Σύμφωνοι, οι υπερβολές είναι γοητευτικές.
Χωρίς αυτές ελάχιστες χολιγουντιανές (και μη) παραγωγές θα είχαν λατρευτεί τόσο από το κοινό.
Υπάρχουν όμως φορές που ως θεατής λες «ώπα». Που φτάνεις στο αμήν.
Που ακόμα και η φράση «αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες» μοιάζει φτωχή για ν’ αποτυπώσει τι βλέπεις.
Περιπτώσεις που προκαλούν την κοινή λογική πιο βάναυσα κι από τη μια μόλις γροθιά που πρέπει να ‘χει φάει σε όλες τις ερμηνείες του ο Στίβεν Σιγκάλ ή τη δυνατότητα του Μαγκάιβερ να ρίξει ελικόπτερο μ’ ένα κλαδί, μισή μελιτζάνα κι ένα σεμεδάκι της γιαγιάς του.
Τραβηγμένα από τα μαλλιά παραμύθια όπως, για παράδειγμα, τα εξής:
«Γερανός» (Karate Kid)
Όλοι τον συμπαθούσαμε τον Ντάνιελ Λαρούσο και όλοι ως παιδιά τον υποστηρίζαμε. Ακόμα και ο… Μιγιάγκι όμως θα παραδεχόταν ότι ο τρόπος που νίκησε τον Τζόνι Λόρενς ήτανε σκάνδαλο. Όχι μόνο επειδή ο ξανθομπάμπουρας της Κόμπρα Κάι ήταν αντικειμενικά πολύ ανώτερος και όπου τον είχε πετύχει ως τότε τον έτρεχε ή τον κοπανούσε. Αλλά επειδή η (δήθεν πρωτοποριακή) κίνηση-γερανός ήταν πιο προβλέψιμο ότι θα κατέληγε σε κλωτσιά και από καυγά του Άδωνι Γεωργιάδη σε πάνελ.
Πυροβολισμοί εν ώρα καβαλαρίας (Shoot’ Em Up)
Η αλήθεια είναι πως όταν έχεις καταφέρει να φτάσεις στο σημείο που είχε φτάσει ο Κλάιβ Όουεν με την Μόνικα Μπελούτσι δεν διακόπτεις. Δεν σταματάς που να χαλάει ο κόσμος γύρω σου. Ούτε με πυροβολισμούς, που λέει ο λόγος, δεν σηκώνεσαι. Το να συνεχίζεις όμως τη… δραστηριότητα με το υπέρτατο γυναικείο ίνδαλμα, ενώ παράλληλα ξεκληρίζεις έναν μικρό στρατό που σου την πέφτει από παντού με αυτόματα σ’ ένα δωμάτιο, είναι αν μη τι άλλο υπερβολή που θα ζήλευε και ο Τσακ Νόρις…
Απόκρουση Σταλόνε (Μεγάλη Απόδραση των 11)
Ακόμα και ο πιο άμπαλος ποδοσφαιριστής μπορεί να έχει μια έκλαμψη. Ακόμα και ο μεγαλύτερος «μυρωδιάς» ενδέχεται ν’ αποδειχθεί καθοριστικός -απλά και μόνο επειδή βρέθηκε στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή. Όλα όμως έχουν ένα όριο. Και αυτό το όριο (του ποδοσφαιρικού θράσους) ξεπεράστηκε όταν ένα παντελώς άσχετος Αμερικανός, απ’ αυτούς που επιμένουν ν’ αποκαλούν το άθλημα «soccer», έγινε ήρωας. Και παρόλο που απέκρουε με τεχνική που θα ‘κανε τον Κοστάντζο να μοιάζει αίλουρος, έπιασε το καθοριστικό πέναλτι του ναζί στη λήξη.
Φόρτιση με καλώδια μπαταρίας στο στόμα (Crank: High Voltage)
Ας πούμε ότι η κλοπή της καρδιάς του και η αντικατάστασή της από μια άλλη που λειτουργεί με μπαταρία είναι από τις υπερβολές που προκαλούν μεν, αλλά ok, μπορείς να τις συναντήσεις στο Χόλιγουντ. Δυσκολεύεται όμως ακόμα και λάτρης του… Μπόλιγουντ να χωνέψει την πατέντα που βρήκε στη συνέχεια ο Τζέισον Στέιθαμ. Τότε που σηκώθηκε ατσαλάκωτος μετά από τρακάρισμα και (σαν να έκανε το φυσιολογικότερο πράγμα του κόσμου) δάγκωσε καλώδια μπαταρίας αυτοκινήτου για να… επαναφορτιστεί.
Νίκη Τρύφωνα Μπακατσούλα με διαιτητή Βέγγο (Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης)
Δεν ήταν μπλοκμπάστερ, δεν ήταν υπερπαραγωγή, δεν είχε τεράστιο μπάτζετ. Είχε όμως ό,τι χρειαζόταν για να γράψει ιστορία. Γιατί στην καλύτερη πιθανότατα ελληνική κωμωδία όλων των εποχών την παράσταση ο Βέγγος την έκλεψε ως φαρμακοποιός. Λατρεύτηκε όμως και για την ερμηνεία του ως στημένος διαιτητής μποξ: Όταν έκανε τα πάντα για ν’ αποφύγει το πατριωτάκι του το νοκ-άουτ και στο τέλος αναγκάστηκε να το προκαλέσει ο ίδιος στον αντίπαλο με τάκλιν, πάτημα για να μη σηκωθεί και μέτρημα-αστραπή με… δανεικά δάχτυλα.