Η Βοστώνη δεν είναι ούτε από τις πιο πλούσιες ούτε από τις πιο φανταχτερές πόλεις των ΗΠΑ: αυτό που φανταζόμαστε όταν μιλάμε για αμερικάνικο όνειρο δεν είναι ακριβώς συνυφασμένο με τα όσα βιώνουν οι μόνιμοι κάτοικοι της Βοστώνης στην καθημερινότητά τους. Δεν είναι τυχαίο πως η Τσαρλστάουν, μια από τις πιο εργατικές γειτονιές της Βοστώνης, θεωρείται ένα αληθινό φυτώριο ένοπλων ληστών.
Την καθημερινότητα μιας από αυτές τις σπείρες επιχείρησε να αποτυπώσει το 2010 ο Μπεν Άφλεκ με την δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του και μάλλον την καλύτερη μέχρι στιγμής. Ο λόγος για το «The Town», την αστυνομική περιπέτεια που δίχασε όταν κυκλοφόρησε αλλά με τα χρόνια αναγνωρίζεται από όλο και περισσότερο κόσμο ως μια μεστή, ώριμη και πολυδιάστατης οπτικής δημιουργία.
Φυσικά, ο λόγος που δίχασε το «The Town» δεν είχε να κάνει φυσικά με το βάθος του αλλά με το ακριβώς ανάποδο: με το όνομα που κουβαλούσε ακόμα τότε ο Μπεν Άφλεκ (που εκτός από σκηνοθέτης είναι και πρωταγωνιστής) ως action ηθοποιός, άπαντες περίμεναν ένα φιλμ που θα έριχνε το βάρος στην δράση, τους πυροβολισμούς, τα ανθρωποκυνηγητά και όλα αυτά τα «εύκολα». Ο Μπεν Άφλεκ ωστόσο είχε αληθινό όραμα για αυτή τη δημιουργία.
Οι δημιουργικές επιρροές του Άφλεκ είναι φυσικά, εμφανείς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι το «The Τown» αποκλήθηκε από πολλούς ως «το Heat των φτωχών»: ο Άφλεκ έχει το βλέμμα του στραμμένο στην επική ταινία του Μάικλ Μαν που το 1995 εισήγαγε στο αστικό crime την κλασική κουλτούρα του γουέστερν. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει δυο χρόνια πριν το «The Town» και ο Κρίστοφερ Νόλαν με το «The Dark Knight» όσον αφορά το δάνειο από το «Heat». Μόνο που ο Άφλεκ δεν αρκέστηκε απλά στο οπτικό κομμάτι: επιχείρησε να μιλήσει με γουέστερν ύφος για μια ιστορία κλασικού crime ακριβώς στον τόνο που το έκανε το «Heat».
Μια άλλη μεγάλη δημιουργική έμπνευση του Μπεν Άφλεκ δεν είναι άλλη από το όνομα: Μάρτιν Σκορτσέζε. Το «The Town» κουβαλάει την ίδια εσωτερικότητα με τις δημιουργίες του μεγάλου Ιταλοαναθρεμμένου σκηνοθέτη. Όπως ακριβώς θα έκανε και εκείνος, ο Άφλεκ διερωτάται η βία είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που κληροδοτείται από γενιά σε γενιά. Και βέβαια, ως άλλος Σκορτσέζε, ο Άφλεκ δεν ρωτάει απλά. Απαντάει κι όλας: τίποτα δεν είναι υποχρεωτικό, πάντα έχεις το δικαίωμα και την δυνατότητα να επιλέγεις τον ατομικό δρόμο σου. Όμως κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι ο δρόμος αυτός θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
Φυσικά, όλες αυτές οι προθέσεις του Άφλεκ δεν σηματοδοτούν και μια αντίστοιχου βεληνεκούς δημιουργία. Συνιστούν ωστόσο ένα ιδιαιτέρως αστραφτερό διαμαντάκι που στον ταλαίπωρο και ανέμπνευστο χώρο του crime action, καταφέρνει να ξεχωρίσει ακόμα και τώρα, 12 χρόνια μετά. Για του λόγου το αληθές, το «The Town» φιγουράρει στο Netflix. Δώστε του μια ευκαιρία και δεν παίζει να το μετανιώσετε. Όλος ο υπόκοσμος της Βοστώνης θα συμφωνούσε…