Η παρελθοντολαγνεία είναι κάτι από το οποίο δε μπορείς να ξεφύγεις. Ειδικά όταν αυτό που αναπολείς, σου έχει προκαλέσει τόσες συγκινήσεις και σου έχει αλλάξει την ψυχή. Το Lord of The Rings του Πίτερ Τζάκσον ήταν αυτό ακριβώς. Το Rings of Power έχει να ανέβει ένα βουνό.
Τηρουμένων των αναλογιών, η σειρά Rings of Power στα δύο πρώτα επεισόδια της απέχει αρκετά από το να ακουμπήσει το legacy της τριλογίας του Τζάκσον. Σε επίπεδο πλοκής βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το Hobbit.
Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, πόσο σωστό είναι να συγκρινείς μια σειρά με μια τριλογία ταινιών; Πόσο σωστό είναι να κρίνεις μια ολοκληρωμένη τριλογία με τα δύο επεισόδια μιας σεζόν 8 επεισοδίων; Σίγουρα είναι πρώιμο. Φαίνονται όμως κάποια πράγματα, μια κατεύθυνση.
Κατ΄αρχάς, μετά από 48 ώρες από την πρεμιέρα με δύο επεισόδια πάνω από μία ώρα διάρκεια το καθένα, το Rings of Power έχει πολύ χαμηλές βαθμολογίες δεδομένου και του ότι είναι η πιο ακριβή σειρά όλων των εποχών.
Ποιος είναι ο λόγος; Αν το Rings of Power ήταν αυτή τη στιγμή μια σειρά άσχετη με το σύμπαν του Τόλκιν ή αν δεν υπήρχε το παρελθόν του Lord of The Rings, η βαθμολογία της θα ήταν αρκετά πιο πάνω.
Μιλάμε όντως για ένα οπτικό θαύμα. Σε επίπεδο εφέ χτίζει με την ίδια συνέπεια και ικανότητα τους σπουδαίους κόσμους, όχι μόνο της Μέσης Γης, αλλά και των Αθάνατων Τόπων, του Βάλινορ και μελλοντικά του Νούμενορ και άλλων. Βλέπουμε το Κάζαντ Ντουμ στις μέρες της ακμής του. Βλέπουμε ένα άλλο μέρος του κόσμου των Χόμπιτ, δεν είμαστε στο Χόμπιτον.
Και η μουσική του είναι εξίσου επιβλητική και καθηλωτική. Και η αίσθηση της εμβύθισης νοερά σε αυτόν τον κόσμο, είναι στον μέγιστο βαθμό.
Αλλά οι φανατικοί του Τόλκιν έχουν από την πρώτη στιγμή χρεώσει πολλά στους δημιουργούς και στην κατεύθυνση που πήρε η Amazon. Η μαύρη βασίλισσα των Νάνων και γυναίκα του Ντούριν που δεν έχει καν γένια και τριχοφυΐα, όπως περιγράφει τις γυναίκες ο Τόλκιν. Το μαύρο ξωτικό με το σχεδόν ξυρισμένο κεφάλο. Τα ξωτικά εν γένει που δεν έχουν την μακριά χαίτη.
Αυτά είναι από καιρό γνωστά και αρκετοί δυσκολεύονται να τα αφήσουν ασχολίαστα, όσο κι αν η σειρά τους έχει ικανοποιήσει σε επίπεδο αισθήσεων. Θεμιτό. Πήραν πολλά ρίσκα οι σεναριογράφοι Πέιν και ΜακΚέι.
Επιπλέον, βλέπουμε να υπάρχουν στοιχεία horror που ξενίζουν αρκετά σε σχέση με όσα ξέρουμε για το σύμπαν του Lord of The Rings, με την εμφάνιση του περίεργου Ορκ ή του Τρολ να παραπέμπουν σε κάποιο horror saga παρά σε Τόλκιν. Ίσως εδώ να έπρεπε να έχει γίνει μια προσπάθεια προσέγγισης της εξωτερικής τους εμφάνισης ως μια αρχέγονη μορφή σε σχέση με αυτό που μας σύστησε ο Τζάκσον.
Φυσικά, για το πώς αποτυπώνονται οι μη ανθρώπινες και μη ξωτικές φυλές, δε μπορείς να κατηγορήσεις για πολλά γιατί όσο πανάκριβη παραγωγή κι αν είναι, αυτό που απαιτεί η κατασκευή κοστουμιών και η μη προσφυγή στο CGI, είναι αδύνατο να επιτευχθεί στο σήμερα και δη στην περίοδο που έγιναν κάποια γυρίσματα, στο ξεκίνημα της πανδημίας.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στο Rings of Power ότι καλείται πρώτα να συστήσει περιοχές και χαρακτήρες κι αυτό εκ των πραγμάτων αδυνατίζει φαινομενικά την πλοκή, ιδίως σε σύγκριση με τα visuals που είναι στο ανώτατο επίπεδο. Η Guardian γράφει πως η παραγωγή της Amazon κάνει το House of The Dragon να μοιάζει με ερασιτεχνική παραγωγή.
Μπορεί λίγο οι σκηνές για παράδειγμα με την Νόρι, την μικρή Χόμπιτ, να φέρνει σε παιδική ταινία, σε Γέφυρα για την Τεραμπίθια, όμως κάπου θα οδηγήσει αυτό το storyline με τον Γίγαντα.
Ο The Stranger, ο Άγνωστος, μπορεί να είναι η αγνή μορφή του Σάουρον πριν διαφθαρεί, μπορεί να είναι κάποιος από τους Skinchangers – λιγότερο πιθανό αυτό – ίσως ο Γκάνταλφ ή ο Σάρουμαν ή, το ιδανικότερο σενάριο, ο Τομ Μπομπαντίλ.
Στα δύο πρώτα επεισόδια γνωρίσαμε τον Ντούριν, τον Κελέμπριμπορ, την πρώιμη φυλή των Χόμπιτ, τους Χάρφουτ, βλέπουμε περιοχές όπως την Άρντα, το Βάλινορ, το Λίντον, το Φοροντγουέιθ, το Ερέγκιον και τα Southlands, παρακολουθούμε την 2η Εποχή, τη νιότη της Γκαλάντριελ και του Έλροντ.
Αν σκεφτούμε την παγωμάρα που μας έπιασε όταν είχαν κυκλοφορήσει οι φωτογραφίες και οι λεπτομέρειες, το τελικό αποτέλεσμα μάλλον είναι αισιόδοξο και αν αφήσει κανείς στην άκρη την προκατάληψη απέναντι στην Amazon, θα δει πως πολλά πράγματα δικαιολογούνται, με εξαίρεση κάποιες αστοχίες που αναφέρθηκαν πριν.
Δηλαδή η αντιμετώπιση των Ανθρώπων προς τα Ορκ δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ξέρουμε. Γιατί; Γιατί μιλάμε για μια εποχή που με εξαίρεση τη Γκαλάντριελ, κανείς άλλος δεν πιστεύει ότι επιβίωσε ο Σάουρον, άρα στην πορεία των αιώνων έχει ξεχαστεί η όψη τους. Δεν έχει δει κανείς Ορκ πέραν των Ξωτικών.
Όλα αυτά θα αναλυθούν στην πορεία, αλλά κάτι μου δείχνει πως το Rings of Power μπορεί να γίνει ένα νέο Game of Thrones και να συζητιέται η πλοκή κάθε επεισοδίου στις επόμενες σεζόν. Ο στόχος άλλωστε είναι να γίνουν 50 επεισόδια, άρα σίγουρα άλλες 3-4 σεζόν.