Η διάρκεια της πανδημίας έκανε και τις επιθυμίες του κοινού από τη μυθοπλασία να ξεφύγουν από το λογικό, το ρεαλιστικό και να πάνε καρφί στη σφαίρα του σουρεαλιστικού και της επιστημονικής φαντασίας. Κι έτσι εμφανίστηκε στο HBO το Station Eleven.
Η επιστημονική φαντασία δεν είναι πια φαντασία, γι΄αυτό και οι σειρές δεν πολυπαιδεύονται στο να αποτυπώσουν κάτι το αληθοφανές. Με τόσα που έχει ζήσει η ανθρωπότητα εδώ και δύο χρόνια και συνεχίζει να ζει, κανείς δεν θα ασχοληθεί με το αληθοφανές. Θέλουν απλώς μια σειρά που να φέρνει κάτι το καινούργιο στο τραπέζι.
Το Station Eleven, ιστορία βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Patrick Sommerville, δεν προσφέρει, θεωρητικά, κάτι το καινούργιο. Έχει κάτι από Raised by Wolves και γενικώς κάτι απ΄όλες τις σειρές αυτής της χορείας, με μόνο τη διαστημική δεξαμενή αφήγησης να απουσιάζει κάπως. Όχι εντελώς. Αλλά ας πούμε περνάνε 3-4 επεισόδια δίχως κανέναν υπαινιγμό.
Η κεντρική ιστορία είναι το ξέσπασμα ενός ιού που αφανίζει σχεδόν την ανθρωπότητα και επιζούν λίγοι, που προσαρμόζονται και σε 20 χρόνια έχουν αφήσει τον πλανήτη να πεθαίνει μόνος του.
Η ηρωίδα της σειράς ξεκινάει σαν ένα μικρό κορίτσι και βλέπουμε παράλληλα την πορεία της ως γυναίκα σε έναν νέο κόσμο, με λιγότερους ανθρώπους.
Γυρίζει η Kirsten Raymonde μαζί με μια κομπανία ηθοποιών και παίζουν παραστάσεις του Σαίξπηρ, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα στον κόσμο. Όμως, η Kirsten αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα: έχει διαρκή flashbacks στην ημέρα που ένας άγνωστος που είδε στο θέατρο να επιχειρεί να σώσει τον πρωταγωνιστή, την πήρε μαζί του και την έσωσε από τη θανατηφόρο γρίπη.
Πόλεμος στην Ουκρανία: Ο Πούτιν θέτει σε επιφυλακή τα πυρηνικά της Ρωσίας
Ο Jeevan μαθαίνει από τη σύντροφό του Siya ότι έχει ξεσπάσει μια γρίπη που αφανίζει την ανθρωπότητα και του συνιστά να πάει στο σπίτι του αδερφού του, του Φρανκ, για να κρυφτεί. Η Kirsten προσκολλάται μαζί του και δεν ξαναβλέπει τους γονείς της, δίχως να γνωρίζει αν ζουν ή πέθαναν.
Ένα μεγάλο άλμα στο χρόνο τη φέρνει να συναντά τον αρχηγό μιας αίρεσης ανθρώπων αυτής της νέας εποχής που έχει επιστρέψει τον άνθρωπο στον πρωτογονισμό τρόπον τινά. Αυτός ο αρχηγός αποτελεί μια υπενθύμιση του παρελθόντος της και θα οδηγήσει την Kirsten στην ανακάλυψη στοιχείων που τη διαλύουν.
Το Eleven Station, αν και δεν έχει μια ταχύτητα που να χρήζει επαίνων και παρόλο που σε κάποιες σκηνές καταργεί την οποιαδήποτε γέφυρα επικοινωνίας, εν τέλει δημιουργεί μια πορεία σκέψεων που ταιριάζουν.
Πιθανότατα αυτή η σειρά να μην είναι ιδανική για τούτη τη χρονική στιγμή στην οποία μας απασχολεί η Ουκρανία και πλέον έχει χαθεί κάθε ενδιαφέρον για κρούσματα, είναι όμως μια απ΄αυτές τις περιπτώσεις που λες «τώρα πια, που το συνηθίσαμε, μπορούμε να του κάνουμε πλάκα».
Αν έβλεπες το Station Eleven τον Δεκέμβριο, θα έκανες πολύ μεγαλύτερο relate. Αλλά είναι μια από τις περιπτώσεις εκείνες των σειρών που εξελίσσονται διαρκώς όσο περνάει ο καιρός και φτάνουν οι ίδιοι οι δημιουργοί τους να μην έχουν επαφή με το αρχικό μήνυμα, αλλά να μεταλλάσσονται και αυτοί.
Κατά πάσα πιθανότητα το Station Eleven θα σε κρατήσει ελάχιστα στα 2 πρώτα επεισόδια, αλλά σειρά που έχει 98% στο Rotten Tomatoes και με αυτό το καστ (Mackenzie Davis, Himesh Patel) της δίνεις την ευκαιρία για να έρθει το 3ο επεισόδιο που θα πάει για απογείωση.
Η σειρά προβάλλετα στο HBO Max, οπότε κράτα τη στο bucket list και τη βλέπεις σε μερικούς μήνες που θα έρθει η πλατφόρμα στην Ελλάδα.