Αν βγεις στον δρόμο, ψάξεις τυχαία να βρεις 10 οπαδούς των αμερικάνικων gangster movies, τελικά τους βρεις και τους κάνεις το εξής ερώτημα: «Όταν ακούτε τα ονόματα «Μπράιαν Ντε Πάλμα» και «Αλ Πατσίνο», ποιος τίτλος ταινίας σας έρχεται αυτόματα στο μυαλο;», οι εννιά στους δέκα θα απαντήσουν με μια φυσικότητα λες και τους ρωτάς τι σχήμα έχει η Γη: «Ο Σημαδεμένος».
Καμία έκπληξη φυσικά: ο «Σημαδεμένος» είναι η πιο χαρακτηριστική συνεργασία αυτών των δύο ιερών τεράτων του Χόλιγουντ, η ταινία καθεαυτή μια από τις πιο δημοφιλείς και αγαπημένες του είδους της και ο ρόλος του Πατσίνο σε αυτή ένας εκ των πιο χαρακτηριστικών της καριέρας του. Λογικό είναι στο παραπάνω ερώτημα, οι εννιά στους δέκα οπαδούς των gangster movies να δώσουν αυτή την απάντηση. Τι άραγε ωστόσο να έλεγε ο δέκατος;
Περίπου μια δεκαετία μετά τον πληθωρικό «Σημαδεμένο», Ντε Πάλμα και Πατσίνο ένωσαν εκ νέου τις δυνάμεις του. Όπως και στην πρώτη τους συνεργασία θα γυρνούσαν μια γκανγκστερική ταινία. Και όπως και στην πρώτη τους ταινία, ο Πατσίνο θα υποδυόταν έναν Λατίνο μετανάστη στις ΗΠΑ που είχε μεγαλουργήσει ως σκληρός μαφιόζος. Μόνο που αυτή τη φορά, με μια δεκαετία να τους βαραίνει, οι ρυθμοί και ο προσανατολισμός ήταν εντελώς διαφορετικά.
Είναι λίγοι αλλά μάλλον έχουν δίκιο εκείνοι που θα απαντήσουν πως αυτή η συμμαχία των Πατσίνο και Ντε Πάλμα έβγαλε ένα παιδί πολύ ώριμο και εσωτερικό, πολύ πιο βαθύ και εσωτερικό. Στο «Υπόθεση: Καρλίτο», ο Αλ Πατσίνο ζωντανεύει τον Καρλίτο, έναν Πορτορικανό που μετά την αποφυλάκισή του αποφασίζει να μην ασχοληθεί ξανά με εγκληματικές δραστηριότητες. Όμως -όπως γνωρίζουμε όλοι από αυτές τις ταινίες- το παρελθόν είναι πάντα το μεγαλύτερο εμπόδιο σε τέτοιες αποφάσεις.
Είναι πολύ σπάνιο μια ταινία του συγκεκριμένου είδους να καταφέρνει να διακατέχεται από την αισθητική που επιβάλλεται να έχουν τέτοιου τύπου ταινίες και ταυτόχρονα να την συνδυάσει με τόσο βαθιά ευαισθησία. Ο Καρλίτο είναι ένας εξαιρετικά καλογραμμένος χαρακτήρας, ένας γερασμένος, κουρασμένος και απογοητευμένος «Σημαδεμένος» και επίσης, έχει την «τύχη» να τον «ζωντανεύει» ένας τεράστιος ηθοποιός στην καλύτερη εποχή του.
Έτσι έχουμε έναν χαρακτήρα που καταφέρνει, χωρίς κλισέ και γραφικότητες, να ισορροπήσει επάξια ανάμεσα στις αντιφατικές πτυχές του εαυτού του και υπογράφει μια από τις πιο υποτιμημένες και ταυτόχρονα πιο συγκινητικές μαφιόζικες ταινίες.
Κάτι το έχει πιάσει το Netflix τώρα τελευταία και τιμάει τα 90s ανεβάζοντας διαρκώς ταινίες από εκείνη την τιμημένη δεκαετία. Μια από αυτές είναι και το «Υπόθεση: Καρλίτο». Έτσι κι αλλιώς, το έπος του Μπράιαν Ντε Πάλμα δεν φεύγει ποτέ από το μυαλό μας και ανά τακτά χρονικά διαστήματα το νοσταλγούμε και επιστρέφουμε σε αυτό. Έτσι κι αλλιώς, πάντα μα πάντα, στην τελευταία σεκάνς της ταινίας, νιώθουμε την ίδια αγωνία και γουστάρουμε. Είναι δεδομένο: θα το δούμε…