Τρία ονόματα που συνδυασμένα μεταξύ τους θα έπρεπε -θεωρητικά τουλάχιστον- να παράγουν ένα ακαταμάχητο αποτέλεσμα. Πρώτο όνομα: Netflix, δηλαδή μια από τις μεγαλύτερες streaming πλατφόρμες παγκοσμίως. Δεύτερο όνομα: Blumhouse Productions, η νούμερο ένα εταιρεία παραγωγής horror ταινιών αυτή τη στιγμή. Τρίτο όνομα: Στίβεν Κινγκ. Εδώ χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις…
Τι μπορεί να πάει στραβά άραγε όταν η Blumhouse Productions συνεργάζεται με το Netflix για να διασκευάσει μια ιστορία του Στίβεν Κινγκ; Θεωρητικά -όπως είπαμε και παραπάνω- όλα μοιάζουν ιδανικά. Και όμως: το μεγάλο πρόβλημα έγκειται στο μεγαλύτερο όνομα αυτής της συμμαχίας, δηλαδή τον ίδιο τον «Βασιλιά». Διότι ο Στίβεν Κινγκ ενώ είναι ιδανικός για κινηματογραφικές μεταφορές έχει ένα κακό: δεν είναι καθόλου δύσκολος στις συμφωνίες του με τα στούντιο. Έτσι, απλά χρησιμοποιούν το όνομά του ως κράχτη, παίρνουν τις καλύτερες ιστορίες του και τις… ξεπετάνε.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στην ταινία που προέκυψε ως αποτέλεσμα της συμμαχία του Netflix με την Blumhouse Productions. Η ταινία που ήδη έχει σκαρφαλώσει στην πρώτη θέση των προτιμήσεων του κοινού του Netflix εκμεταλλευόμενη στο έπακρο το όνομα του Κινγκ λέγεται «Το Τηλέφωνο του Κύριου Χάριγκαν» και κεντρικό πρωταγωνιστή έχει τον Κρεγκ, ένα νεαρό αγόρι που ζει σε μια μικρή πόλη.
Ο Κρεγκ γίνεται φίλος με τον κύριο Χάριγκαν, έναν ηλικιωμένο, απομονωμένο δισεκατομμυριούχο και οι δυο τους δημιουργούν έναν τρομερό δεσμό λόγω της αγάπης τους για τα βιβλία και το διάβασμα. Όταν ο κύριος Χάριγκαν δυστυχώς πεθαίνει, ο Κρεγκ ανακαλύπτει ότι δεν έχουν χαθεί τα πάντα, και βρίσκεται παραδόξως σε θέση να επικοινωνήσει με τον φίλο του από τον τάφο μέσω ενός iPhone…
Πρόκειται για ένα διήγημα, το οποίο ανήκει στην ανθολογία «If It Bleeds» του 2020, την οποία συμπληρώνουν τα: «The Life of Chuck», «If It Bleeds» (το ομόνυμο δηλαδή) και «Rat». Μάλιστα, ο Μπεν Στίλερ και ο Ντάρεν Αρονόφσκι έχουν κάνει ήδη κινήσεις για να μεταφέρουν στο σινεμά δυο διηγήματα εξ΄αυτών. Ωστόσο, το «Τηλέφωνο του Κύριου Χάριγκαν» είναι μακράν το καλύτερο διήγημα της συλλογής του Κινγκ, ο οποίος μέσω αυτής κατάφερε να δείξει ότι η τέχνη των στοιβαρών διηγημάτων από μεριάς του όχι απλά δεν έχει ξεχαστεί αλλά αντίθετα, αποτελεί μεγάλο προσόν της γραφής του.
Δεν είναι να προκαλεί εντύπωση που το «Τηλέφωνο του Κύριου Χάριγκαν» είναι νούμερο 1 στις προτιμήσεις των θεατών του Netflix. Ούτε αυτό το γεγονός αναιρεί πως έχουμε να κάνουμε με μια ανέμπνευστη μεταφορά, που ναι μεν καταφέρνει να μείνει πιστή στο γράμμα του διηγήματος του Κινγκ όσο μπορεί αλλά ούτε που αγγίζει το πνεύμα του. Πρόκειται με άλλα λόγια για μετριότητα ολκής και είναι να εκνευρίζεσαι αν αναλογιστείς πόσο συχνά γίνεται αυτό.
Μιλάμε για τον Στίβεν Κινγκ: ο άνθρωπος είναι πολυγραφότατος και ανάμεσα στα άπειρα πράγματα που έχει γράψει υπάρχουν ένα σωρό αξιολογότατες ιστορίες. Ε, δεν γίνεται να είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι πραγματικά καλές μεταφορές των ιστοριών του. Νισάφι πια…