Υπάρχει ένα παράδοξο που έχει δημιουργήσει το Χόλιγουντ στις ψυχοσυνθέσεις μας: η συγκεκριμένη κινηματογραφική βιομηχανία έχει ασχοληθεί τόσο, μα τόσο πολύ με το οργανωμένο έγκλημα που αν και ο συγκεκριμένος κόσμος αντικειμενικά μοιάζει απωθητικός και πέρα για πέρα τρομακτικός για τον μέσο θεατή, ταυτόχρονα, μέσα από το κινηματογραφικό μυθοπλαστικό πρίμα φαίνεται ταυτόχρονα και -κάπως ενοχικά- γοητευτικός.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για το συγκεκριμένο δεδομένο: μόνο και μόνο τα ονόματα των Φράνσις Φορντ Κόπολα και Μάρτιν Σκορτσέζε, απλά μια ματιά στους πιο εμβληματικούς ρόλους του Ρόμπερτ Ντε Νίρο και του Αλ Πατσίνο αρκούν για του λόγου το αληθές. Το ιδιαίτερο με αυτές τις ταινίες είναι πως αποτελούν ρεαλιστικές οπτικές του οργανωμένου εγκλήματος, γεγονός που μας έχει βοηθήσει να καταλάβουμε πως παρακολουθώντας τις δεν βλέπουμε απλά ιστορίες για εγκληματίες και μπάτσους αλλά κάτι πολύ παραπάνω: τον τρόπο που λειτουργεί η Μέκκα του παγκόσμιου καπιταλισμού όσον αφορά το παρασκήνιο και το προσκήνιο, τον τρόπο που λειτουργούν οι ίδιες οι ΗΠΑ.
Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν παίζει να μην αγαπηθεί από τους οπαδούς του αγνού crime drama το ντοκιμαντέρ του Netflix με τίτλο «Fear City: New York vs The Mafia», που αποτυπώνει την ιστορία για το πως οι δυνάμεις του νόμου της Νέας Υόρκης έστειλαν στη φυλακή τα μεγάλα κεφάλια του οργανωμένου εγκλήματος της πόλης την δεκαετία του ’80. Και για την ακρίβεια, για το πως τα έβαλαν με την Μαφία, δηλαδή την ιταλοαμερικάνικη εκδοχή του εγκλήματος, που επί χρόνια, μέσα από τις θρυλικές Πέντε Οικογένειες επί της ουσίας διοικούσε την Νέα Υόρκη μέσω του φόβου και της επιρροής.
Στα τρία μόλις μέρη του, το ντοκιμαντέρ του Netflix προλαβαίνει να αποτυπώσει στο έπακρο την εποχή της μεγάλης δόξας της ιταλικής μαφίας, το κορύφωμα της οποίας υπήρξε η δεκαετία του ’70. Γκαμπίνο, Τζενοβέζε, Λουτσέζε, Κολόμπο, Μπονάνο και πάνω από όλους ο Πολ Καστελάνο, ο επιβλέπων και των 5 Οικογενειών: οι φιγούρες που βλέπουμε σε αυτό το ντοκιμαντέρ μοιάζουν τόσο κινηματογραφικές και ταυτόχρονα, μας κάνουν να ανατριχιάζουμε από το γεγονός ότι υπήρξαν στα αλήθεια, ότι ήταν οικογενειάρχες με βαθιά αγάπη για τους δικούς τους ανθρώπους και ταυτόχρονα, στυγεροί εγκληματίες με ματωμένα -και πάρα πολλά- λεφτά.
Η κλιμάκωση της αφήγησης του ντοκιμαντέρ, δηλαδή το πως οι δυνάμεις της αστυνομίας κατάφεραν να διεισδύσουν στην εγκληματική οργάνωση της Νέας Υόρκης αλλά και το πως τα εξέχοντα μέλη της τελευταίας αντέδρασαν μπροστά στο ενδεχόμενο να πάνε φυλακή, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την κλιμάκωση μιας βαρβάτης μαφιόζικης ταινίας.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως θα θέλαμε και ένα δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ: αν και εκείνη η εποχή υπήρξε κομβική για την πορεία του οργανωμένου εγκλήματος, μας δημιουργήθηκαν μερικές απορίες για το πως συνέχισε την πορεία του μετά τη μεγάλη αποδόμησή του που αποτυπώνεται σε αυτό το ντοκιμαντέρ.
Σε κάθε περίπτωση, αν διψάς για μια καλή crime ιστορία και έχεις βαρεθεί τα κλασικά, δες το… αυθεντικό πράγμα. Στο Netflix βρίσκεται και θα δεις μονορούφι και τα τρία επεισόδιά του προτού καν το καταλάβεις.