Μπορεί το The Midnight Sky, η νέα ταινία που έχει σκηνοθετήσει ο Τζορτζ Κλούνεϊ, να είναι διαθέσιμη σε λίγες εβδομάδες στο Netflix, όμως φαίνεται πως πράγματα που την απασχολούν, έγιναν πράξη λίγο πριν κυκλοφορήσει.
Εντάξει, δεν είναι δα και κανένα φοβερό επίτευγμα να προβλέψει κανείς τα όσα έχουν συμβεί μέσα στο 2020, ούτε είναι η πρώτη φορά φέτος που βλέπουμε κάποιο καλλιτεχνικό δημιούργημα, είτε μιλάμε για ταινία, είτε για σειρά, είτε για βιβλίο, να άπτεται τόσο πολύ μιας πραγματικότητας που ακολούθησε την δημοσίευση και κυκλοφορία του.
Σε κάθε περίπτωση, ο Τζορτζ Κλούνεϊ θεωρεί πως το The Midnight Sky ακολουθείται από τα όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ, τόσο σε επίπεδο πανδημίας όσο και σε επίπεδο καταστροφής της δυτικής ακτής, με τις φωτιές που μαίνονται κοντά ένα μήνα και έχουν καταστρέψει μεγαλύτερη δασική έκταση απ΄ότι συνέβη τα προηγούμενα πολλά χρόνια.
Κι είναι αυτές οι διαρκείς καταστροφές των οποίων γινόμαστε μάρτυρες, που ωθούν τη μυθοπλασία προς το science fiction και δη του διαστημικού είδους. Όσο θα προχωράμε σε αυτή τη δεκαετία, τόσο το διάστημα θα γίνεται εμμονή και η αναζήτηση ενός νέου περιβάλλοντος αποικισμού για τον άνθρωπο θα αποτελεί αυτοσκοπό για όλους.
Τα τελευταία 2 χρόνια μόλις, έχουμε δει αρκετές προσπάθειες σινεμά και τηλεόρασης πάνω σε αυτό το αντικείμενο. Τα Mars, Salvation, Life on Space, Space Force και Away στο Netflix από σειρές και το Ad Astra σε μια πιο μακρινή συνθήκη από τη μεριά του σινεμά.
Φαίνεται πως μια μακρινή συνθήκη αναζήτησης καλύπτει και το The Midnight Sky, το οποίο τοποθετείται χρονικά στο 2049, ίδια πάνω κάτω χρονολογία με το Blade Runner. Σε εκείνη τη χρονολογία η ανθρωπότητα όχι απλώς έχει ταξιδέψει ως τον Άρη, μα τον έχει εν τέλει απορρίψει για μόνιμη μετάβαση και τον χρησιμοποιεί ως ενδιάμεσο σταθμό για να μεταβεί στον Δία, όπου φαίνεται πως υπάρχουν συνθήκες πιο κοντά σε αυτές της Γης, ως προς το υπέδαφος βεβαίως.
Κατά την προσπάθεια επιστροφής τους από τον Δία λοιπόν, μια ομάδα αστροναυτών θα έρθουν αντιμέτωποι με έναν άλλο πλανήτη. Μια αλυσίδα κατακλυσμιαίων καταστροφών έχει αφανίσει την ανθρωπότητα και σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά από το σενάριο, ο Τζορτζ Κλούνεϊ επιχειρεί μαζί με μια άλλη κοπέλα, ως οι μόνοι επιζώντες, να μεταβούν σε ένα παρατηρητήριο στον παγωμένο βορρά, κι από κει να έρθουν σε επαφή με τους αστροναύτες για να τους προειδοποιήσουν να μην γυρίσουν.
Την ίδια στιγμή εκείνοι έχουν κάνει μια αναγκαστική παράκαμψη στο ταξίδι της επανόδου τους στη Γη και έχουν να αντιπαρέλθουν άλλα «βουνά».
Το The Midnight Sky βασίζεται στο βιβλίο Good Morning Midnight της Λίλι Μπρουκς-Ντάλτον και έχει ενδιαφέρον η εστίαση που έχουν επιχειρήσει ο Κλούνεϊ με τον σεναριογράφο ως προς τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες.
Απ΄αυτά που μας πληροφορεί το Vanity Fair για το σενάριο, το The Midnight Sky μοιάζει με δύο ταυτόχρονες ιστορίες επιβίωσης. Η μία θυμίζει Revenant και η έτερη κάτι από Interstellar, Ad Astra και ιδίως Gravity.
Φυσικά ο παραλληλισμός με το τελευταίο είναι προφανής, όπως και με το Revenant, αφού το σενάριο είναι του ίδιου σεναριογράφου, του Μαρκ Σμιθ.
Άξιο αναφοράς σε σχέση με τα όσα έγιναν για να γυριστεί η σειρά, είναι και τα διδάγματα που λέει ο Τζορτζ Κλούνεϊ ότι πήρε από τον Κουαρόν σχετικά με το διάστημα. «Εκεί δεν υπάρχουν βορράς, νότος, ανατολή, δύση. Δεν υπάρχει πάνω και κάτω. Αυτό σημαίνει πως τα πάντα είναι πάνω και ταυτόχρονα κάτω. Γι΄αυτό ήταν αρκετά δύσκολο το κομμάτι με την κάμερα, καθώς προσπαθούσα να την γυρίζω διαρκώς καταργώντας αυτή τη σταθερά που έχουμε στη Γη που λέγεται βαρύτητα».
Σε αυτά τα λόγια ενδεχομένως κρύβεται και ο μεγαλύτερος λόγος αδημονίας για το The Midnight Sky, αφού ο Κλούνεϊ σίγουρα ακολούθησε την πολύ έντονη κινηματογράφηση του Κουαρόν. Κι αν κάτι τέτοιο απέβη πολύ σημαντικό στο Gravity, το ίδιο και περισσότερο θα συμβεί σε μια ταινία όπου εκτός του Κλούνεϊ θα δούμε τους Φελίσιτ Τζόουνς, Κάιλ Τσάντλερ, Τίφανι Μπουν και Ντέιβιντ Ογιελόβο.