Ο Τζάρεντ Λέτο έκανε το άλμα από την DC στη Marvel και από τον Joker στον Morbius κι από κει που ήταν αντίπαλος ενός Ανθρώπου-Νυχτερίδα, έγινε ο ίδιος ένας άνθρωπος που απέκτησε υπερδυνάμεις χάρη στις νυχτερίδες.
Ως Joker μπορεί να μην έθελξε, αλλά ως Morbius έδειξε σε αυτή την πρώτη ταινία ότι μπορεί να τον πάει κάπου τον χαρακτήρα. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι το σενάριο δεν τον βοηθάει καθόλου, όπως δεν βοήθησε εν γένει την ταινία.
Ήταν έντονα ίδια η αίσθηση με αυτό που είχε αφήσει ως επίγευση το Venom – και το 1ο και το 2ο – και ίσως σε ακόμα πιο μεγάλη ένταση.
Το Morbius είναι μια ταινία που ο σκηνοθέτης Ντάνιελ Εσπινόζα την διαχειρίστηκε αρκετά καλά στο κομμάτι των οπτικών εφέ. Χρησιμοποιώντας την κάμερα με ζουμ και με μεγάλη ταχύτητα, μπορούσε να ακολουθεί την κίνηση που κάνει ο Morbius και να δίνει στον θεατή ακριβώς την αίσθηση, σαν να είναι μέσα στον χώρο που καταγράφεται, σαν να συμμετέχει στην ταινία.
Όμως η ταινία δεν έχει κανένα από τα δύο στοιχεία που ακολουθούν συνήθως τις ταινίες της Marvel. Υστερεί αρκετά σε χιούμορ, που το Venom είχε άφθονο, υστερεί και σε dark στοιχεία. Είχε αρκετό περιθώριο εμβάθυνσης ακόμα ο Morbius για να πάει το σενάριο. Και δεν το έκανε.
Ο λόγος; Σε εμάς δεν γίνεται κατανοητό, αλλά ξεχνάμε πολλές φορές ότι μιλάμε για ένα σύμπαν στο οποίο οι σεναριογράφοι πρέπει πάντα να κοιτάζουν 2-3 ταινίες μετά και να χτίζουν κάτι. Το Morbius είναι ξεκάθαρο σε αρκετές στιγμές πως κάνει ακριβώς αυτό και το απογειώνει με τις δύο post credit σκηνές.
Αν κάτι είχε πολύ καλά δομημένο η ταινία, αυτό ήταν ο χαρακτήρας του Λούσιαν-Μάιλο που υποδύεται ο Ματ Σμιθ, ένας τύπος με την εμφάνιση και την προφορά που αρμόζει σε έναν όψιμο, έναν δυνητικό villain. Και τελικά γίνεται αυτό.
Ο Morbius έχει μια ανίατη ασθένεια που δεν του επιτρέπει να περπατάει παρά μόνο με πατερίτσες. Από μικρός βάζει στόχο να γίνει γιατρός και να βρει τον τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο δεν τον νοιάζει, για να προσφέρει μια ευκαιρία στον εαυτό του και στον φίλο του τον Μάιλο. Και η λύση βρίσκεται στο αίμα των νυχτερίδων και τελικά στο αίμα εν γένει.
Ένα πείραμα που κάνει σε πλοίο σε διεθνή ύδατα, εξελίσσεται άσχημα και ο Morbius αποκτά υπερδυνάμεις, σκοτώνει μια ομάδα μισθοφόρων και παλεύει να τιθασεύσει αυτό που γεννήθηκε μέσα του. Μια νέα ψυχή που θέλει να πίνει αίμα κάθε 4.5 ώρες, που έχει ηχοεντοπισμό και που αυξάνει τη μυϊκή μάζα του σώματος με εντυπωσιιακό τρόπο.
Όταν όμως ο Μάιλ δει πως υπάρχει και για τον ίδιο αυτή η ευκαιρία, θα κάνει την ένεση δίχως να έχει σκοπό να υπακούσει σε ηθικούς φραγμούς. Και οι δύο φίλοι θα συγκρουστούν ως δύο αντίρροπες πλέον δυνάμεις. Ο μεν Morbius για να κερδίσει αυτόν τον εσωτερικό του δαίμονα, ο δε Μάιλο για να τον αφήσει να ακολουθήσει το ένστικτο, δηλαδή να στραγγίζει το αίμα των ανθρώπων.
Η ταινία τελειώνει απότομα. Κρατάει λίγο. Κι αυτό δεν είναι μόνο κάτι που γράφει ένας θεατής συνηθισμένος στα βαρβάτα δίωρα και βάλε της Marvel. Δεν δίνεται χρόνος για ένα character building και ο σκηνοθέτης δίνει παραπάνω χρόνο σε σκηνές που αν κόβονταν, δε θα άλλαζαν πολλά – όπως το φιλί του Morbius με τη γιατρό.
Ο Τζάρεντ Λέτο έχει μέσα του μπόλικη παράνοια για να μην την εκμεταλλευτεί το σενάριο και για να αναλώνεται σε κλισέ ατάκες και πράξεις. Στο Morbius αναλώθηκε. Αλλά έτσι λέγαμε και για τον Thor του Κρις Χέμσγουορθ και είδαμε που έφτασε σήμερα.
Δεν ασπάζομαι τις τόσο χαμηλές βαθμολογίες της ταινίας σε IMDB (5.2) και Rotten Tomatoes (15%). Νομίζω ότι οφείλονται στο ότι το κοινό είχε πολύ μεγάλες απαιτήσεις από τον ήρωα αυτόν της Marvel. Αλλά σίγουρα σκηνοθέτης και σενάριο δεν άντλησαν όλο το potential του ήρωα και των ηθοποιών.
Έθεσαν όμως τις βάσεις για να τον εξελίξουν με τις τελευταίες σκηνές της ταινίας. Έχουν μια αντίληψη του τι έκαναν λάθος, έχουν ως βάση τις σκηνές action ανάμεσα στους δύο φίλους, έχουν στα χέρια τους τον Τζάρεντ Λέτο, οπότε οι δημιουργοί θα πρέπει να βρουν πώς θα στραγγίξουν αυτοί όλες τις προοπτικές στις επόμενες ταινίες.
Οφείλει κανείς πάντως να αναγνωρίσει στο Morbius πως τουλάχιστον δεν ξεχειλώνει τις σκηνές και κάθε σεκάνς έχει τη διάρκεια που πρέπει.
Σε κάθε περίπτωση, η ταινία ανέβηκε αυτήν την εβδομάδα στο Netflix και χτύπησε με τη μία κορυφή στη λίστα με τις πιο δημοφιλείς. Ο Τζάρεντ Λέτο λειτουργεί σαν μαγνήτης (και) για το ελληνικό κοινό…