Δεν είναι καμία πρωτοφανής σοφία αυτό που θα πούμε, αλλά είναι σαφές πια με πολλά παραδείγματα ότι ζούμε στην εποχή όπου πολλά πράγματα παίρνουν αυτό που τους αξίζει, έστω και ετεροχρονισμένα.
Δεν το γράφουμε τυχαία, αλλά έχουμε ένα ακόμα παράδειγμα. Το Netflix έχει καταφέρει, μεταξύ άλλων, τα τελευταία χρόνια να δίνει νέα ζωή σε ταινίες και σειρές που φαίνεται ότι έχουν αποτύχει. Τι ήταν το Casa de Papel πριν το αναλάβει το Netflix; Τι ήταν το Lucifer; Τι θα ήταν εμπορικά το Cobra Kai; Μάλλον θα είχαν περάσει δίχως να ακουμπήσουν και θα είχαν πάει αδίκως, ιδίως το τελευταίο.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με ταινίες, ακόμα και κάποιες που έχουν βγει πριν από αρκετά χρόνια. Η ταινία Tower Heist ήρθε προσφάτως να προστεθεί στην ταινιοθήκη του Netflix και να υπενθυμίσει αυτή τη δυναμική που έχουν οι πλατφόρμες streaming.
Το Tower Heist (Πώς Να Κλέψετε Έναν Ουρανοξύστη ο ελληνικός τίτλος το 2011 που κυκλοφόρησε) δεν έμεινε ιδιαίτερα στη μνήμη όσων πήγαιναν σινεμά πριν 10 χρόνια και ξεχάστηκε πολύ γρήγορα. Είναι κωμωδία, οπότε αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο να μείνει για πολύ καιρό στο μυαλό, οπότε ποιος θα φανταζόταν ότι δέκα χρόνια μετά θα φτάσει να γίνει trend στο Netflix και να αποτελεί πρόταση για να περάσεις το σαββατόβραδο σου;
Ούτως ή άλλως μια καλή κωμωδία είναι πάντοτε καλοδεχούμενη, ιδίως σε μια τέτοια περίοδο, πολύ περισσότερο όμως όταν αποτελεί τον λόγο της συνύπαρξης του Μπεν Στίλερ με τον Έντι Μέρφι, με ονόματα όπως Άλαν Άλντα, Μάθιου Μπρόντερικ και Τέα Λεόνι να τους συνεπικουρούν.
Στο Tower Heist ο Στίλερ ενορχηστρώνει μαζί με μια ομάδα εξαπατημένων από έναν πλούσιο απατεώνα, την προσπάθεια ληστείας ενός πανάκριβου αυτοκινήτου που έχει στην κατοχή του και βρίσκεται στην κορυφή ενός ουρανοξύστη, εκεί όπου στεγάζεται η σουίτα του.
Πώς μπορείς άραγε να κάνεις τέτοιο ριφιφί και να κατεβάσεις ένα όχημα από την κορυφή ενός κτηρίου, το οποίο φυλάσσεται κιόλας καλά; Το Tower Heist είναι μια ακόμα πιο χιουμοριστική εκδοχή του Ocean’s 11, με τον συνδυασμό των μοτίβων που έχουν στην ερμηνεία τους ο Στίλερ και ο Μέρφι να είναι εκρηκτικός και να μην αφήνει αδιάφορο ακόμα και τον πιο σκληρό κριτή.
Το Tower Heist είναι από εκείνες τις ταινίες που συνηθίζουμε να σου γράφουμε ότι βλέπονται ευχάριστα, αλλά αυτό δεν αποτελεί πάντα κανέναν τρελό τίτλο τιμής. Σε αυτή την περίπτωση αποτελεί και το επίρρημα «ευχάριστα» είναι πολύ πιο στιβαρό και δεν επηρεάζεται από την αναμφίβολη καλή διάθεση προς μια ταινία που δημιουργεί η ευκολία του Netflix και του να ανοίγεις την τηλεόραση σου γνωρίζοντας ότι μπορείς να δεις όποια κομμάτια της θες, να κάνεις skip ή backwards και όλα τα σχετικά.