Το ινδικό σινεμά είναι ένα δύσκολο σινεμά για να μπορέσει να αντέξει στην αμερικανική αγορά, κι ας υπάρχει μεγάλο κοινό εκεί. Το mainstream τουλάχιστον, γιατί έχουν υπάρξει φεστιβαλικές ταινίες που τράβηξαν τα βλέμματα. Αυτό που κάνει όμως το RRR δεν έχει προηγούμενο.
Πρόκειται για μια ταινία που βρίσκεται στο top-5 στις περισσότερες λίστες με τις καλύτερες ταινίες του 2022.
Πρόκειται για μια ταινία που είναι φτιαγμένη για να ικανοποιήσει και τον μη εξοικειωμένο. Κι εμείς που γράφουμε γι΄αυτήν, που την είδαμε, στους μη εξοικειωμένους ανήκουμε.
Το ινδικό σινεμά, σε αυτό το είδος των ταινιών, της δράσης, έχει πολλά πράγματα που βουτάνε βαθιά στον σουρεαλισμό και υπερβαίνουν το κινηματογραφικά αληθοφανές. Αν δηλαδή μας ήταν πάντοτε δύσκολο να δεχτούμε πως ο Ράμπο έβγαινε άθικτος απέναντι σε δεκάδες και εκατοντάδες, στο ινδικό σινεμά έχουμε δει σκηνές που έχουν χαρακτηριστεί ως και φαιδρές.
Το RRR δεν είναι πως δεν έχει τέτοιες. Είναι όμως το συνολικό πλαίσιο που τις διαφοροποιεί και θέτει έναν τόνο για το μέλλον. Εκτιμάμε πως θα αποτελέσει το ινδικό Parasite, την ταινία δηλαδή που θα στρέψει στην ινδική βιομηχανία θεάματος το Χόλιγουντ.
Όχι ότι το έχει ανάγκη το Μπόλιγουντ αυτό. Κι επειδή δεν το είχε ποτέ ανάγκη σε οικονομικό επίπεδο, γι΄αυτό δεν συνέβη ως τώρα. Με το RRR αλλάζουν τα δεδομένα και παρουσιάζεται μια μορφή μυθοπλασίας των Ινδών που μπορεί να κουμπώσει στα θέλω του δυτικού κοινού.
Όπως έχουν αναφέρει ο δημιουργός του, ο Σ. Ραμαζούλι, και οι πρωταγωνιστές, το RRR ήταν το όχημα τους για να δείξουν την κουλτούρα της χώρας τους σε όλο τον κόσμο. Να την δείξουν και να την κάνουν γοητευτική.
Μεταφερόμαστε στην Ινδία, στην εποχή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, στο Δελχί, όπου έχει απαχθεί η Μάλι, μια μικρή κοπέλα που αποτελεί ένα ιερό παιδί της φυλής της στην Αντιλαμπάντ. Η Αυτοκρατορία την κρατά αιχμάλωτη στα ανάκτορα και την έχει πάρει ετσιθελικά για παιδί της γυναίκας του τοποτηρητή. Η φυλή της δεν έχει σκοπό να την αφήσει στα χέρια των αποικιστών.
Ο Κομάραμ Μπιμ, ένας άνθρωπος-θηρίο, που τα βάζει με τίγρεις και λύκους και αποτελεί έναν υπεράνθρωπο, είναι το μυστικό όπλο της φυλής για να πάρει πίσω την Μάλι.
Ο Μπιμ πρέπει πρώτα να κινηθεί στο Δελχί ως ένας άλλος, undercover, και να περιμένει την κατάλληλη στιγμή.
Στο Δελχί θα ήταν ο δυνατότερος άντρας, αν δεν υπήρχε ο Ινδός στρατιώτης του Στέμματος, ο Ραζού. Ο Ραζού είναι κι αυτός ένα θαύμα της φύσης, που στην εναρκτήρια κιόλας σκηνή, διαλύει έναν όχλο χιλιάδων Ινδών, κυνηγώντας έναν άντρα που πέταξε μια πέτρα στον Βρετανό τοποτηρητή.
Ο Ραζού θέλει να ανέλθει στην κλίμακα, θέλει να δείξει την αφοσίωσή του στο Στέμμα, αλλά έχει κι αυτός το μυστικό που κρατάει για πολλά χρόνια, από τότε που άφησε το χωριό του και τη σύντροφό του, την Σίθα, για να διεισδύσει στο βρετανικό στράτευμα.
Μπιμ και Ραζού θα συναντηθούν, η ένωση των δυνάμεων τους θα τους ενώσει και ως φίλους, και, δίχως να γνωρίζουν την πραγματική ταυτότητα ο ένας του άλλου, θα περάσουν μαζί ωραίες στιγμές, θα ανταλλάξουν όρκο αιώνιας φιλίας και θα θεωρήσουν πως βρήκαν έναν σύμμαχο.
Όταν αποκαλύπτεται η φαινομενική αλήθεια, οι δυο τους θα έρθουν σε σύγκρουση, θα βρεθούν κοντά στον θάνατο ο ένας από τα χέρια του άλλου, όμως θα έρθει η στιγμή που θα αντιληφθούν ότι είναι οι δύο πιο χαρισματικοί άνθρωποι στην Ινδία για να καταρρίψουν την Αυτοκρατορία και να ελευθερώσουν τους δικούς τους.
Το RRR, για το οποίο έχει αρχίσει καμπάνια προώθησης για να έχει υποψηφιότητα στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας στα Όσκαρ κι όχι να μπει μόνο στο ξενόγλωσσο, όπου θα έχει έναν ισχυρό αντίπαλο (All Quiet In The Western Front), είναι εντυπωσιακό στο CGI, έχει extreme σκηνές μάχης, έχει το ινδικό μιούζικαλ, αυτό που σταματάνε όλοι στο άκυρο και χορεύουν, είναι πληθωρικό.
Είναι μια υπερπαραγωγή, με όσα συνεπάγεται αυτή η λέξη, και αξίζει το 3ωρο που διαρκεί, αφού είναι λίγες οι στιγμές που κάπως πλατιάζει.
Και δεν φαίνεται να χάνει πολύ στην θέαση μέσω Netflix σε σχέση με τον κινηματογράφο.