Το 2020 ήταν μια χρονιά που είχε πολλές νέες σειρές. Κι η αίσθηση ελέω πανδημίας και καραντίνας είναι πως αυτές οι πολλές ήταν ακόμα περισσότερες και σίγουρα ξεπέρασαν κάθε άλλη χρονιά.
Το δίχως άλλο ήταν πολύ περισσότερες οι σειρές που είδαμε οι περισσότεροι εξ ημών και υμών λόγω του αρκετού ελεύθερου χρόνου.
Έχοντας κατά νου αυτά τα στοιχεία, δε γινόταν παρά να δώσουμε πολύ μεγάλη προσοχή και να κάτσουμε να δούμε με τρομερή αφοσίωση, ίσως πρωτοφανή για την χρονιά που μας πέρασε, μια σειρά που αρκετές ιστοσελίδες στο εξωτερικό χαρακτηρίζουν ως μια από τις κορυφαίες, αν όχι η κορυφαία του 2020.
Και το ενδιαφέρον αυξάνεται ακόμα περισσότερο γιατί πρόκειται για κωμική σειρά, ένα είδος που την τελευταία 5ετία δεν μας έχει προσφέρει κάτι που να δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό της κορυφαίας σειράς της εκάστοτε χρονιάς.
Αν δε μπει στην εξίσωση και το ότι πρόκειται για παραγωγή του Apple TV κι όχι κάποιου πιο καθιερωμένου δικτύου, τότε η περιέργεια τρυπάει το ταβάνι.
Ναι, η streaming πλατφόρμα της Apple μας έδωσε το The Morning Show και το Defending Jacob, αλλά όλες οι υπόλοιπες κυκλοφορίες, αν και γέννησαν προσδοκίες, δεν έθελξαν σε βαθμό αξιομνημόνευτο.
Το Ted Lasso, περί ου ο λόγος, υπερβαίνει ακόμα και τα 2 πιο επιτυχημένα σόου της Apple TV. Κι αυτό είναι ένα συμπέρασμα που δεν χρειάζονται παρά μόνο 2-3 επεισόδια από τα 10 της πρώτης σεζόν για να εξαχθεί. Εξ ου και οι 20 υποψηφιότητες στα Emmy Awards που θα απονεμηθούν τον Σεπτέμβρη.
Με πρωταγωνιστή τον Τζέισον Σουντέικις, με τις Χάνα Γουάντινγκχαμ και Τζουν Τέμπλο στο πλάι του και μια πλειάδα από όχι τόσο γνωστούς ηθοποιούς της βρετανικής σκηνής, το Ted Lasso γίνεται μια κωμική εκδοχή του Any Given Sunday, χωρίς όμως να χάνει τον συναισθηματισμό και τη συγκίνηση.
Στα 10 μισάωρα επεισόδια θάλλει το pep talk και στοιχειοθετείται μια άκρως ποιητική εικόνα του ομαδικού αθλητισμού και ιδίως του βασιλιά των σπορ, του ποδοσφαίρου.
Είναι, αποδεικνύεται πολύ έξυπνη αυτή η ένωση του αμερικανικού αθλητικού μενταλιτέ με τον βρετανικό ως προς το άθλημα που αποτελεί το μεγαλύτερο πάθος του βρετανικού έθνους. Τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία των δύο κόσμων αναμειγνύονται χάρη στη μαεστρική εξισορρόπηση τους που καταφέρνει ο Σουντέικις στην πορεία της σειράς κι έτσι βλέπουμε το love for fun που διέπει τον αμερικανικό αθλητισμό να συνδέεται με τη σκοπιμότητα της νίκης και την πικρία που φέρνει ακόμα και η πιο ανώδυνη ήττα στην ψυχοσύνθεση ενός Βρετανού.
Ο Τεντ Λάσο αναλαμβάνει να γίνει προπονητής ευρωπαϊκού football χωρίς προηγούμενη εμπειρία σε αυτό, με την ιδιοκτήτρια της ομάδας Ρίτσμοντ να προσλαμβάνει επίτηδες έναν προπονητή αμερικάνικου κολεγιακού ποδοσφαίρου, ώστε η ομάδα να υποβιβαστεί και να πληγεί ο πρώην άντρας της που την απάτησε.
Με το κλίμα μεταξύ των παιχτών να είναι άσχημο, να μην είναι μια ομάδα, αλλά ένα σκορποχώρι, ο Τεντ Λάσο βάζει στόχο να τους δείξει όλη την καλή ποιότητα που έχουν μέσα τους και πάνω σε αυτή να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας, κατανόησης και συνεργασίας για τον κοινό στόχο. «Δε με νοιάζει η νίκη ή η ήττα» λέει σε έναν σκληρό δημοσιογράφο της Independent ο Λάσο, αλλά «με νοιάζει να βγάλω τον καλύτερο εαυτό των παιχτών».
Μέσα απ΄αυτή τη νοοτροπία αλλάζει ένα ολόκληρο οικοδόμημα και από εκεί που ένα ολόκληρο γήπεδο τον αποκαλεί Wanker και τον αποδοκιμάζει, μετατρέπει το αρνητικό σε θετικό και γίνεται ο αγαπημένος Wanker του Ρίτσμοντ.
Πραγματικά δεν περνάει επεισόδιο που να μην εναλλάσσεται το γέλιο αλά The Office με τα δυνατά συναισθήματα, ενώ το σενάριο φροντίζει να ραγίσει αυτή την τελειότητα του χαρακτήρα του Λάσο με 2-3 σκηνές συναισθηματικού του breakdown, ώστε να μη φανεί αναληθοφανής στον θεατή.
Ο Σουντέικις, επικεφαλής σεναριογράφος και παραγωγός και πρωταγωνιστής βεβαίως, αξίζει όλα τα εύσημα για το τελικό αποτέλεσμα, δίνοντας μας μια σειρά που μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς και να αναζωογονήσει το είδος της κωμωδίας και του sitcom.
Εμένα πάντως με έκανε να αναθεωρήσω έντονα για την επιλογή μου ως κορυφαία σειρά της χρονιάς, το Queen’s Gambit να αποκτά σοβαρό ανταγωνισμό από ένα άλλο είδος εξιστόρησης.
Θα ήθελα να υπάρχει η δυνατότητα να προσπαθώ να πείσω κάθε έναν από εσάς που διαβάζετε το κείμενο ξεχωριστά και να είμαι παρών όταν θα βλέπετε το Ted Lasso και θα δικαιώνεται η προσπάθεια μου. Αφού όμως δε μπορεί να γίνει αυτό, επαρκεί και το να μπείτε σε διαδικασία να την προτείνετε σε φίλους αφού την δείτε και να τη συζητήσετε, να μοιραστείτε την εμπειρία αυτή.