Βιώνουμε τη χρυσή εποχή του υπερηρωικού σινεμά, είναι αναμφισβήτητο αυτό. Αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα έλεγαν πως αυτή η εποχή μάλλον ολοκληρώνεται σιγά-σιγά. Άλλωστε, έπειτα από μια δεκαετία κατά την οποία η Marvel μεγαλούργησε κινηματογραφικά αφήνοντας την DC σε ρόλο κομπάρσου, το κινηματογραφικό της σύμπαν μοιάζει να έχει κάνει τον κύκλο του, όλα αυτά που το έκαναν τόσο ελκυστικό φαίνεται πως έχουν εξαντληθεί και οι πάλαι ποτέ υπεραγαπημένοι ήρωές της φεύγουν σταδιακά από το προσκήνιο.
Εύλογα λοιπόν κάποιος θα υποστήριζε πως από τη στιγμή που ο κολοσσός του είδους ολοκλήρωσε τον δημιουργικό του οργασμό, αυτόματα έρχεται μια περίοδος ύφεσης για τις υπερηρωικές ταινίες. Μόνο που αυτό είναι κομματάκι ανακριβές: ναι, η Marvel μοιάζει να μειώνει την επιρροή της αλλά ταυτόχρονα, η φασαρία που αρχίζει να κάνει η DC μας οδηγεί σε μια νέα εποχή. Και μάλιστα σε μια εποχή πιο ενήλικη, πιο σκοτεινή, βασισμένη σε υπερηρωικές παραδόσεις που κανείς δεν ξέρει να υπηρετεί καλύτερα από την DC.
Το περσινό «Joker», αντικειμενικά ταινία-τομή για το υπερηρωικό είδος, φαίνεται πως ήταν απλά η αρχή. Οι εκτιμήσεις που έλεγαν πως ενδεχόμενη επιτυχία του θα άνοιγε το δρόμο στη δημιουργία αντίστοιχων ταινιών ανάλογου ύφους, φαίνεται ότι επιβεβαιώνονται και μάλιστα, με θριαμβευτικό τρόπο. Αυτός είναι και ο λόγος που το trailer του «The Batman», της ταινίας του Ματ Ριβς που θα κάνει ντεμπούτο στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβρη του 2021, έχει προκαλέσει ήδη ενθουσιασμό.
Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς βέβαια: ο Μπάτμαν πάντα προκαλεί ενθουσιασμό. Το συγκεκριμένο trailer ωστόσο, πέρα από τον γενικευμένο ενθουσιασμό προκαλεί και έναν εξειδικευμένο: όσοι για καιρό ήθελαν πως και πως να δουν έναν κινηματογραφικό Μπάτμαν που θα δρα μέσα σε ένα νουάρ περιβάλλον, μάλλον βρήκαν την ταινία που τόσα χρόνια περίμεναν. Ήδη αν διαβάσει κανείς τις πρώτες ιντερνετικές αντιδράσεις, θα διαπιστώσει πως υπάρχει διάχυτη μια αίσθηση πως το «The Batman» είναι μια ταινία που αντλεί ένα μεγάλο κομμάτι της έμπνευσής του από το «Seven».
Από τα κόμιξ άλλωστε, ο Μπάτμαν κουβαλάει τον τίτλο του «καλύτερου ντετέκτιβ του κόσμου» και από αυτή την οπτική δεν τον έχουμε δει ποτέ στο σινεμά. Ούτε στο γκόθικ πνεύμα του Τιμ Μπάρτον, ούτε στον αστικό ρεαλισμό του Κρίστοφερ Νόλαν, ούτε γενικότερα σε καμία εκδοχή του, ο «Σκοτεινός Ιππότης» δεν ενεπλάκη σε μια τυπική whodunit ιστορία. Πάντα κρινόταν αντιεμπορικό και πάντα η δράση έπρεπε να ηγεμονεύει τις όποιας έρευνας.
Φυσικά, δεν μας χαλάει το κινηματογραφικό παρελθόν του Μπάτμαν, κάθε άλλο. Όμως αυτή η φυσιογνωμία που αποκαλύπτεται για την νέα ταινία με τον Άνθρωπο – Νυχτερίδα είναι μια εκδοχή που δεν έχουμε ξαναδεί και μας ψήνει πολύ. Ναι’ ναι καλά το «Joker» που μετά την επιτυχία του μπορούμε επιτέλους να βλέπουμε τέτοιου τύπου ταινίες: ρεαλιστικές, σκοτεινές, σκληρές, ενήλικες και γενικότερα, άρτια αισθητικές. Τώρα το αν το «The Batman» θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει τις πρώτες εντυπώσεις που αφήνει, μένει να φανεί. Σε κάθε περίπτωση, η χρυσή εποχή του υπερηρωικού σινεμά είναι ακόμα εδώ. Άλλωστε, όταν ο Μπάτμαν επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη δεν θα μπορούσε να ισχύει και κάτι διαφορετικό…
