Η δημιουργική τους υπογραφή είναι ένα από τα μεγαλύτερα σήματα κατατεθέν του Χόλιγουντ. Μεγάλη υπόθεση να βλέπει κάποιος μια ταινία και να αντιλαμβάνεται απλά και μόνο από το στιλ της ποιος είναι ο δημιουργός της. Το έχει πετύχει ο Ταραντίνο, ο Σκορτσέζε, ο Σπίλμπεργκ, ο Λιντς, ο Νόλαν και ορισμένοι ακόμα δημιουργοί, μετρημένοι. Το έχουν πετύχει φυσικά και τα φοβερά και τρομερά αδέρφια.
Οι δημιουργικότατοι Ίθαν και Άλαν Κόεν δεν χρειάζονται ειδικές συστάσεις. Όταν μια ταινία τους φιλοξενείται σε μια από τις διαθέσιμες streaming πλατφόρμες -στο Disney+ στην προκειμένη περίπτωση- δεν νοείται να μην την τιμάμε. Ειδικότερα δε όταν πρόκειται για μια ταινία με πρωταγωνιστή τον Τομ Χανκς σε έναν από τους πιο ιδιαίτερους και εκκεντρικούς ρόλους που έχει παίξει ποτέ.
Στο «Ladykillers» -για το οποίο ο λόγος- ο Τομ Χανκς υποοδύεται έναν εγκληματίας, πολύ αλλιώτικος από τους άλλους – άλλωστε, υποτίθεται πως είναι ένας ευγενικός, φλεγματικός καθηγητής. Στόχος του είναι να ληστέψει ένα καζίνο για το λόγο αυτό, συγκεντρώνει μια συμμορία «επαγγελματιών», νοικιάζουν ένα σπίτι βολικό για τη δουλειά και ξεκινάνε το σχεδιασμό του μεγάλου κόλπου. Τα απρόοπτα αρχίζουν όταν οι «επαγγελματίες» κακοποιοί αποδεικνύονται όχι και τόσο… επαγγελματίες. Ταυτόχρονα, η γριούλα που τους νοικιάζει το σπίτι ανακαλύπτει τα σχέδια τους και υπάρχει μόνο μια λύση: να την σκοτώσουν. Τα πάντα ωστόσο πηγαίνουν κατά διαόλου…
Τα τρομερά αδέρφια Κόεν διασκευάζουν εδώ την ομότιτλη κωμωδία καταστάσεων του 1955, κρατώντας απλά χαλαρά την βασική υπόθεσης και ενισχύοντάς την ταυτόχρονα με πιο έντονους και διασκεδαστικούς δευτερεύοντες χαρακτήρες .Το «Ladykillers» μάλιστα, υπήρξε μια από τις ταινίες των Κόεν υπήρξε τμήμα μιας εμπορικής στροφής τους -η παρουσία του Τομ Χανκς στο καστ είναι ενδεικτική- που απήχε αισθητά από την εποχή του «Fargo» αλλά ταυτόχρονα κράτησε με μεγάλη επιτυχία σταθερή το ύφος τους και την οπτική τους, με αποτέλεσμα να καταφέρουν και να ανοιχτούν σε ευρύτερα κοινά και να κρατήσουν ευχαριστημένο το δικό τους, ειδικό κοινό.
Ο Τομ Χανκς φυσικά είναι η απόλυτη «ατραξιόν» της ταινίας και δίχως υπερβολή παραδίδει εδώ μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του. Έχει κάνει πέρα για πέρα δικό του τον εκκεντρικό εγκληματία – φιλόλογο με την αστεία νότια προφορά και το γελοίο γέλιο και οριακά ξεχνάμε πως βλέπουμε τον ίδιο τον Χανκς. Όμως πέρα από τον ίδιο, η ταινία των Κόεν έχει ως μεγάλη της δύναμη εν γένει τις ερμηνείες.
Η Ίρμα Χολ στον ρόλο της γιαγιάς που είναι κακός μπελάς στέκεται επάξια στο πλάι του Τομ Χανκς και σε συνδυασμό με την πέρα για πέρα ειρωνική οπτική των Κοέν «ζωντανεύει» ένας κόσμος – καρικατούρα, που αποτελεί μια ευθεία σάτιρα στα ήθη και τα έθιμα του αμερικάνικου Νότου, των ιδιατεροτήτων του και -φυσικά- της κοινωνίας του. Το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον μπουκάρει στα τρελά και παλαβά τεκταινόμενα, αλληλοεμπλέκεται μαζί τους και τα καθορίζει τόσο αποτελεσματικά που από ένα σημείο και μετά μοιάζει αδύνατο να σταματήσεις να κρατάς την κοιλιά σου από τα γέλια,
Με λίγα λόγια: οι αδερφοί Κοέν στα καλύτερά τους. Θα είναι έγκλημα για όσους έχουν Disney+ να μην εκμεταλλευτούν την παρουσία του σε αυτό και να το αγνοήσουν…
