Το franchise του «Star Wars» υπήρξε κάποτε ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο αγαπητά της ποπ κουλτούρας. Η αλήθεια είναι πως όσο εμπορικό και αν παραμένει, οι σύγχρονες γενιές αδυνατούν να φανταστούν το εύρος του φαινομένου που υπήρξε. Άλλωστε, κακά τα ψέμματα, ο εκσυγχρονισμός του την εποχή της Disney δεν συμβάδισε με κάποια μεγάλη άνοδό του. Το αντίθετο: μάλλον θάφτηκε κάτω από τα νέα μεγάλα franchise της εποχής.
Για χρόνια, ήταν διάφοροι οι οπαδοί του συγκεκριμένου σύμπαντος που κραύγαζαν πως η ανανέωσή του περνάει μέσα από έναν πλήρη μετασχηματισμό του. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για τις ιστορίες ενός μακρινού γαλαξία. Και όταν μιλάμε για έναν ολόκληρο γαλαξία, τα περιθώρια νέων ιδεών είναι απεριόριστα, οι δυνατότητες είναι κυριολεκτικά αναρίθμητες. Φαίνεται πως όλα αυτά έγιναν επιτέλους κατανοητά στους ιθύνοντες του «Star Wars».
Το «Andor», η σειρά από το σύμπαν του «Star Wars» που έκανε την εμφάνισή της στο Disney+ προς το τέλος του 2022, δεν προκάλεσε τυχαία ενθουσιασμό στους φαν του franchise. Υπήρξε αυτός ο πολυαναμενόμενος εμβολιασμός νέας πνοής στα τεκταινόμενα αυτού του μακρινού γαλαξία που τόσο ανάγκη είχε. Και το πέτυχε μέσω μιας αποφασιστικής αλλαγής ύφους και προσανατολισμού.
Τοποθετημένο την περίοδο μετά τα γεγονότα του Επεισοδίου 3, σε μια εποχή που η Αυτοκρατορία βρίσκεται στα ντουζένια της και οι Τζεντάι είναι εξαφανισμένοι, το «Andor» διηγείται τις διεργασίες που οδήγησαν στην επανάσταση, που αποτελεί τη βασική θεματική των Επεισοδίων 4, 5 και 6. Μόνο που ο τρόπος που το κάνει οριακά δεν θυμίζει καν «Star Wars»: οι οπαδοί του franchise θα ξαφνιαστούν από το πόσο μακριά είναι από τα παραδοσιακά μοτίβα του τίτλου, όσοι από την άλλη δεν έχουν δει καν «Star Wars» και δουν κατευθείαν το «Andor», μικρό το κακό. Ουσιαστικά είναι σαν να βλέπουν κάτι εντελώς καινούριο.
Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί πως η αισθητική και το ύφος του «Andor» αντλούν έμπνευση περισσότερο από το «Blade Runner» και λιγότερο από το «Star Wars». Ο δε ρεαλισμός που το διακατέχει παραπέμπει πιο πολύ σε ταινίες κατασκοπικού τύπου. Τόσο έντονα που το fantasy στοιχείο είναι όχι απλά προσχηματικό αλλά σε μεγάλο βαθμό και αχρείαστο: δύσκολα πιστεύεις ότι τα φωτόσπαθα και η Δύναμη μπορούν να κάνουν την εμφάνισή τους εδώ.
Επίσης, μιλάμε μάλλον για την πιο πολιτική δημιουργία ολόκληρου του franchise. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως η όλη διαμάχη ανάμεσα στην Σκοτεινή Πλευρά και την Δύναμη είναι η αντανάκλασση μιας πολιτικής διαμάχης και συγκεκριμένα, αυτής ανάμεσα στην Αυτοκρατορία και την Δημοκρατία. Και αν για λόγους παιδικότητας το πολιτικό του πράγματος απλουστατευόταν με μανιχαϊσμούς σε όλη την ιστορία του «Star Wars», εδώ τα πράγματα πολιτικοποιούνται πολύ γρήγορα.
Το αποτέλεσμα; Δεν έχουμε δει κάτι παρόμοιο στο συγκεκριμένο σύμπαν. Το «Andor» είναι μακράν ό,τι πιο ενήλικο έχει να επιδείξει το «Star Wars». Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι τη δεύτερη σεζόν…
