Το Breaking Bad είναι ένα τοτέμ, ένα ιερότατο σύμβολο στον κόσμο των τηλεοπτικών σειρών και εύλογα θα πέφτουν οι κατάρες και τα μπινελίκια σύννεφο μετά το διάβασμα του τίτλου. Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν υπάρχει ψέμα σε αυτό που λέει ο τίτλος.
Κι ο λόγος που το γράφουμε με τόσο θράσος και επιμονή, δεν είναι άλλος από το γεγονός πως το Better Call Saul, ως προερχόμενο από το σύμπαν του Breaking Bad, προσδίδει περισσότερη τιμή στο BB με την αρτιότητα του.
Προφανώς δεν διαθέτει το Better Call Saul χαρακτήρα αντίστοιχο του Walter White, με το διαμέτρημα δηλαδή του Κράνστον. Αλλά ποιος μπορεί να πει συνειδητά ότι ο Μπομπ Όντενκεργκ υπολείπεται σε κάτι;
Μετά από 5 σεζόν, το Better Call Saul έχει δείξει πολλά πράγματα. Πρώτον, ότι είναι δύσκολο, μα όχι ακατόρθωτο να διατηρήσεις τον πήχη στο ίδιο επίπεδο για τόσες σεζόν. Δεν χρειάστηκε καν να κάνει την ηθελημένη κοιλιά που κάνουν συνήθως σειρές στην 3η-4η σεζόν τους.
Δεύτερον, ότι το εύκολο αβαντάζ απέναντι στο κοινό δεν είναι ποτέ αρκετό. Δεν αρκέστηκαν ο Τζίλιγκαν, ο Γκουλ και η Χάτσινσον, που υπογράφουν το σενάριο και την παραγωγή, στο ότι είναι μια spin-off σειρά του Breaking Bad. Θα μπορούσαν να το κάνουν και να επαναπαυτούν στη σιγουριά πως το διψασμένο κοινό θα συντηρούσε αυτόν τον μύθο και θα έκλεινε μάτια και αυτιά ακόμα και στα κραυγαλέα λάθη ή στην σφοδρή μονοτονία. Κάτι τέτοιο όμως θα κρατούσε για πολύ λιγότερο, όχι για 5 σεζόν.
Τρίτον και πιο σημαντικό, ένα καλό σενάριο μπορεί να σταθεί και μόνο του. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή να έχεις αποκτήσει το τόσο μεγάλο δέσιμο με το Breaking Bad και να γνωρίζεις απ΄έξω κι ανακατωτά το τι συνέβη στις 5 σεζόν της σειράς. Ενδεχομένως να είναι και καλύτερα να μην υπάρχει αυτή η προσκόλληση και να υφίσταται μια απόσταση του θεατή από το Breaking Bad.
Το Better Call Saul καταφέρνει να καταθέσει την ποιότητα του ακόμα και σε όσους είναι αδαείς, όπως ο υπογράφων καλή ώρα. Κι αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο που λέει και ο τίτλος. Γι΄αυτόν το λόγο το BCS στηρίζει τα θεμέλια του στο BB και πετυχαίνει να ορθώσει υψηλότερο κτήριο από την «μήτρα» που το γέννησε.
Κάτι εξίσου εντυπωσιακό είναι πως κάθε σεζόν αναδύει έναν από τους χαρακτήρες στο ίδιο επίπεδο με τον Jimmy McGill. Για παράδειγμα στην 5η σεζόν είναι ο ρόλος της Kim που παράγει συγκεκριμένα storylines και θεωρίες σχετικά με τεκταινόμενα όπως το γράμμα του Chuck στον Jimmy. Γύρω απ΄αυτήν χτίζονται οι περισσότερες από τις αξιομνημόνευτες σκηνές της 5ης σεζόν, όπως αυτή στο φινάλε του 6ου επεισοδίου.
Αν μπορεί κανείς να πει κάτι ως ελάχιστο μείον του BCS, τότε αυτό είναι η ίδια η ποιότητα του σεναρίου. Είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε απαιτεί απόλυτη προσήλωση για να μπορέσεις να δημιουργήσεις το πλέγμα των χαρακτήρων και της μεταξύ των σχέσης. Διυλίζουμε τον κώνωπα αυτή τη στιγμή, αλλά κάπως πρέπει να γεμίσει κι αυτό το κείμενο χωρίς να επαναλαμβάνεται.
Αφού λοιπόν είπαμε τα επιχειρήματά μας και παίρνουμε ως δεδομένο πως έχεις δει και το Breaking Bad και το Better Call Saul, πες μας…είχε κάποιο λάθος ο ισχυρισμός στον τίτλο;