταν το βασικό στοιχείο του Τρίτου Ράιχ, με τις μειονότητες να είναι αυτές οι οποίες δέχθηκαν την μεγαλύτερη μερίδα μίσους του Χίτλερ. Είναι μία σκηνή η οποία αναπαριστά όσο πιο πιστά γίνεται την φρικτή πραγματικότητα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Στο τελευταίο επεισόδιο ο 5ος λόχος φτάνει στο Μπέρχτεσγκαντεν, καρδιά και άτυπη γενέτειρα του Τρίτου Ράιχ, με στόχο να καταλάβουν την «Φωλιά του Αετού». Ένα διαμάντι και δώρο στον Χίτλερ από το ναζιστικό κόμμα, το οποίο έγινε «μήλον της έριδος» για όλα τα στρατεύματα. Πλέον έχουν φτάσει στην Αυστρία απολαμβάνουν την ειρήνη, περιμένοντας την λήξη του πολέμου. Οι στρατιώτες οι οποίοι έχουν συγκεντρώσει τους απαραίτητους πόντους αποχωρούν για τις ΗΠΑ, ωστόσο οι υπόλοιποι μένουν πίσω στην Ευρώπη, με το ενδεχόμενο να πολεμήσουν στον Ειρηνικό να είναι πλέον ορατό.
Ωστόσο μετά την άνευ όρων παράδοση των Ιαπώνων, ο πόλεμος λήγει και ο 5ος λόχος συγκεντρώνεται για μία τελευταία φορά, πριν αποχωρήσει ο καθένας για την πατρίδα του. Με το κλείσιμο της σειράς, μαθαίνεις ότι τα άτομα που μιλούσαν στην αρχή κάθε επεισοδίου, δεν είναι άλλοι από τους αληθινούς χαρακτήρες. Στο τέλος της σειράς οι ίδιοι εξηγούν τον δεσμό και την «αδελφότητα» που ενώνουν τον 5ο λόχο, οι οποίες τους βοήθησαν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια κατά την επέλαση στην Ευρώπη.
Ο λόγος που θεωρείται τόσο σπουδαίο το «Band of Brothers» δεν είναι ούτε τα εφέ, τα οποία είναι τουλάχιστον πλούσια, ούτε το σενάριο το οποίο σε τραβά. Είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο σου δείχνει πώς αλλοιώνεται ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου, εξαιτίας της φρίκης του πολέμου. Κάθε επεισόδιο εστιάζει σε έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, παρουσιάζοντας έτσι το πώς βιώνει ο ίδιος και διαχειρίζεται την κατάσταση.
Υπάρχουν χαρακτήρες, όπως ο Ντικ Γουίντερς και ο υπολοχαγός Κάργουντ Λίπτον, οι οποίοι για χάρη του λόχου τους και για την επιβίωση του, παραμένουν ψύχραιμοι μέχρι τέλους για να δώσουν το παράδειγμα στους στρατιώτες. Από την άλλη βλέπουμε τους Γιουτζίν Ρο, γιατρός του λόχου, και τον υπολοχαγό Μπακ Κόμπτον, οι οποίοι φτάνουν στα όρια τους στην Μπαστόν, βλέποντας φίλους και «αδελφούς» να τραυματίζονται και να χάνονται συνεχώς.
Οι Σπίλμπεργκ και Χανκς, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί λίγο καιρό νωρίτερα στην «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν», κατάφεραν να αποδώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ιστορία του 5ου λόχου. Πλέον, σχεδόν 20 χρόνια μετά την προβολή της σειράς, οι δύο τους είναι έτοιμοι να επιστρέψουν, αυτή την φορά με το «Masters of the Air».
Η ιστορία αναμένεται να βασιστεί πάνω στην 8η μοίρα της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και τις μάχες στον Ειρηνικό. Μένει μόνο να φανεί αν οι δύο τους δημιουργήσουν άλλο ένα τηλεοπτικό «διαμάντι», το οποίο θα μείνει στην ιστορία όπως το μεγάλο αδερφάκι του.