Ένα μεγάλο θέσφατο για την τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της, είναι πως δεν περιορίζεται από τον χρόνο. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να φτάσει κάπου και να αγγίξει κάποιον. Κι αυτό συμβαίνει με την ταινία Land στο Netflix.
Είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, θετικό ότι τα διαθέσιμα μέσα της εποχής προσφέρουν στην τέχνη την ευκαιρία να αποθηκευτεί σε ένα πιο εύκολα προσβάσιμο σημείο και επιτρέπει στον οποιονδήποτε να την ανακαλύψει ανά πάσα στιγμή. Όποτε νιώσει έτοιμος, όποτε φτάσει στον σταθμό του η τέχνη αυτή.
Η ταινία Land είναι μια ταινία που όταν κυκλοφόρησε, το 2021, μάλλον την κατάπιαν άλλες ταινίες ή έπεσε θύμα όλων των παθογενειών του Χόλιγουντ.
Η Ρόμπιν Ράιτ, η δημιουργός της ταινίας, είναι εξάλλου ένα πρόσωπο που επειδή δεν μασάει τα λόγια της, προκαλεί ενόχληση και δεν δυσκολεύονται να την αγνοούν.
Έχοντας δουλέψει και γυρίσει την ταινία στο διάστημα μετά το τέλος του House of Cards, η Ρόμπιν Ράιτ πέτυχε να συνθέσει μια αφήγηση που είναι σε κάθε της στοιχείο συγκινητική. Συγκινητική όχι μόνο με την έννοια του δράματος, το να δακρύσεις.
Κυρίως με την πρωταρχική έννοια της λέξης, ότι δηλαδή κινεί τα συναισθήματα, τα ωθεί, τα πιέζει, τα τριγκάρει.
Η Ράιτ υποδύεται την Ίντιθ, μια γυναίκα που, στο ξεκίνημα της ταινίας, βλέπουμε να κουβαλάει ένα βαρύτατο ψυχικό τραύμα και να έχει flashbacks με ένα αγοράκι, τον άντρα της και μια ξανθιά γυναίκα. Εκεί, καταλήγουμε να εικάσουμε πως έχασε τον σύζυγο και το παιδί της.
Οι τάσεις της είναι προς το να δώσει τέλος στη ζωή της. Δεν θέλει να φορτώσει όσα νιώθει ούτε καν σε μια ψυχολόγο που πηγαίνει και παίρνει την απόφαση να πάει σε μια καμπίνα βαθιά στο δάσος, σε ένα πολύ κρύο τοπίο και να ζήσει δίχως αυτοκίνητο, δίχως κινητό, δίχως τίποτα. Θέλει να αφήσει τον καιρό να κάνει τη δουλειά του.
Κι αν δεν υπήρχαν κάποιοι ιθαγενείς που γυρίζουν στο δάσος, θα το είχε καταφέρει. Μετά από μια επίθεση αρκούδας στην καμπίνα της, με εκείνη εγκλωβισμένη σε ένα παράπηγμα, η Ίντιθ καταλήγει αναίσθητη και παραδομένη στο πολικό ψύχος.
Όταν την βρίσκουν ο Μιγκέλ και η Αλάουα, την φροντίζουν την επαναφέρουν και ο Μιγκέλ πάει κόντρα στην επιθυμία της να την αφήσουν ήσυχη και γίνεται συνοδοιπόρος σε αυτή τη νέα της ζωή, που επικεντρώνεται στην καλλιέργεια της γης και στην επαφή με τη φύση.
Η Ίντιθ βρίσκει το κίνητρο να επανέλθει στην ενεργητική ζήση μέσα από τη συναναστροφή της με τον Μιγκέλ και δημιουργεί μια φιλία. Παράλληλα, οι σκληρές μνήμες από τον γιο και τον άντρα της, διαθλώνται αλλιώς μέσα της. Είναι πια γλυκές, έχει επουλωθεί η πληγή και το τραύμα είναι λιγότερο βαθύ.
Κι αυτή η επιστροφή στη ζωή, της επιφυλάσσει ακόμα μια βαθιά ρωγμή.
Το Land τελειώνει με απογειωτικό συναισθηματικά τρόπο και σε συνδυασμό με τις άψογες μουσικές επιλογές και την φωτογραφία, νιώθεις την ανάγκη να αδειάσεις, να βγάλεις όσα νιώθεις στη μορφή δακρύων.