Θα τις ζήλευε και το Netflix: 3 ταινιάρες που μπορείς να δεις δωρεάν απόψε τη μία μετά την άλλη

Θα τις λατρέψεις...

Εντάξει, το Netflix είναι μακράν η πιο πετυχημένη online πλατφόρμα ταινιών αλλά δεν είναι η μόνη που υπάρχει. Και εδώ που τα λέμε είναι εξαιρετική για κάτι χαλαρό και ανάλαφρο, αλλά για πιο απαιτητικούς σινεφίλ δεν είναι και ό,τι καλύτερο: γενικότερα, τα πιο απαιτητικά γούστα θα ικανοποιηθούν με το σταγονόμετρο από το Netflix, είναι δεδομένο αυτό. Εδώ και κάτι μήνες βέβαια, υπάρχει η απάντηση σε αυτό το κενό.

Λέγεται Cinobo, όνομα που προκύπτει από τη φράση «Cinema with no borders» και είναι μια ελληνική πλατφόρμα που δίνει περισσότερη βαρύτητα στην ποιότητα παρά στην ποσότητα. Είναι και κομματάκι πιο φτηνή από το Netflix και μάλιστα σου δίνει τη δυνατότητα να τη δοκιμάσεις δωρεάν για δυο εβδομάδες.

Σε περίπτωση λοιπόν που θελήσεις να κάνεις αυτό το πείραμα, εδώ σου έχουμε τρεις ταινιάρες οι οποίες υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο Cinobo και μπορείς να τις δεις εντελώς δωρεάν:

Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει (2016)

Θρίλερ από τη μεγάλη της Ισπανίας σχολή με δυο μπάτσους από τη Μαδρίτη που βρίσκονται στο διάβα ενός serial killer. Εξαιρετικά δομημένο νουάρ, είχε καθηλώσει κόσμο και κοσμάκη στα θερινά της Αθήνας το 2016 που παιζόταν και με ένα φινάλε καταπληκτικό, το «Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει» χαρακτηρίστηκε η ισπανική εκδοχή του «Seven» και ακόμα και αν βρείτε υπερβολικό τον χαρακτηρισμό δεν παίζει να μην το γουστάρετε, ειδικά αν είστε φαν του αστυνομικού είδους. Γενικά, οι Ισπανοί το κατέχουν πολύ καλά αυτό το είδος και τούτη η ταινία είναι μια πολύ μεγάλη απόδειξη.

Αστακός (2015)

Μάλλον η καλύτερη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου και κατά πολλούς ίσως η καλύτερη ταινία της δεκαετίας των 10s. Η πρώτη αγγλόφωνη προσπάθεια του Έλληνα σκηνοθέτη μοιάζει μια πραγματική λύτρωση: εδώ φαίνεται πως έχει σε απεριόριστη ποσότητα τα μέσα που χρειάζεται για να πει μια ιστορία έτσι ακριβώς όπως την θέλει και το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Ο «Αστακός» είναι μια πολύ σημαντική και πολυδιάστατη ταινία: λίγο sci fi και λίγο παραμύθι, λίγο κωμωδία και λίγο δράμα και πάνω από όλα, άπειρη αλληγορία. Κυριολεκτικά, τέτοιες ταινίες βγαίνουν μια φορά στα δέκα χρόνια και μπορεί ο Λάνθιμος να εδραιώθηκε για τα καλά με την μεθεπόμενη ταινία του -το «The Favourite»- αλλά το δημιουργικό του ταβάνι το άγγιξε μάλλον με αυτό εδώ το αριστούργημα.

The Florida Project (2017)

Ταινία πολύ χαμηλού προϋπολογισμού, εν πολλοίς δημιουργημένη με ερασιτεχνικά μέσα και ερασιτέχνες ηθοποιούςς (και τον Γουίλιαμ Νταφόε που ψήνεται πολύ να στηρίζει κάτι τέτοια), το «The Florida Project» υπήρξε μια πραγματική αποκάλυψη όταν κυκλοφόρησε στο σινεμά, οι θεατές έβγαιναν βουρκωμένοι και κατασυγκινημένοι με την ψυχή που διακατείχε αυτή την ταινία. Η ζωή των ανθρώπων σε μια φτωχή γειτονιά της Φλόριντα παραπλεύρως της αστραφτερής Disneyland, όλη ιδωμένη μέσα από την αθώα και παιδική ματιά ενός μικρού κοριτσιού, πολύ ανυποψίαστου και πολύ ανέμελου για να αντιληφθεί πόσο δύσκολα και απαισιόδοξα είναι τα όσα ενήλικης φύσης γεγονότα εξελίσσονται μπροστά του. Underground σινεμά με την πολύ κυριολεκτική έννοια του όρου, σινεμά που αλλάζει οπτικές, σινεμά που χρειαζόμαστε σε περισσότερες δόσεις.