Πριν δύο χρόνια το Parasite έλεγε στο Χόλιγουντ «Veni vidi vici». Το 2022, στην απονομή της 27ης Μαρτίου, αυτή τη φράση θα την πει ο Ryusuke Hamaguchi και η ταινία του Drive My Car που πέτυχε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει.
Για πρώτη φορά ταινία από την Ιαπωνία έχει σκηνοθέτη υποψήφιο στο Όσκαρ Σκηνοθεσίας και στο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, ενώ οι 4 υποψηφιότητες, είναι επίσης κάτι πρωτοφανές για ταινία από την Ιαπωνία. Αν δεν είχε υπάρξει το Parasite, θα ήταν ρεκόρ για ξενόγλωσση ταινία από την Άπω Ανατολή.
Ο Hamaguchi, που το 2021 αποσπούσε διθυράμβους στη Μπερλινάλε για το Wheel of Fortune and Fantasy και έπαιρνε την Αργυρή Άρκτο στα βραβεία της επιτροπής, δεν αρκέστηκε σε μια ταινία και μέσα σε λίγους μήνες κυκλοφόρησε το Drive My Car που αποθεώθηκε στο Toronto Film Festival τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Αν και δεν είχε ακουστεί πολύ τους προηγούμενους μήνες, η Ακαδημία επέλεξε να τιμήσει την Άπω Ανατολή ξανά και με πολύ γενναιόδωρο τρόπο προς τον Hamaguchi.
Το Drive My Car είναι ιαπωνικό «ευρωπαϊκό» σινεμά
Το Drive My Car είναι ένα τρίωρο road story για έναν ηθοποιό και σκηνοθέτη που έχει πεθάνει η γυναίκα του και πριν περάσει μεγάλο διάστημα, καλείται να εμπιστευτεί μιαν άλλη γυναίκα. Όχι ερωτικά, αλλά για να γίνει σωφέρ του καθώς έχει ταξιδέψει στη Χιροσίμα για να σκηνοθετήσει το ανέβασμα της παράστασης Θείος Βάνιας του Τσέχοφ.
Εκείνος είναι ένας αφ΄υψηλού τύπος, στοιχείο που διαπλέκεται με την απώλεια που πρέπει να διαχειριστεί. Εκείνη, είναι σιωπηλή, βλοσυρή, κάτι δείχνει να κρύβει, αλλά δε θέλει να το μοιραστεί. Όταν αποκαλύψει στον σκηνοθέτη πως πέθανε η μητέρα της, το κοινό βίωμα του θανάτου, θα τους ενώσει με τρόπο ρομαντικό και απελευθερωτικό.
Όλα τους τα μυστικά θα βγουν στη φόρα, θα εξομολογηθούν ο ένας στον άλλο πράγματα καλά κρυμμένα μέσα τους και το αυτοκίνητο θα γίνει το κοινό τους εξομολογητήριο. Με ένα τσιγάρο στο χέρι, με θέα τη θάλασσα και το προκλητικό τοπίο της Χιροσίμα, αυτή η σύμπλευση του δρόμου γίνεται ένα συναίσθημα για τον θεατή.
Είναι μια από τις περιπτώσεις που το σινεμά της Άπω Ανατολής μοιάζει πιο κατανοητό στον θεατή του mainstream δυτικού σινεμά. Γι΄αυτό και το Drive My Car μπορεί να αρπάξει από το The Power of The Dog το μεγάλο Όσκαρ. Γι΄αυτό όλα τα μεγάλα μέσα του εξωτερικού (Variety, Rollin Stone, THR) δε βρήκαν λέξεις να εκφράσουν τον θαυμασμό τους. Γι΄αυτό και μπορεί σε ένα χρόνο να συζητάμε για μια ιαπωνική σειρά τύπου Squid Game που σαρώνει στο Netflix.