Για να κρίνεις κάτι σωστά, οφείλεις να το κρίνεις πρώτα με τα δεδομένα της εποχής που φτιάχτηκε. Οφείλεις να μπεις στο mindset του τότε και με βάση αυτό να κρίνεις. Το Captain Phillips είναι μια ταινία που ίσως τώρα να μην έχει τη δυναμική του 2013.
Ήταν εκείνη τη χρονιά που κυκλοφόρησε, λίγα χρόνια μετά την πραγματική ιστορία στην οποία βασίστηκε, και έφερε στο φως, μπροστά στα μάτια ημών που ζούμε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Σομαλία, το πειρατικό καθεστώς της περιοχής.
Εν έτει 2023 έχουμε δει αρκετές τέτοιες ιστορίες, έχουμε μάθει για τις απαγωγές ναυτικών, για τις επιδρομές πειρατών στα ανοιχτά της θάλασσας της Σομαλίας, έχουμε δει ακόμα και Έλληνες να κρατώνται αιχμάλωτοι, οπότε το Captain Phillips βλέπεται κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα.
Όταν πρωτοκυκλοφόρησε, δικαιολογημένα κέρδισε το πλειοψηφικό χειροκρότημα και ανέδειξε τον Μπαρκάντ Αμπντί, έναν Σομαλό ηθοποιό που κατέκτησε το 2014 το Bafta, αλλά σε αυτά τα 9 χρόνια δεν πήρε ευκαιρίες πέραν στερεοτυπικών ρόλων που βασίζονταν μόνο στην καταγωγή του και το χρώμα του. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2017 συμμετείχε ξανά σε ταινία με πειρατεία και Σομαλία.
Το Captain Phillips παραμένει η ταινία-ορόσημο, αφού σε αυτή έχει μια ερμηνεία που αφήνει πίσω της και την καταπληκτική ερμηνεία του Τομ Χανκς.
Κι είναι αναμφίβολα πολύ ενδιαφέρον το πώς αλλάζει στο σήμερα η πρόσληψη του περιεχομένου για κάποιον που την είδε και όταν πρωτοβγήκε, όταν η πειρατεία, με τον τρόπο που γίνεται στη Σομαλία, ήταν κάτι καινούργιο.
Στην ταινία του Πολ Γκρινγκράς λοιπόν, βλέπουμε την επιδρομή μιας ομάδας Σομαλών πειρατών στο πλοίο Maersk Alabama, την επίταξή του και την αιχμαλωσία του καπετάνιου Φίλιπς, ο οποίος προσπαθεί να διαπραγματευτεί μαζί τους και παραχωρεί τις υπηρεσίες του στους πειρατές μόνο και μόνο για να σώσει τους υπόλοιπους από το πλήρωμα που έχουν επίσης αιχμαλωτιστεί.
Η συνθήκη που υπάρχει εδώ είναι η εξής: ο Φίλιπς δεν είχε ιδιαίτερες συναναστροφές με το πλήρωμα, βλέπουμε σκηνές πριν την επιδρομή, να μην έχει επαφές, να μην συμμετέχει στα κοινά γεύματα και να είναι απόμακρος.
Την στιγμή που ξεκινάει η πειρατεία, δεν τον εμπιστεύονται, θεωρούν πως θα πηδήξει πρώτος από το πλοίο.
Το ίδιο ισχύει και για τον επικεφαλής των 4 πειρατών, τον Μους, ο οποίος έχει πάνω στους ώμους τον φόβο του πολέμαρχου πίσω στη στεριά, ο οποίος βασανίζει τους ανθρώπους και ζητάει περισσότερα λεφτά, ειδάλλως ο θάνατος τους περιμένει.
Ο Φίλιπς και ο Μους αναζητούν την εξουσία με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικά πόστα, αλλά είναι δύο άνθρωποι που θέλουν να καταλήξουν στο ίδιο σημείο. Και δύο άνθρωποι που βλέπουν τις αδυναμίες του άλλου, τα σημεία που μπορούν να πιέσουν για να βγουν νικητές σε αυτή τη σκακιέρα που κρίνει ζωές.
Το Captain Phillips έχει δράση, έχει στοιχεία θρίλερ, έχει πολύ καλή κινηματογράφιση και φωτογραφία και στα 135 λεπτά της διάρκειας του, προσφέρει και μια τελευταία σεκάνς που είναι απροσδόκητη σε σχέση με το πώς κυλάει η ταινία ως εκείνο το σημείο.